«Τα παιδιά που αποτυγχάνουν στις αναπτυξιακές ιατρικές εξετάσεις χρήζουν περαιτέρω ιατρικής αξιολόγησης και οι γονείς τους χρειάζονται εντατική κοινωνική και κοινοτική στήριξη,» δήλωσε ο Δρ. Muhannad Daana, ειδικός στην Παιδική Ανάπτυξη και Παιδονευρολόγος του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Hadassah της Ιερουσαλήμ.

Ο Δρ. Daana, που είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Παιδικής Ανάπτυξης Clalit στην ανατολική Ιερουσαλήμ, τάσσεται υπέρ μιας ολοκληρωμένης, με έμφαση στην κοινότητα, προσέγγισης στη διάγνωση παιδιών με «Παγκόσμια Αναπτυξιακή Καθυστέρηση» (Global Developmental Delay, GDD), που χαρακτηρίζεται από σημαντική καθυστέρηση σε δύο ή περισσότερους αναπτυξιακούς τομείς.

Το GDD περιλαμβάνει καθυστερήσεις σε αδρές και λεπτές κινητικές δεξιότητες, ομιλία/γλώσσα, γνωστικότητα, κοινωνικές/προσωπικές ικανότητες και δραστηριότητες της καθημερινότητας. Αυτή η κατηγορία συνήθως αφορά παιδιά κάτω από την ηλικία των πέντε ετών καθώς για μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά χρησιμοποιείται ο όρος «διανοητική αναπηρία», αφού είναι δυνατόν να τους δοθεί δείκτης νοημοσύνης (IQ).

O Δρ. Daana διαγιγνώσκει και φροντίζει παιδιά που παραπέμπονται στις υπηρεσίες υγείας του Clalit, το κυρίως κέντρο για παιδικές αναπτυξιακές διαταραχές στην ανατολική Ιερουσαλήμ.

Η ακριβής συχνότητα του GDD στον πληθυσμό είναι άγνωστη, αλλά μια εκτίμηση για 1 με 3 τοις εκατό των παιδιών κάτω από την ηλικία των 5 ετών θεωρείται ασφαλής, αν ληφθεί υπόψη η συχνότητα διανοητικής καθυστέρησης στον γενικότερο πληθυσμό. Ο Δρ. Daana έχει επικεντρωθεί στη σημασία του διαχωρισμού μεταξύ στατικών και προοδευτικών αναπτυξιακών αναπηριών, αφού οι τελευταίες χρήζουν πολύ μεγαλύτερης διερεύνησης. Αν και δεν υπάρχουν αρκετά στοιχεία που να αιτιολογούν τη διενέργεια ηλεκτροεγκεφαλογραφήματος (EEG) σε παιδιά με GDD (εκτός εάν είναι επιληπτικά), η νευροαπεικόνιση είναι σημαντικό διαγνωστικό εργαλείο με την αξονική τομογραφία να συμβάλλει στο να διακριβωθούν τα αίτια του GDD σε περίπου 30% των παιδιών.

O Δρ. Daana υποστηρίζει ότι η μαγνητική τομογραφία, «είναι πιο ακριβής από την αξονική τομογραφία σχετικά με ανωμαλίες που συναντώνται σε 48,6% με 65,5% των παιδιών με GDD». Όποια και αν είναι τα διαγνωστικά εργαλεία, ο στόχος είναι να προσδιοριστεί επακριβώς το αίτιο της αναπτυξιακής καθυστέρησης, να προβλεφθεί η πρόγνωση του παιδιού και να αναπτυχθεί η καταλληλότερη θεραπεία. Η ακριβέστερη γνώση της γενετικής ανωμαλίας του παιδιού καθώς και το τι θα αντιμετωπίσει πιθανώς μεγαλώνοντας, παρέχει στον γιατρό τη δυνατότητα να στηρίξει τους γονείς.

 

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Συμβουλές για ένα... ψυχικά ήρεμο Πάσχα
Το άγχος των γιορτών: Πώς να προστατεύσουμε την ψυχική μας υγεία το Πάσχα
Η κατάθλιψη του πατέρα μπορεί να επηρεάσει για χρόνια το παιδί του [μελέτη]