Κλινικές: Κατάθεση στο ΣτΕ αίτησης αναστολής της απόφασης για clawback

Η Πανελλήνια Ένωση Ιδιωτικών Κλινικών με ανακοίνωσή της αναφέρει τα εξής.

'Μετά την κατάθεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας στις 10-9-2013 Αίτησης για την ακύρωση της υπ' αριθμ. Υ9/οικ.77307/14-8-2013 Απόφασης του Υπουργού Υγείας με θέμα «Αντικατάσταση της υπ' αριθμ. οικ. 14025/23-7-2013 απόφασης του Υπουργού Υγείας (ΦΕΚ Β΄ 1789) "Μηχανισμός αυτόματων επιστροφών (claw back) έτους 2013 δαπανών νοσηλείας, διαγνωστικών εξετάσεων και φυσικοθεραπείας"» (ΦΕΚ Β΄ 2045/22-8-2013) κάθε άλλης συναφούς πράξης της Διοίκησης, κατατέθηκε χθες 02-10-2013 ΑΙΤΗΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ στο Συμβούλιο της Επικρατείας της Πανελληνίας Ένωσης Ιδιωτικών Κλινικών, του Συνδέσμου Ιδιωτικών Κλινικών και 40 κλινικών.

Με την κατατεθείσα αίτηση αναστολής αναδεικνύεται με απτά στοιχεία η κεκαλυμμένη προσπάθεια του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να αποφύγει την εξόφληση των υφισταμένων χρεών του προς τον κλάδο μας, μέσω της αναδρομικής εφαρμογής του claw back, η οποία, με τον επερχόμενο συμψηφισμό, ουσιαστικά ματαιώνει την είσπραξη των οφειλομένων (και δεδουλευμένων) προς εμάς ποσών.

Είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος μηχανισμός που επιβάλλεται με την εν λόγω απόφαση θα προκαλέσει τόσο μεγάλη ζημία στις επιχειρήσεις μας -χωρίς παράλληλα να μας δίνεται κάποιο περιθώριο να την ξεπεράσουμε- που θα οδηγηθούμε με μαθηματική ακρίβεια σε άμεσο αφανισμό.
Συγκεκριμένα, με την προσβαλλόμενη απόφαση καλούμαστε, αναδρομικά από τις αρχές του 2013, να προβούμε σε υποχρεωτική επιστροφή υπέρ του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. τουλάχιστον του 46% (συγκεκριμένα, του 45,7%) της αξίας των δικαιουμένων νοσηλίων.

Όπως προκύπτει από πρόσφατους ισολογισμούς, τα τελευταία έτη οι ιδιωτικές κλινικές βρίσκονται σε μία σταθερή πορεία συρρίκνωσης του κύκλου εργασιών και σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα έχουν ήδη (δηλαδή πριν την εφαρμογή του μέτρου του claw back) καταστεί ζημιογόνες, και άρα μη βιώσιμες βραχυπρόθεσμα.

Με την επιχειρούμενη επιβολή του μέτρου του claw back τα ήδη υφιστάμενα προβλήματα θα διογκωθούν ανεξέλεγκτα και θα οδηγήσουν τις ιδιωτικές κλινικές στην άμεση πτώχευση με συνέπεια να κλείσουν αναγκαστικά όλες πριν καν εκδικασθεί η αίτηση ακυρώσεως.
Η διακοπή λειτουργίας αυτών - πέρα από τις δυσμενείς συνέπειες που θα έχει για την απασχόληση, με την απόλυση του προσωπικού των κλινικών και διαγνωστικών κέντρων, το οποίο ανέρχεται σε 25.000 εργαζόμενους και την κατάργηση 30.000 θέσεων εργασίας μέσω έμμεσων συνεργασιών- είναι περαιτέρω βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε συνολικότερη αναδιάρθρωση του κλάδου ιδιωτικής υγείας, που θα διαμορφωθεί ως ένα επικίνδυνο για τη δημόσια υγεία ολιγοπώλιο.

Θα πρέπει επιπρόσθετα να σημειωθεί με επίταση ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι απολύτως παράνομη ως εκδοθείσα κατ' εξουσιοδότηση διάταξης νόμου (άρθρο 100 του ν. 4172/2013) που αντίκειται στο Σύνταγμα και την ΕΣΔΑ.

Τούτο δε διότι:
α) προσβάλλει την επαγγελματική και επιχειρηματική ελευθερία (5 παρ. 1 Συντ.) από τη στιγμή που η κρίσιμη ρύθμιση του άρθρου 100 του ν. 4172/2013, βάσει της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη, δε διασφαλίζει την παροχή υπηρεσιών υγείας από τους συμβεβλημένους παρόχους σε τιμή που να αντιστοιχεί στο πραγματικό κόστος των εν λόγω υπηρεσιών, πλέον ενός εύλογου ποσοστού κέρδους, αλλά αντιθέτως επιτρέπει στον Ε.Ο.Π.Υ.Υ. να καταβάλει στους παρόχους, για παρασχεθείσες υπηρεσίες, ποσό υποπολλαπλάσιο της πραγματικής τους αξίας
β) προσβάλλει την ελευθερία των συμβάσεων (5 παρ. 1 Συντ.), εφόσον συνιστά νομοθετική επέμβαση σε ήδη εγκατεστημένη και λειτουργούσα συμβατική σχέση, αυτή μεταξύ Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και συμβεβλημένων παρόχων, ουσιώδεις όρους της οποίας (ύψος και τρόπο καταβολής της αντιπαροχής) μεταβάλλει ουσιωδώς και ριζικά.
γ) προσβάλλει την περιουσία (αρ. 1 Πρώτο Προσθ. Πρωτ. ΕΣΔΑ) Με τη ρύθμιση του άρθρου 100 του ν. 4172/2013, όπως προεκτέθηκε, ο νομοθέτης παρεμβαίνει σε συνεστημένη και λειτουργούσα συμβατική σχέση, μεταξύ του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. και των συμβεβλημένων παρόχων, και
μεταβάλλει ουσιώδεις όρους της, με συνέπεια ότι εφεξής, ενώ οι υποχρεώσεις των συμβεβλημένων παρόχων παραμένουν οι ίδιες, ωστόσο τίθεται ανώτατο όριο και, κατ' αποτέλεσμα, μειώνεται η αντιπαροχή που οι πάροχοι δικαιούνται.
δ) προσβάλλει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης, καθότι αιφνιδίως και αδικαιολόγητα καθίσταται καταπλεοναστική και «λεόντειος» η ήδη λειτουργούσα συμβατική σχέση των παρόχων με τον Ε.Ο.Π.Υ.Υ.

Επίσης η προσβαλλόμενη απόφαση είναι παράνομη, ως αντίθετη στις διατάξεις του εξουσιοδοτικού νόμου και συγκεκριμένα στην παράγραφο 2 του άρθρου 100 Ν.4172/2013, εφόσον στο προβλεπόμενο προϋπολογισμό της δαπάνης του Ε.Ο.Π.Υ.Υ. του 2013 για νοσήλια και για εξετάσεις συνυπολογίζει και το Φόρο Προστιθέμενης Αξίας.'