Το λίπος της γης: Υπολογίζοντας το οικολογικό κόστος της υπερκατανάλωσης τροφίμων

Σύμφωνα με εκτιμήσεις των Ηνωμένων Εθνών, πλούσιες χώρες πετούν σχεδόν όση είναι ολόκληρη η καθαρή παραγωγή της υποσαχάριας Αφρικής- 230 εκατομμύρια τόνους το χρόνο.

Είναι λιγότερη απόρριψη το να τρώμε επιπλέον τροφή;

Θρεπτικά εξαρτάται και ηθικά είναι διφορούμενο. Ωστόσο η γη, το νερό και τα αποτυπώματα άνθρακα είναι τα ίδια.

Ερευνητές στην Ιταλία πρότειναν τρόπο μέτρησης της οικολογικής επίδρασης από την απόρριψη τροφίμων λόγω υπερβολικής κατανάλωσης. Υπολόγισαν το καθαρό επιπλέον σωματικό βάρος του πληθυσμού μιας χώρας και μοίρασαν το ενεργειακό περιεχόμενο σε διατροφικές ομάδες, σύμφωνα με εθνική διαθεσιμότητα.

Τα ευρήματα που δημοσιεύτηκαν στο Frontiers in Nutrition, υποδεικνύουν ότι άμεσα απορρίμματα τροφών ή αυτά που χάνονται από το χωράφι μέχρι να φτάσουν στο πιάτο είναι απλώς… ορεκτικό.

Ο καθηγητής Mauro Serafini σημείωσε ότι το υπερβάλλον σωματικό βάρος αντιστοιχεί σε περίπου 140 δισ. τόνους απορριμμάτων τροφίμων παγκοσμίως. Ο αριθμός δείχνει τις τρέχουσες διατροφικές υπερβολές του παγκόσμιου πληθυσμού, όχι ποσοστό υπερκατανάλωσης. Είναι πολύ υψηλότερο από την τρέχουσα ετήσια άμεση απόρριψη τροφίμων που υπολογίζεται σε 1,3 δισ. τόνους.

Η δυσανάλογη επίδραση της -όπως την αποκαλεί ο Serafini – μεταβολικής απόρριψης τροφίμων αναπτύσσεται όταν υπολογίζεται το οικολογικό της κόστος χρησιμοποιώντας αξίες ανά κιλό από χιλιάδες αξιολογήσεις κύκλου ζωής τροφών.

Φρούτα, λαχανικά και ρίζες έχουν τα υψηλότερα άμεσα ποσοστά απόρριψης, αλλά η υπερβάλλουσα κατανάλωση ενέργειας κυριαρχείται από περισσότερες τροφές πυκνές σε θερμίδες.

Αυτές συνήθως χρειάζονται  περισσότερη γη, νερό και αέρια του φαινομένου του θερμοκηπίου για να παραχθούν.

Η αύξηση των μεταβολικών απορριμμάτων τροφίμων θα αναμενόταν να δημιουργήσει το ισοδύναμο 240 δισ. τόνων διοξειδίου του άνθρακα, περίπου η ποσότητα που η ανθρωπότητα απελευθερώνει καίγοντας ορυκτά καύσιμα τα τελευταία 7 χρόνια.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Βόρειος Αμερική και η Ωκεανία μαζί, συμβάλλουν τόσο στον υπολογισμό όσο ο υπόλοιπος κόσμος, με κρέας, αυγά και γαλακτοκομικά να αντιστοιχούν στο 75%.

Οι συνολικοί αριθμοί γης και νερού είναι πιο δύσκολο να ερμηνευτούν καθώς δεν λαμβάνουν υπόψη πόσο διάστημα η γη χρειάζεται να αναπτύξει διαφορετικά τρόφιμα και όλη η προσέγγιση έχει μεθοδολογική αβεβαιότητα.

Οι υπολογισμοί βασίστηκαν σε εθνικά διαθέσιμα στοιχεία για τα κύρια διατροφικά αγαθά και όχι τη μέση πρόσληψη τροφών ή τις συνήθεις πηγές επιπλέον θερμίδων στους υπέρβαρους και παχύσαρκους.

Οι ερευνητές υπέθεσαν ότι βάρος πέρα από ΔΜΣ 21,7 ήταν υπερβολικό και όλο λίπος. Πώς το υπερβάλλον σωματικό βάρος αλλάζει με τον καιρό ή πόσο από αυτό θα εξαφανιζόταν με άσκηση δεν απαντήθηκαν.

Παίρνουμε με μικρή επιφύλαξη την απόρριψη μεταβολικών τροφίμων. Αλλά τα στοιχεία είναι κοντά στο να είναι τόσο καλά όσο πρακτικά θα λαμβάναμε. Και είναι πολύ υψηλά.

Η υπερκατανάλωση είναι κακή για την υγεία και του πλανήτη. Η υπερκατανάλωσή ζωικών προϊόντων γεωργίας από δυτικούς είναι πιθανόν ο μεγαλύτερος παράγοντας.

Πηγές:
Frontiers in Nutrition