Αγγλικός όρος

acute tonsillitis

Ορισμός

Φλεγμονή του λεμφικού ιστού του φάρυγγα, ειδικότερα των υπερώιων ή παρίσθμιων αμυγδαλών. Μπορεί να εμφανιστεί σποραδικά ή σε μορφή επιδημίας, και συνήθως είναι αυτοπεριοριζόμενη.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Η κυνάγχη, ειδικότερα κατά τη διάρκεια της κατάποσης, είναι το κύριο σύμπτωμα της αμυγδαλίτιδας. Ο πυρετός και η αδιαθεσία είναι συνήθη συμπτώματα. Ξαφνική έναρξη κεφαλαλγίας, ναυτίας και εμέτου παρατηρούνται συνηθέστερα σε στρεπτοκοκκικές μολύνσεις. Ρινόρροια, βήχας και διάρροια συχνά σχετίζονται με ιική μόλυνση. Οι αμυγδαλές είναι συνήθως μεγεθυσμένες και ερυθρές, αλλά ο βαθμός ερυθήματος δεν αντανακλά την σοβαρότητα του πόνου. Ένα έκκριμα εμφανίζεται συχνά, αλλά όχι πάντα στις αμυγδαλές. Οι έφηβοι πρέπει να εκτιμηθούν για λοιμώδη μονοπυρήνωση, διότι είναι αρκετά συχνή σε εφήβους και νέους ενήλικες.

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΑ: Οι ιοί είναι η πιο συχνή αιτία αμυγδαλίτιδας. Οι βήτα-αιμολυτικές στρεπτοκοκκικές μολύνσεις έπονται ιικών μολύνσεων ή εμφανίζονται σαν πρωτογενείς μολύνσεις, ειδικότερα σε παιδιά σχολικής ηλικίας και ανοσοκατεσταλμένους ενήλικες (5% με 20% των περιπτώσεων).

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η ιογενής αμυγδαλίτιδα αντιμετωπίζεται συμπτωματικά. Εάν είναι ύποπτη μια ομάδας Α βήτα-αιμολυτική στρεπτοκοκκική λοίμωξη, λαμβάνεται καλλιέργεια φαρυγγικού επιχρίσματος. Η στρεπτοκοκκική αμυγδαλίτιδα πρέπει να αντιμετωπισθεί με εκ του στόματος πενικιλλίνη επί 10 ημέρες ή μια ενδομυϊκή δόση μακράς διάρκειας βενζαθινικής πενικιλλίνης για την μείωση του κινδύνου ρευματικού πυρετού ή σπειραματονεφρίτιδας. Ο ρευματικός πυρετός αναπτύσσεται 2 με 3 εβδομάδες μετά από στρεπτοκοκκικές λοιμώξεις σε περίπου 3% των ασθενών. Εάν η αμυγδαλίτιδα είναι χρόνια, οι αμυγδαλές μπορούν να αφαιρεθούν, αλλά αυτή η επέμβαση δεν είναι τόσο συνήθης όσο ήταν πριν χρόνια.

Κύριος όρος

tonsillitis