Αγγλικός όρος

rabies

Ορισμός

Θανατηφόρος νόσος του κεντρικού νευρικού συστήματος που προκαλείται από τον ιό της λύσσας. Η λοίμωξη ανθρώπου συμβαίνει ως αποτέλεσμα δήγματος από άγριο ζώο στο οποίο υπάρχει ο ιός. Σπάνια, μπορεί να μεταδοθεί με την εισπνοή λοιμογόνου αερίου μορίου ή με τη μόλυνση του επιπεφυκώτος ή άλλης βλεννογόνου μεμβράνης από τη σίελο μολυσμένου ζώου. Η μακρά περίοδος επώασης πριν τα σημεία της λύσσας γίνουν εμφανή είναι 3-12 εβδομάδες. Αυτό σημαίνει ότι τα άγρια ζώα που δεν εμφανίζουν κανένα σημείο της νόσου είναι πιθανόν να είναι μολυσμένα αυξάνοντας έτσι το κίνδυνο της ανθρώπινης λοίμωξης.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Η λύσσα συναντάται σχεδόν αποκλειστικά σε άγρια ζώα (ρακούν, ασβοί, τσακάλια, αλεπούδες, νυχτερίδες τα οποία αποτελούν πηγή λοίμωξης. Η λοίμωξη κατοικίδιων ζώων είναι σπάνια στις ΗΠΑ από το 1960, αλλά είναι πιθανόν να είναι προσβεβλημένοι σκύλοι και γάτες στις αναπτυσσόμενες χώρες Μετά τη λοίμωξη ο ιός πολλαπλασιάζεται στο ζώο επί μερικές ημέρες έως μήνες. Αυτή η περίοδος διεγείρει ανοσολογική απάντηση στα ιικά αντιγόνα. Ο ιός στη συνέχεια εξαπλώνεται διαμέσου του κυτταροπλάσματος των περιφερικών νευρικών αξόνων στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Τα πρώιμα συμπτώματα στους ανθρώπους δεν είναι συνήθως συγκεκριμένα και περιλαμβάνουν πυρετό, αδιαθεσία και κεφαλαλγία. Τα εξελικτικά σημεία της εγκεφαλικής λοίμωξης είναι αυτά της εγκεφαλίτιδας και περιλαμβάνουν άγχος, σύγχυση, αϋπνία, υπερδιέγερση, παραλήρημα, ψευδαισθήσεις, σιελόρροια, έντονα αντανακλαστικά, σπασμούς και περιόδους λήθαργου που εναλλάσσονται κυκλικά με επεισόδια έντονης διέγερσης. Το κλασικό σύμπτωμα της υδροφοβίας (φοβίας του ύδατος) πιθανόν σχετίζεται με την επώδυνη σύσπαση των φαρυγγικών μυών που συμβαίνει κατά την κατάποση. Μόλις εμφανισθούν τα κλινικά σημεία, η νόσος είναι συνήθως θανατηφόρος εντός ημερών.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ:. Η διάγνωση της λύσσας γίνεται στα ζώα με αντισώματα άμεσου ανο-σοφθορισμού στον εγκεφαλικό ιστό. Στους ανθρώπους, εκτελούνται βιοψίες εγκεφάλου, δέρματος από τον αυχένα του τραχήλου, δοκιμασίες του εντυπώματος του κερατοειδούς, ή/και αντισώματα στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, στο αίμα ή στους σιελογόνους αδένες.

ΠΡΟΛΗΨΗ: Οι κτηνίατροι, όσοι χειρίζονται ζώα και όσοι έρχονται σε συχνή επαφή με ζώα πρέπει να λαμβάνουν πριν την έκθεση, προφύλαξη με εμβόλιο κατά της λύσσας. Το εμβόλιο δεν προλαμβάνει τη λοίμωξη με λύσσα αλλά απλοποιεί τη θεραπεία γιατί εξαλείφει την ανάγκη για ανοσοσφαιρίνη και μειώνει την ποσότητα του εμβολίου κατά της λύσσας που απαιτείται μετά την έκθεση.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ: Ο ιατρός πρέπει να έλθει σε επαφή με την τοπική Υγειονομική Υπηρεσία ή την αντίστοιχη του Νομού για να καθορισθεί η ανάγκη για προφύλαξη μετά από έκθεση. Όλες οι πληγές πρέπει να καθαριστούν επιμελώς. Ενδοφλέβια ανοσοσφαιρίνη που περιέχει προσχηματισμένα αντισώματα και μία δόση του εμβολίου κατά της λύσσας δίδονται άμεσα (πρώτη ημέρα). Επιπροσθέτως, τέσσερις δόσεις του εμβολίου χορηγούνται την 3η, 7η, 14η και 28η ημέρα. Καμία περίπτωση λύσσας δεν έχει εμφανισθεί όταν το πρωτόκολλο αυτό ακολουθείται αμέσως μετά την έκθεση. Οι περισσότεροι θάνατοι συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι δεν αναζητούν ιατρική βοήθεια λόγω του οτι δεν είναι ενήμεροι για την πιθανότητα της λοίμωξης με λύσσα.

Συνώνυμο

hydrophobia

Ετυμολογία

[Λαι. rabere, λυσσώ, μαίνομαι]