Η φροντίδα πριν το τέλος της ζωής σε γονείς μικρών παιδιών μπορεί να χρειάζεται να περιλαμβάνει επιπλέον υπηρεσίες στήριξης που θα βοηθούν την οικογένεια να αντιμετωπίζει τη μοιραία νόσο, αναφέρει νέα έρευνα.

Αν και όλες οι οικογένειες μπορεί να πάσχουν όταν ένας αγαπημένος πεθαίνει, τα καθήκοντά του γονέως μπορούν να δημιουργήσουν πρόσθετο συναισθηματικό στρες και να οδηγήσουν σε πολύπλοκες προσπάθειες να ανακουφιστούν οι ασθενείς στο τέλος της ζωής τους, αναφέρουν ερευνητές στο περιοδικό BMJ Supportive and Palliative Care.

Η ερευνήτρια Dr. Eliza Park, του University of North Carolina at Chapel Hill, δήλωσε ότι αυτό που είναι μοναδικό σχετικά με ασθενείς που έχουν μικρά παιδιά είναι ο μεγάλος ψυχολογικός πόνος που συνδέεται με το να είναι γονείς. Αυτοί οι γονείς μπορεί να ανησυχούν για το πώς η νόσος θα επηρεάσει αρνητικά τη ζωή των παιδιών, για το πώς θα τα επηρεάσει ο θάνατός τους και το πώς θα εξηγήσουν την πρόγνωση στα παιδιά τους σε κατάλληλη ηλικία. Μπορεί επίσης να νιώσουν θλίψη εκ των προτέρων για το ότι δεν θα μπορέσουν να αναθρέψουν τα παιδιά τους μέχρι την εφηβεία.

Η Park πραγματοποίησε επισκόπηση σε 344 χήρους πατέρες που είχαν χάσει τη σύζυγό τους από καρκίνο και ανέθρεφαν μικρά παιδιά.

Οι συζυγοί τους ήταν περίπου 44 ετών κατά μέσον όρο. Οι οικογένειες είχαν σε πολλές περιπτώσεις 2 παιδιά κάτω των 18 ετών, ενώ το μικρότερο παιδί ήταν περίπου 8 ετών.

Περίπου το 43% των γυναικών είχαν καρκίνο, που την ώρα της διάγνωσης ήταν μεταστατικός.
Περίπου δυο τρίτα των γυναικών έλαβαν φροντίδα σε ίδρυμα και το 41% πέθαναν στο σπίτι. Περίπου οι μισές πέθαναν στο μέρος που προτιμούσαν.

Σύμφωνα με τους πατέρες το 38% των μητέρων δεν είχαν αποχαιρετήσει τα παιδιά τους πριν πεθάνουν και το 26% δεν είχαν αποδεχτεί ότι θα πεθάνουν.

Εννέα στους 10 χήρους πατέρες ανέφεραν ότι η σύζυγος ανησυχούσε για την επιβάρυνση στα παιδιά.
Πατέρες που ανέφεραν πιο καθαρή επικοινωνία μεταξύ γιατρών και των συζύγων τους σχετικά με την πρόγνωση, ανέφεραν επίσης λιγότερες ενδείξεις κατάθλιψης ή πένθους στις απαντήσεις τους στην έρευνα.

Ένα μειονέκτημα της έρευνας είναι ότι πραγματοποιήθηκε online και οι άντρες επιλέχτηκαν από εκπαιδευτικό ιστότοπο, επομένως οι ερευνητές δεν μπορούσαν να επιβεβαιώσουν ότι οι άντρες ήταν πράγματι χήροι πατέρες που έχασαν τις συζύγους τους από καρκίνο.

Παρόλα αυτά, τα ευρήματα υποδεικνύουν την ανάγκη για καλύτερη κατανόηση του πώς το να είναι κάποιος γονέας επηρεάζει επιλογές στην αγωγή, στο τέλος της ζωής, και τι στήριξη μπορεί ενδεχομένως να χρειάζονται οικογένειες και παιδιά για να αντιμετωπίσουν τη μοιραία νόσο, καταλήγουν οι ερευνητές,

 

Πηγές:
BMJ Supportive and Palliative Care.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ποιο είδος ''χρόνου για τον εαυτό'' είναι πιο αναζωογονητικό ;
Κατάθλιψη και γιορτές: Στρατηγικές αντιμετώπισης
Πώς βοηθά ο χορός ανθρώπους με νόσο του Πάρκινσον [μελέτη]