Έντονες αντιδράσεις στους βουλευτές των κομμάτων της αντιπολίτευσης, προκάλεσε η τροπολογία για παράταση εφαρμογής του νέου ωραρίου των νοσοκομειακών γιατρών.
Η τροπολογία ψηφίστηκε, τελικά, μόνον από τους βουλευτές της ΝΔ, με τον βουλευτή του κυβερνώντος κόμματος, κ. Αριστοτέλη Παυλίδη να αναφέρει χαρακτηριστικά ότι την ψηφίζει με βαριά καρδιά. Ενδεικτικά του κλίματος, υπό το οποίο διεξήχθη η συζήτηση, είναι τα αποσπάσματα από τα πρακτικά της Βουλής, που ακολουθούν:
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ (εισηγητής ΠΑΣΟΚ): Θα κάνω τώρα μία σύντομη αναφορά στις τροπολογίες. Δυστυχώς, δεν θα αποδεχθούμε, κύριε Υπουργέ, την τροπολογία που έχει να κάνει με την υγειονομική διάταξη.
Και δεν θα την αποδεχθούμε για πολλούς λόγους. Θα πρέπει να επισημάνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας και αναφέρομαι στο Υπουργείο Υγείας.
Αυτήν τη στιγμή στη Ρόδο υπάρχουν τριακόσιες χιλιάδες ευρώ για την πρόσληψη παρανόμως τριάντα νοσηλευτών -διαφορετικά το Νοσοκομείο της Ρόδου κλείνει- που περιφέρονται από το Δήμο στην Νομαρχία, για να δούμε ποιος θα αναλάβει ευθύνη να συνάψει παράτυπες συμβάσεις για να μην κλείσει το νοσοκομείο μας.
Δηλαδή, βάζουμε το μαχαίρι στο λαιμό του Δωδεκανήσιου πολίτη για το αν θα έχει ή όχι νοσοκομείο. Κι έρχεται το Υπουργείο Υγείας και φέρνει μία τροπολογία, που μας δημιουργεί και προβληματισμούς κατά πόσον είναι σύννομη και κατά πόσο επιβάλλεται από μας η ψήφισή της.
Υπάρχει λοιπόν ένα νομικό θέμα και μπαίνει ερωτηματικό εδώ, γιατί αυτή η εκ νέου νομοθετική πρόταση ακολουθεί μία άλλη, είναι δηλαδή η δεύτερη, όπου η πρώτη ρύθμιση έγινε δεχτή με αιτιολόγηση ότι πρόκειται περί συγγνωστής πλάνης, μήπως υπάρχει νομικό ζήτημα.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Φίλιππος Πετσάλνικος): Σας παρακαλώ τελειώνετε, κύριε συνάδελφε!
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΩΪΔΗΣ: Γι’ αυτό βέβαια θα όφειλε να απαντήσει το Υπουργείο Υγείας. Υπάρχει ένα πολιτικό θέμα, με το οποίο μετατοπίζεται το πρόβλημα στο μέλλον χωρίς καμία πραγματική προετοιμασία υλοποίησης της Οδηγίας.
Και τρίτον, η Κοινοτική Οδηγία εντάχθηκε στο εθνικό δημόσιο και ή εφαρμόζεται επακριβώς ή ξεπερνιέται με συλλογική κλαδική σύμβαση. Επομένως , καταψηφίζουμε την τροπολογία του Υπουργείου Υγείας.
ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ (ΚΚΕ) : Για το ζήτημα της τροπολογίας που έχει σχέση με τους σπουδαστές και με τους γιατρούς, κοιτάξτε να δείτε, αυτό το ζήτημα έρχεται και επανέρχεται, παράταση στην παράταση.
Εδώ υπάρχει πρόβλημα. Εμείς το έχουμε πει ευθύς εξαρχής εδώ και χρόνια ότι είμαστε ενάντια στην πολιτική που ασκήθηκε μέχρι τώρα, αλλά και ενάντια στην ίδια την εφαρμογή αυτών των οδηγιών. Εμείς λέμε καθαρά και συγκεκριμένα ένα πράγμα το οποίο είναι ρεαλιστικό και μπορεί αύριο το πρωί να γίνει: Πρώτον, εξάωρο, πενθήμερο και τριαντάωρο για τους γιατρούς και μία εφημερία.
Δεύτερον, να γίνουν όλες οι αναγκαίες προσλήψεις των γιατρών με σχέση εργασίας που να είναι μόνιμη και με αποκλειστική απασχόληση. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτό με τους επικουρικούς, με τους γιατρούς ορισμένου χρόνου κ.λπ., με κατηγοριοποίηση και με ελαστικές σχέσεις εργασίας.
Πρέπει εδώ και τώρα να μονιμοποιηθούν όλοι. Βεβαίως πρέπει να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα που υπάρχουν στα νοσοκομεία, αλλά αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να δουλεύει κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες και πρέπει να πληρωθούν όλες οι υπερωρίες που έχουν πραγματοποιηθεί.
Εμείς λέμε τώρα, αύριο το πρωί. Δεν μπορεί πίσω από τη διελκυστίνδα των οδηγιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από τις αποφάσεις των παρέδρων να περιμένουμε πότε αυτός ο κόσμος θα πληρωθεί τις υπερωρίες του.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας της κυρίας Βουλευτού)
Κύριε Πρόεδρε, λίγη κατανόηση και ολοκληρώνω.
Εδώ υπάρχει ένα θέμα. Δεν μπορεί να συνεχίζεται αυτή η κατάσταση στα νοσοκομεία, αλλά είναι και αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολουθείται όλα αυτά τα χρόνια, της συνύπαρξης του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα. Δείτε πού κατέληξε.
Ολοκληρώνοντας θέλω να πω το εξής, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Είναι σαφές ότι καταψηφίζουμε το νομοσχέδιο και όλα τα άρθρα.
ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ (ΝΔ):. Αναφέρομαι τώρα στην τελευταία τροπολογία.
Κύριε Υπουργέ, την τροπολογία σας την ψηφίζω με πολύ βαριά καρδιά. Παίζω το ρόλο Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου. Αυτήν την ώρα που μιλούμε , στη Ρόδο έχουμε νοσοκομειακή εξέγερση. Γνωρίζω ότι εξ ανάγκης κάνετε αυτό που κάνετε.
Θα την ψηφίσουμε την τροπολογία, δεν είναι όμως λύση του προβλήματος. Δεν μπορούμε με αυτόν τον τρόπο να κρατήσουμε τους γιατρούς στα νοσοκομεία μας. Να πάρουμε απόφαση σαν Κυβέρνηση, θα πληρώσουμε. Πώς θα γίνει αυτό το πράγμα; Δεν μπορεί κάθε λίγο και λιγάκι να αναγκάζεται με κατ’ ατομικήν επιχείρηση το Υπουργείο Υγείας, πρώην Κοινωνικής Αλληλεγγύης, να στέλνει 300.000 ευρώ σε μια μη κερδοσκοπικού χαρακτήρος εταιρεία στο Γαληνό, για να πηγαίνουν δια του Γαληνού στο Νοσοκομείο της Ρόδου ή της Κω ή πιθανόν παρόμοιες περιπτώσεις στα άλλα νοσοκομεία στο Αιγαίο.
Πώς θα γίνει αυτό το πράγμα; Δώστε λύση οριστική και πιστεύω ότι όλες οι πτέρυγες θα την ψηφίσουν. Η παράταση που δίδεται τώρα -αναμόρφωση κάνετε της ισχύουσας διατάξεως- είναι εξ ανάγκης. Τόσο οι νοσηλευτές όσο και οι ιατροί πρέπει να έχουν τη βεβαιότητα τουλάχιστον της μισθοδοσίας.
Είναι η προσπάθεια που κάνετε ανασυγκροτήσεως του συστήματος υγείας πάρα πολύ καλή, την γνωρίζω, μετέχω σε αυτήν τη διαδικασία, αλλά για τέτοια θέματα παρακαλώ θερμώς φέρτε τα μας σαν οριστικές λύσεις και έχω τη βεβαιότητα πως ό,τι γίνεται σήμερα –εγώ τουλάχιστον, νομίζω όμως ότι το ασπάζεται και το Κοινοβούλιο- θα το επαναλάβουμε όχι με βαριά καρδιά, αλλά με όλη μας την καρδιά.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα της Νέας Δημοκρατίας)
Το λόγο έχει ο κ. Νασιώκας.
ΕΚΤΟΡΑΣ ΝΑΣΙΩΚΑΣ (ΠΑΣΟΚ) : Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ζήτησα το λόγο να συζητήσω γι’ αυτό το σημαντικό νομοσχέδιο για να τονίσω και να αναφερθώ κυρίως σε μια διάταξη, σε μια τροπολογία που ενσωματώθηκε σ’ αυτό το νομοσχέδιο.
Άλλωστε η τοποθέτηση του Εισηγητού μας του κ. Ζωίδη μας καλύπτει απολύτως και προεβλήθησαν όλες οι πτυχές αυτού του νομοσχεδίου και της πολιτικής της Κυβέρνησης. Αυτό, όμως, που μας δημιουργεί ένα πρόβλημα -να το καταλάβουμε- είναι ότι σ’ αυτό το νομοσχέδιο, άκαιρα με μεγάλη καθυστέρηση, έρχεται μια τροπολογία για να ρυθμίσει θέματα νοσοκομείου, τις εφημερίες, το σημαντικότερο.
Ξεπερνάω τελείως ότι το νομοσχέδιο είναι άσχετο. Τι σχέση μπορεί να έχουν οι εφημερίες των νοσοκομείων με τη ρύθμιση της ιδιωτικοποίησης των λιμανιών; Εκτός αν θεωρήσουμε ότι το θέμα είναι θαλασσοδαρμένο, ή αν, κατά μια έννοια και η ιδιωτικοποίηση που γίνεται στην υγεία ταιριάζει με αυτή των θαλασσών.
Μόνο αν έχουμε τέτοια σχέση, άλλη δεν υπάρχει. Το ξεπερνάω, γιατί θέλω να μιλήσω στην ουσία για ένα πάρα πολύ σημαντικό θέμα και να αποκαλύψω, συμβάλλοντας με προτάσεις, την πολιτική και κατά την άποψή μου την επικίνδυνη πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, την υγεία.
Είναι παρών ο αρμόδιος Υφυπουργός, ο Γιώργος ο Παπαγεωργίου, ένας άνθρωπος με σημαντική συμβολή και στο Κοινοβούλιο και στο Υπουργείο και υφίσταται την κριτική αυτός, αλλά είναι άλλων οι ευθύνες, κύριε Υφυπουργέ. Είναι του Υπουργού και είναι και της Κυβέρνησης, της ιεράρχησης, δηλαδή του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας.
Και θα μπορούσαμε να συζητήσουμε διαφορετικά γι’ αυτό το θέμα, αν δεν υπήρχε προϊστορία και ήμασταν εδώ, πριν δεκατέσσερις μήνες, όταν τότε, αφού δυο χρόνια πριν, είχατε εναρμονίσει την κοινοτική οδηγία, το ‘05 δηλαδή και δεν είχατε κάνει τίποτα για δυο χρόνια.
Αναγκαστήκατε, παρά την ρητή διάταξη και την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ότι από την 1-1-2007 έπρεπε να εφαρμοστούν οι οδηγίες, να ζητήσετε έξι μήνες παράταση, με δυνατότητα εξάμηνης παράτασης, με υπουργική απόφαση.
Γενάρης του 2007, ανακοινώθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Δημοσιεύτηκε 8 Φεβρουαρίου. Είχε αναδρομική ισχύ. Δημιούργησε τεράστια προβλήματα για εκείνες τις σαράντα εννέα μέρες. Πολλά νοσοκομεία δεν μπορούσαν να πληρώσουν και άλλα λόγω συγγνωστής πλάνης του τμήματος κυρώσεων, για να δοθεί αυτή η παράταση.
Σας είχαμε πει τότε, να ψηφίσουμε και εμείς την παράταση, υπό έναν όρο. Να φέρετε ένα πακέτο σωστής λειτουργίας και ανασυγκρότησης –δεν βλέπουμε καμία ανασυγκρότηση δυστυχώς, κύριε Παυλίδη, στο σύστημα υγείας- σε αυτόν τον τομέα.
Δεν το έκανε ο Υπουργός, είπε ότι όλα θα γίνουν στην ώρα τους και μέσα στο 2007, θα ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία. Είχαμε προβλέψει δυστυχώς ότι θα έρθετε το 2008 πάλι στην Βουλή, ζητώντας παράταση.
Ξεκινάω τώρα λέγοντας ότι θα έρθετε, κύριε Υφυπουργέ, το 2009 πάλι στην Βουλή, ζητώντας καινούρια παράταση. Γιατί και τώρα ζητάτε έξι μήνες παράταση με το νόμο και εξουσιοδότηση για υπουργική απόφαση για άλλους έξι μήνες, δηλαδή για όλο το 2008.
Και πάλι ήρθατε με αναδρομικότητα στη διάταξη. Βρισκόμαστε στα μέσα του Μάρτη και φυσικά δεν θα πάει στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως πριν από το τέλος του Μάρτη, για να καλύψετε Γενάρη, Φλεβάρη και Μάρτη πρώτα, πέραν του ότι υπάρχει κίνδυνος να εκπέσει στο σύνολό της αυτή η διάταξη –ας την ψηφίζουμε εμείς εδώ, ας την ψηφίζετε εσείς εδώ- με αναδρομικότητα για τρεις μήνες που υπάρχει απόλυτο κενό.
Γιατί το θέμα των εφημεριών είναι τόσο σημαντικό. Γιατί λόγω και της έλλειψης οργανωμένης πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, καλείται να καλύψει δυο μεγάλους τομείς. Το ένα. Η λειτουργία, η εικοσιτετράωρη κάλυψη όλων των ασθενών της χώρας που νοσηλεύονται στα νοσοκομεία μας.
Δυστυχώς, οι αρρώστιες, δεν έχουν εξέλιξη μόνο στην πρωινή βάρδια που είναι όλοι οι γιατροί εκεί και όλο το προσωπικό, έχουν εξέλιξη όλο το εικοσιτετράωρο και τότε στην παρόξυνση, στην αλλαγή της κατάστασης πρέπει να είναι πλήρως καλυμμένο το νοσοκομείο.
Και αυτό το λέω, για να αναφέρω και ένα δεύτερο θέμα, ότι δεν αφορά μόνο τους γιατρούς. Αφορά το όλο προσωπικό. Δεν έχει σημασία αν επιμένουμε σε εικοσιτετράωρη βάση ή σε κυλιόμενο ωράριο και το λέω, για να τονίσω τα μεγάλα κενά και των γιατρών και του νοσηλευτικού προσωπικού.
Και ας αφήσουμε στην άκρη –συμπληρώνω αυτά που είπε και ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ- ότι λόγω ΑΣΕΠ, δεν προσλαμβάνουμε γιατρούς. Οι γιατροί είναι εκτός ΑΣΕΠ. Η καθυστέρηση δεν έχει να κάνει καθόλου με το ΑΣΕΠ και αυτό είναι ένα μεγάλο παράδειγμα να καταλάβουμε γιατί δεν έχουμε και νοσηλευτές που είναι στο ΑΣΕΠ.
Ζητάει ο Υπουργός, βγάλτε το από το ΑΣΕΠ να τους προσλάβω. Μα τους γιατρούς που είναι εκτός ΑΣΕΠ, δεν τους προσλαμβάνεις. Μου λες τώρα ότι θα προσλάβεις τους νοσηλευτές, άμα βγει από το ΑΣΕΠ; Το πρώτο, λοιπόν, είναι αυτό το μεγάλο κενό.
Ο δεύτερος τομέας που καλύπτουν οι εφημερίες, είναι τα επείγοντα περιστατικά, ανά τη χώρα.
Ο κάθε Έλληνας πολίτης θέλει να νιώθει ασφαλής ότι αν αρρωστήσει, όταν αρρωστήσει, όποια ώρα αρρωστήσει, στο διπλανό νοσοκομείο είναι όλοι έτοιμοι να τον περιθάλψουν στα επείγοντα και να γίνει στο νοσοκομείο ό,τι είναι δυνατό να γίνει ιατρικώς σήμερα.
Φυσικά, υπάρχουν αρρώστιες και καταστάσεις που δεν αντιμετωπίζονται. Εμείς θέλουμε αυτό που αντιμετωπίζεται. Αυτό κάνατε, λοιπόν, πριν ένα χρόνο.
Κύριε Υπουργέ, έρχεσθε τώρα και παρατείνετε μία νομικά αμφιλεγόμενη διάταξη που δεν ξέρουμε αν μπορεί να ισχύσει. Ποια είναι η λύση; Δύο πράγματα. Κάναμε όλες τις προετοιμασίες για να εφαρμοστεί η Κοινοτική Οδηγία και δεν έχουμε δει τίποτα.
Ο Υπουργός έχει εξαγγείλει αρκετά πράγματα, λέει ότι συζητάει με τους γιατρούς, λέει ότι έχει δεσμεύσεις από το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και από τον Πρωθυπουργό, τα ανακοινώνει, αλλά δεν κάνει τίποτα.
Εμείς κρατάμε κάτι αρνητικό που προχθές που ήταν ο Υπουργός εδώ, σε Επίκαιρη Ερώτηση που του είχα υποβάλει, του το είπα, ότι έχει μια μεγάλη ευθύνη. Βγαίνει στη Βουλή των Ελλήνων και ανακοινώνει ότι παίρνει χρήματα και ότι λύνει τα προβλήματα της υγείας.
Δεν είναι αλήθεια αυτό. Αλήθεια είναι ότι δεν έχει χρήματα, δεν παίρνει χρήματα, κάνει προσπάθεια εξορθολογισμού, αλλά δεν έχει αποτελέσματα. Αν μπορείτε να μου απαντήσετε, να μου πείτε τι αποτελέσματα έχει το σχέδιο νόμου για τις προμήθειες, γιατί εγώ μπορώ να σας μιλήσω για τα χρέη των νοσοκομείων που υπερδιπλασιάζονται.
Δεν έχει, λοιπόν, χρήματα και γι’ αυτό δεν το λύνει. Δεν έχει χρήματα και δεν του δίνει η Κυβέρνηση γιατί δεν είναι στην ιεράρχησή της. Άρα, τι πρέπει να κάνετε; Το είπαμε προχθές το λέμε και σήμερα. Διάλογο με όλους τους εργαζόμενους στα νοσοκομεία και με τους γιατρούς.
Υπογραφή κλαδικής σύμβασης με τους γιατρούς για να εφαρμοστεί, κατά το δυνατόν, η Οδηγία και να ξεπεραστεί, γιατί θα υπάρχουν κέντρα υγείας, μικρά νοσοκομεία που δεν μπορούν να εφαρμοστούν οι σαράντα οκτώ ώρες για τους ειδικευμένους και οι πενήντα οκτώ για τους ειδικευόμενους.
Αυτό όμως, σημαίνει μία πολύ σημαντική δέσμευση.
Τα αιτήματα των εργαζομένων είναι δύο. Το πρώτο είναι το προσωπικό. Δυστυχώς, τώρα έχουμε τρεισήμισι χιλιάδες λιγότερους νοσηλευτές απ’ όσους είχαμε πριν τέσσερα χρόνια στα νοσοκομεία μας. Άρα, χρειάζεται γενναία πρόσληψη προσωπικού, νοσηλευτών κυρίως και άλλο προσωπικό και τέσσερις χιλιάδες οκτακόσιους γιατρούς τα δύο χρόνια.
Το δεύτερο είναι να συζητήσετε τα οικονομικά αιτήματα για ένα λογικό μισθολόγιο των εργαζομένων στα νοσοκομεία. Είναι δυνατόν οι γιατροί μας να παίρνουν βασικό μισθό μικρότερο απ’ όσο παίρνουν πάρα πολλοί άλλοι εργαζόμενοι στο δημόσιο και να δουλεύουν είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο και να θέλουμε να εκπαιδεύονται και να αναβαθμίζεται το σύστημα για να μπορούμε να έχουμε ποιοτικές υπηρεσίες υγείας για όλους; Κλείνω λέγοντας το εξής, κύριε Πρόεδρε: Το Εθνικό Σύστημα Υγείας, παρά τα μεγάλα κτυπήματα που υφίσταται τα τελευταία τέσσερα χρόνια, στέκει ακόμα σε υψηλό επίπεδο, κυρίως όμως στον πατριωτισμό και στην αυτοθυσία των εργαζομένων.
Ε, λοιπόν, ας τους δώσουμε και τις δυνατότητες να λυθεί αυτό.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Νασιώκα.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΑΓΚΡΙΩΤΗΣ (ΠΑΣΟΚ): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα ήθελα πολύ γρήγορα να αναφερθώ εισαγωγικά στη νέα τροπολογία, κατ’ έξη της Κυβέρνησης, για τις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών. Η τροπολογία αυτή αποκαλύπτει την τραγωδία, την ανεπάρκεια και την αποτελεσματικότητα της Κυβέρνησης.
Αντί να προχωρήσει σε προσλήψεις ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, προγραμματισμένες προσλήψεις, έχει εφεύρει τα τερτίπια των τροπολογιών, αμφιβόλου νομιμότητας και εγκυρότητας.
Θα τα βρει μπροστά της. Μα, πάνω απ’ όλα την ανεπάρκεια της πολιτικής της τη βρίσκουν μπροστά τους οι ασθενείς, οι Έλληνες πολίτες που πληρώνουν με τους φόρους τους το Εθνικό Σύστημα Υγείας και δεν έχουν τις αντίστοιχες υπηρεσίες.
Την πληρώνουν οι εργαζόμενοι, οι νοσηλευτές και οι γιατροί στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Είναι στον αέρα τρεις τουλάχιστον μήνες. Δεν έχουν πληρωθεί και αυτό αποκαλύπτει και τη στοιχειώδη έλλειψη πρόνοιας και προγραμματισμού της Κυβέρνησης.
Τώρα αντελήφθη ότι τρεις μήνες δεν πληρώνονται οι γιατροί τις εφημερίες και έφερε την τροπολογία ; Αυτή είναι, όμως, η πολιτική της Κυβέρνησης σε όλα τα πεδία, πιστεύοντας πως θα καλύψει τις ανεπάρκειές της με την επικοινωνιακή της πολιτική.
Δυστυχώς, όμως, τα προβλήματα είναι τραγικά. Είναι μεγάλα. Οξύνονται καθημερινά. Η απογοήτευση και η δυσφορία των πολιτών είναι καθολική.Ο κ. Χάϊδος έχει το λόγο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ (ΠΑΣΟΚ): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριοι συνάδελφοι, πήρα το λόγο να μιλήσω για την τροπολογία που αφορά τις εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών. Δυστυχώς, όμως, και με λύπη μου διαπιστώνω ότι θα μιλήσω απουσία της πολιτικής ηγεσίας του αρμόδιου Υπουργείου …
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εδώ είμαι, κύριε συνάδελφε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Είναι απέναντί σας ο Υπουργός για να μη σας κουράζει, για να μην υποχρεώνεστε να στρίβετε το κεφάλι δεξιά, μπορεί να μη σας αρέσει αυτό το δεξιά, γι’ αυτό.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΧΑΪΔΟΣ: Με συγχωρείτε, δεν τον είδα, κύριε Πρόεδρε.
Σημειώνω ότι η Κυβέρνηση φέρνει αυτήν την τροπολογία σε ένα άσχετο νομοσχέδιο και τη φέρνει τις απόκριες, το τριήμερο με τις μάσκες, επειδή πιθανώς θέλετε κάτι να κρύψετε, κάποιους θέλετε να παραπλανήσετε.
Σημειώνω επίσης ότι δεν γνωμοδοτήσε η ΟΚΕ γι’ αυτήν την τροπολογία, όπως επίσης δεν θα γνωμοδοτήσει το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής , αφού ήρθε τόσο καθυστερημένα. Επισημαίνω ότι έρχεται σε ένα νομοσχέδιο του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας, ίσως γιατί το θεωρείτε σχετικό, αφού εμπορευματοποιείτε την υγεία και την οδηγείτε σε ταραγμένα νερά.
Τονίζω ότι έρχεται σε σχέδιο νόμου που ιδιωτικοποιεί τα λιμάνια, ίσως γιατί ιδιωτικοποιείτε τις υπηρεσίες υγείας, υποχρηματοδοτείτε τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Από το 47% ιδιωτικής δαπάνης που αντιστοιχούσε το 2004, ανέβηκε σήμερα το 2008 στο 57% και τώρα τρεις μήνες μετά, ενώ οι γιατροί εφημερεύουν χωρίς νομική κάλυψη από την αρχή του χρόνου έως σήμερα, αντιμετωπίζετε πάλι με προχειρότητα, χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, χωρίς προσλήψεις γιατρών, χωρίς αυξήσεις των μισθών τους και με επικοινωνιακή διάκριση το πρόβλημα.
Είναι μνημείο ασυνέπειας οι πολιτικές σας επιλογές.
Ο Υπουργός σε ερωτήσεις και σε συζητήσεις στη Βουλή διαβεβαίωνε ότι όλα θα γίνουν όπως πρέπει στην ώρα τους. Όμως, τώρα που πέρασε η ώρα διαπιστώνεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο ότι τίποτα δεν έγινε σωστά, τίποτα δεν έγινε έγκαιρα.
Συγκεκριμένα το 2005 επί των ημερών σας εκδόθηκε προεδρικό διάταγμα για την εφαρμογή της ορθής κοινοτικής οδηγίας για περιορισμό του ανωτάτου επιτρεπομένου ορίου εφημεριών στους γιατρούς του ΕΣΥ από την 1-1-2007 με στόχο τη μείωση της υπερεργασίας και τη διαμόρφωση ανθρώπινων συνθηκών εργασίας γι’ αυτούς.
Ακολούθησε απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που διευκρίνιζε με απόλυτη σαφήνεια ότι από το 2007 θα εγκρίνονται μόνο εντάλματα εφημεριών που θα είναι σύννομα με το προεδρικό διάταγμα. Όμως, επειδή δεν κάνατε καμία προετοιμασία για την εφαρμογή του, πέρυσι ο Υπουργός κατέθεσε καθυστερημένα τροπολογία αναστολής της εφαρμογής του έως το τέλος του 2007.
Το Ελεγκτικό Συνέδριο τότε με τη γνωστή αιτιολόγηση της συγγνωστής πλάνης και για να πληρωθούν οι γιατροί, ποίησε την ανάγκη φιλοτιμία και δέχθηκε να εγκρίνει τις εφημερίες των γιατρών κατά παρέκκλιση του προεδρικού διατάγματος έως το Δεκέμβρη του 2007.
Όμως σχεδόν τρεις μήνες μετά το τέλος αυτής της αναστολής που έδινε η περυσινή τροπολογία, πάλι δεν έγινε τίποτα προς την κατεύθυνση της εφαρμογής του προεδρικού διατάγματος, αλλά αντιθέτως η υποχρηματοδότηση του νοσοκομείου επιδεινώθηκε τελευταία και οι ελλείψεις του ιατρικού προσωπικού αυξήθηκαν.
Οι επικουρικοί γιατροί, δυστυχώς, δεν καλύπτουν τα προβλήματα, ούτε οι διακηρύξεις σας, ούτε οι υποσχέσεις για χιλιάδες προσλήψεις. Αυτές δεν υλοποιήθηκαν, ούτε πρόκειται να υλοποιηθούν και φέτος. Δεν εγγράφονται τα απαραίτητα κονδύλια γι’ αυτό στον προϋπολογισμό.
Έτσι τρεις μήνες τώρα στα νοσοκομεία επικρατεί αναστάτωση. Οι γιατροί το μήνα εφημερεύουν χωρίς νομική κάλυψη και δεν πληρώνονται. Εφημερεύουν καθ’ υπέρβαση του προεδρικού διατάγματος βάσει εγγράφου της Γενικής Γραμματείας του Υπουργείου Υγείας.
Αυτή η απερίγραπτη και τραγική κατάσταση που βιώνουν οι γιατροί προκαλεί αγωνία σε αυτούς για τις εξελίξεις, ανησυχία για την ομαλή λειτουργία των νοσηλευτικών ιδρυμάτων, κυρίως της περιφέρειας και αμφιβολίες για την πληρωμή των εφημεριών που πραγματοποίησαν ή θα κάνουν τους επόμενους μήνες.
Για τους λόγους αυτούς διαμαρτύρονται, κινητοποιούνται και διεκδικούν. Και εσείς πιστεύετε ότι θα αντιμετωπίσετε αυτό το μείζον πρόβλημα με επικοινωνιακά τερτίπια και με αβάσιμες αιτιάσεις, καθώς επίσης και με νέες καθυστερημένες τροπολογίες αμφιβόλου νομιμότητας.
Διερωτώμαι αν υπάρχει επαναλαμβανόμενη συγγνωστή πλάνη. Πώς θα ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα; Πώς θα πείσετε τους νοσοκομειακούς γιατρούς για τις προθέσεις σας, όταν δείχνετε προχειρότητα, δείχνετε ασυνέπεια και διαψεύδετε τον ίδιο σας τον εαυτό;
Κύριε Υπουργέ, εμείς πιστεύουμε ότι τα νοσοκομεία πρέπει να λειτουργούν ομαλά με τους γιατρούς να προσφέρουν τις υπηρεσίες κάτω από ανθρώπινες συνθήκες και να εργάζονται εβδομαδιαία τόσες ώρες όσες η συλλογική επιτρέπει, επιτάσσει το Σύνταγμα και επιβάλλει το κοινοτικό και εθνικό δίκαιο.
Γι’ αυτό σας καλούμε να δεσμευθείτε σήμερα εδώ ότι οι γιατροί θα αμειφθούν άμεσα για τις εφημερίες που πραγματοποίησαν, καθώς επίσης και γι’ αυτές που θα κάνουν. Να παρουσιάζετε συγκεκριμένα μέτρα προετοιμασίας κυρίως των νοσοκομείων της περιφέρειας σε αυτήν την αναγκαιότητα.
Να αυξήσετε τη χρηματοδότηση του ΕΣΥ. Να κάνετε νέες προσλήψεις για κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων που για χρόνια δεν καλύπτονται. Να αυξήσετε τους βασικούς μισθούς των νοσοκομειακών γιατρών και να εφαρμόσετε το προεδρικό διάταγμα και την κοινοτική οδηγία.
Και πρέπει να τα κάνετε όλα αυτά, όχι μόνο με τα λόγια, αλλά με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, με συγκεκριμένα, εγκεκριμένα από το Υπουργείο Οικονομίας και Οικονομικών κονδύλια που θα εγγράφονται και στον προϋπολογισμό με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα εφαρμογής.
Διαφορετικά, οι γιατροί δεν θα σας πιστέψουν, όπως δεν σας πιστεύει η κοινωνία γενικότερα και εμείς εδώ μετά την προηγούμενη θητεία σας και τις παλινωδίες σε αυτό το ζήτημα. Άλλα είπατε, άλλα κάνετε, άλλα δεν κάνετε. Γι’ αυτό καταψηφίζουμε αυτήν την τροπολογία.
Είναι λόγοι αρχής που μας υποχρεώνουν να το κάνουμε. Αλλά ταυτόχρονα σας καλούμε να μεριμνήσετε και να ικανοποιηθούν τα δίκαια και χρόνια αιτήματα των νοσοκομειακών γιατρών και να υπάρξει λύση στο πρόβλημα των εφημεριών, με βάση το προεδρικό διάταγμα και την κοινοτική οδηγία, αλλά κυρίως να εφαρμοσθούν οι νόμοι και να πληρωθούν οι γιατροί για τις εφημερίες που κάνουν και θα κάνουν το επόμενο χρονικό διάστημα.
Σας ευχαριστώ.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε τον κ. Χάϊδο.
Το λόγο έχει η συνάδελφος Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Συλβάνα Ράπτη.
ΣΥΛΒΑΝΑ ΡΑΠΤΗ (ΠΑΣΟΚ): Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ.
Παίρνω το λόγο για να μιλήσω για το θέμα της τροπολογίας που κατατίθεται στο νομοσχέδιο για τα λιμάνια. Μίλησαν προηγουμένως αρκετοί συνάδελφοι από το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα και αναρωτήθηκαν με τον θετικό ή με τον αρνητικό ή αν θέλετε με τον σκωπτικό τρόπο, γιατί αυτή η τροπολογία σε αυτό το νομοσχέδιο.
Εγώ το εκλαμβάνω ως μία έμμεση ομολογία ότι τα έχουν κάνει θάλασσα στο Υπουργείο Υγείας με τις εφημερίες. Δεν στέκομαι, όμως, εκεί και προχωρώ στην ουσία του θέματος.
Η τροπολογία αυτή κρίθηκε αναγκαίο να έλθει για ένα πάρα πολύ απλό λόγο. Διότι οι γιατροί, Μάρτιο μήνα του 2008, εξακολουθούν να παραμένουν απλήρωτοι για τις εφημερίες τους. Το ερώτημα είναι γιατί. Το γιατί βρίσκεται δύο χρόνια πίσω.
Το 2005 το Υπουργείο Υγείας ενσωμάτωσε στα χαρτιά μόνο δυστυχώς, μία κοινοτική οδηγία που έλεγε με δύο λόγια, με δύο κουβέντες ξεκάθαρες τα εξής πράγματα. Ότι ένας ειδικός γιατρός δεν επιτρέπεται να εργάζεται στο νοσοκομείο περισσότερο από σαράντα οκτώ ώρες και ότι ένας ειδικευόμενος γιατρός δεν επιτρέπεται να εργάζεται στο νοσοκομείο παραπάνω από πενήντα οκτώ ώρες.
Την εβδομάδα οι ώρες αυτές.
Ο σκοπός της Οδηγίας αυτής είναι ουσιαστικά να προστατεύσει τους ασθενείς. Ένας γιατρός που εργάζεται συνεχώς ολόκληρη την εβδομάδα χωρίς διακοπές, χωρίς ρεπό ξέρετε ότι από ένα σημείο και μετά μπορεί να θέλει αλλά να τύχει η κακιά στιγμή και να μην μπορέσει λόγο της κόπωσης να κάνει σωστά τη δουλειά του.
Περιγράφω ακραίες καταστάσεις που όλοι απευχόμαστε να συμβούν όμως αυτή είναι η πραγματικότητα.
Η Οδηγία αυτή λοιπόν, την οποία ενσωματώσατε στα χαρτιά το 2005 έλεγε πάρα πολύ απλά ότι θα αρχίσει να ισχύει την 1-1-2007. Ολόκληρο το 2007 το περάσαμε ως κοινωνία, ως κράτος με ένα μπάλωμα που είναι αντίστοιχο και ανάλογο του μπαλώματος –γιατί μπάλωμα ονομάζω εγώ αυτή την τροπολογία που κατατίθεται εδώ- αυτού.
Δώσαμε παράταση έξι μήνες ξαναδώσαμε και φτάσαμε στον Δεκέμβριο του 2007 και ερχόμαστε τώρα Μάρτιο μήνα του 2008 και κάνουμε τι ως Κοινοβούλιο; Ξανά τα ίδια ανεβάζουμε την ίδια παράταση. Δίνουμε μια παράταση εξάμηνη έως τον Ιούνιο με πρόβλεψη για περαιτέρω παράταση έως το Δεκέμβριο του 2008.
Η παράταση, της παράτασης, ω παράταση! Και για να παραφράσω το κοινώς λεγόμενο από το λαό μας «τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου» «τα ίδια Δημητράκη μου, τα ίδια Δημητρό μου». Αναφέρομαι στον κ. Αβραμόπουλο τον Υπουργό Υγείας διότι ο κ.
Παπαγεωργίου που παρίσταται εδώ –κάθεται στα έδρανα αριστερά μου- δεν συμπεριλαμβανόταν τότε στην ηγεσία του Υπουργείου Υγείας. Το ερώτημα είναι από κάποιον που δεν παρακολουθεί έτσι από κοντά και ειδικά τα θέματα της υγείας.
Ναι, αλλά με αυτήν την τροπολογία να καταστεί δυνατόν να πληρωθούν οι γιατροί και άρα να φέρουν χρήματα στις οικογένειές τους να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες τους.
Με συγχωρείτε αλλά εδώ είμαστε νομοθετικό Σώμα. Δεν είμαστε «μπαλωματούδες» εδώ μέσα οι Βουλευτές όλων των κομμάτων. Είμαστε για να νομοθετούμε. Με αυτήν την τροπολογία τι κάνετε εσείς; Για μια ακόμη φορά φαίνεται μια τροπολογία η οποία από νομική άποψη είναι έωλη.
Ποια είναι η λύση θα πει κάποιος και πολύ ορθώς. Διότι εδώ δεν είμαστε μόνο για να διαμαρτυρόμαστε και να καταγγέλλουμε αλλά να προτείνουμε λύσεις για τα προβλήματα. Η λύση είναι μια και πολύ συγκεκριμένη: υπογραφή κλαδικής σύμβασης.
Είναι η πρώτη φορά που λέγεται και γίνεται αναφορά για κλαδική σύμβαση στην Αίθουσα αυτή; Όχι βέβαια! Έχει αναφερθεί στο θέμα της κλαδικής συμβάσεως και το Υπουργείο Υγείας δια του Υπουργού του κ. Αβραμόπουλου. Όμως, ο κ.
Αβραμόπουλος έχει ένα χούι: Λέει με ταλέντο μεγάλο δεν πράττει όμως . Εάν με βάση τα Πρακτικά μετρήσουμε πόσες φορές έχει μιλήσει για προσλήψεις γιατρών στα νοσοκομεία μέσα να ήταν περισσότεροι οι γιατροί από τους ασθενείς.
Και δεν το αναφέρω αυτό τυχαία. Διότι αν οι τεσσερισήμισι χιλιάδες γιατροί στους οποίους έχει γίνει πλειστάκις αναφορά στην Αίθουσα αυτή είχαν προσληφθεί αν όχι όλοι τουλάχιστον οι μισοί σίγουρα θα μπορούσαν να λειτουργήσουν καλύτερα τα νοσοκομεία.
Ερώτημα: Και γιατί δεν προσλαμβάνονται γιατροί; Κυκλοφορεί και ακούγεται «μα, είναι το ΑΣΕΠ». Λάθος! Το ΑΣΕΠ αφορά και εμπλέκεται στις προσλήψεις νοσηλευτών. Οι προσλήψεις γιατρών είναι άλλου παπά ιστορία. Εάν έχεις λεφτά από τον κ.
Αλογοσκούφη και το Υπουργείο Οικονομικών τους προσλαμβάνεις τους γιατρούς αύριο το πρωί. Άρα, να άλλο ένα πρόβλημα που υπάρχει σε σχέση με τις εφημερίες, με τους γιατρούς με την υγεία και με τις προτεραιότητες που δίνει η Κυβέρνηση.
Επανέρχομαι λοιπόν, στο θέμα του πώς θα λυθεί οριστικά μια και έξω η υπόθεση των εφημεριών και της λειτουργίας των νοσοκομείων. Κλαδική σύμβαση. Μας έχει πει ο κ. Αβραμόπουλος επανειλημμένως σε αυτήν την Αίθουσα ότι έχει γίνει διάλογος με τους εκπροσώπους των γιατρών και ότι όπου να είναι σε μια-δυο βδομάδες αντιμετωπίζεται το θέμα.
Μόνο που οι εβδομάδες αυτές γίνονται μήνες, γίνονται χρόνια. Αυτή η ιστορία της επιχείρησης αγοράς χρόνου από την πλευρά της Κυβέρνησης κάποια στιγμή πρέπει να τελειώσει. Πολιτεύεται αυτή η Κυβέρνηση επιχειρεί να κυβερνά μονίμως με αυτή την πατέντα «αγοράζω χρόνο».
Ξέρετε ο χρόνος δεν είναι άφθονος κάποια στιγμή τελειώνει. Και σε κάθε περίπτωση με αυτή τη μέθοδο δεν λύνονται τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο Έλληνας πολίτης.
Αντιλαμβάνεστε, κύριε Πρόεδρε, ότι μετά την επιχειρηματολογία που σας ανέπτυξα η φυσιολογική κατάληξη είναι η άρνηση ψήφου σ’ αυτή την τροπολογία. Και αν κάποιος ρωτήσει μα γιατί αρνείστε να δώσετε ψήφο σε μια τροπολογία με βάση την οποία θα καταστεί δυνατόν να πληρωθούν οι γιατροί αύριο το πρωί που δεν είναι βέβαια αύριο το πρωί; Για τον πολύ απλό λόγο ότι το πρόβλημα αυτό αφορά την Κυβέρνηση και κυβέρνηση είναι η Νέα Δημοκρατία εδώ και τέσσερα χρόνια που αυτό το πρόβλημα σέρνεται.
Το ένα είναι αυτό.
Το δεύτερο και τελευταίο και κλείνω με αυτό είναι ότι δεν πρέπει αν εμείς οι Βουλευτές σεβόμαστε στοιχειωδώς τον εαυτό μας, το ρόλο μας, τη λειτουργία μας να ψηφίζουμε συνεχώς και κατά συρροή «μπαλώματα».
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Γεώργιος Σούρλας): Ευχαριστούμε την κυρία Ράπτη.Ο κ. Σκουλάς έχει το λόγο.
ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΚΟΥΛΑΣ (ΠΑΣΟΚ): Ευχαριστώ, γιατί περιμένω δύο ώρες για να μιλήσω και τελικά αρχίζω να προβληματίζομαι για τη λειτουργία του Κοινοβουλίου.
Κύριε Πρόεδρε, κύριοι Υπουργοί, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, θα μιλήσω για την τροπολογία του Υπουργείου Υγείας γιατί βρισκόμαστε ξανά μπροστά στο ίδιο σκηνικό, στο ίδιο σκεπτικό, δηλαδή μια τροπολογία σ’ ένα νομοσχέδιο που δεν έχει καμία σχέση με το αντικείμενο της τροπολογίας.
Συνεχίζει η Νέα Δημοκρατία να νομοθετεί μ’ αυτόν τον τρόπο, υποβαθμίζοντας τελικά το ρόλο της Εθνικής Αντιπροσωπείας. Από την άλλη πλευρά κάθε νομοσχέδιο το βαφτίζει «μεταρρύθμιση», με αποτέλεσμα να έχουμε το δικαίωμα να πιστέψουμε ότι αυτή η λέξη αποτελεί μια ιδεοληψία κι έναν ψυχαναγκασμό για σας.
Σ’ ένα νομοσχέδιο λοιπόν του Υπουργείου Ναυτιλίας που εκχωρεί τα λιμάνια, τον εθνικό πλούτο στους ιδιώτες, η Κυβέρνηση φέρνει τροπολογία για τις εφημερίες των γιατρών, που για τέσσερις μήνες είναι απλήρωτοι για εφημερίες που έχουν ήδη πραγματοποιήσει: ειδικευμένοι και ειδικευόμενοι, μικροί και μεγάλοι στο κέντρο και στην περιφέρεια.
Είναι απλήρωτοι παρανόμως. Γιατί πείτε μου: Σε ποια άλλη χώρα για τέσσερις μήνες εργασία θα είναι απλήρωτη η δουλειά σου; Μάλλον μόνο στο Υπουργείο Υγείας, γιατί το ίδιο συμβαίνει και με τις υπερωρίες του νοσηλευτικού προσωπικού.
Ο κλάδος των γιατρών του Ε.Σ.Υ. βρίσκεται σε κατάρρευση. Τα προβλήματα που τον απασχολούν είναι πολλά, όπως: Συνθήκες εργασίας που είναι απαράδεκτες, σε κτιριακές υποδομές που καταρρέουν καθημερινά, επιστημονική εξέλιξη των γιατρών τουλάχιστον προβληματική, καθυστέρηση σε κρίσεις για οργανικές θέσεις, καθυστέρηση σε κενές οργανικές θέσεις -ρώτησα και προχθές τον Υπουργό για μια θέση Διευθυντή σε νοσοκομείο του Ηρακλείου κενή από το 2004!- αμοιβές χαμηλές, καθηλωμένες για χρόνια και τέλος, ωράριο εργασίας μεσαιωνικό και εφημερίες απλήρωτες.
Κυρίες και κύριοι, είναι φανερό πως επί κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας το Ε.Σ.Υ. καθημερινά απαξιώνεται. Μέσω της υποχρηματοδότησης και της ελλιπούς στελέχωσης νοσηλευτικού και ιατρικού προσωπικού, της κατασπατάλησης των πόρων, με αδιαφανείς προμήθειες υλικών το Ε.Σ.Υ.
απαξιώνεται καθημερινά γιατί δεν στηρίζεται από την Κυβέρνησή σας και βέβαια τα παραπάνω εντάσσονται τελικά στη συνολική πολιτική σας, δηλαδή αυτή της απαξίωσης, αφού πρώτα απ’ όλα έχετε δρομολογήσει την απαξίωση του δημοσίου στα μάτια της κοινής γνώμης.
(Στο σημείο αυτό την Προεδρική Έδρα καταλαμβάνει ο Γ΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΝΕΡΑΝΤΖΗΣ)
Τα νοσοκομεία, για να καταφέρουν να λειτουργήσουν με ασφάλεια, χρειάζονται τουλάχιστον τεσσερισήμισι χιλιάδες γιατρούς. Πού είναι αυτοί οι γιατροί, που κάθε φορά εβδομάδα έρχεται ο κ. Αβραμόπουλος εδώ και κάθε φορά λέει ότι θα κάνει προσλήψεις;
Δεν μπορούμε να συζητάμε για εφημερίες με γιατρούς που θα δουλεύουν σαράντα και πενήντα ώρες! Επιτέλους, αυτό θα πρέπει να το λύσετε, να συμμορφωθούμε με τις οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και των αποφάσεων των ελληνικών δικαστηρίων που μιλάνε για σαράντα οκτώ ώρες για τους ειδικούς και πενήντα οκτώ για τους ειδικευόμενους την εβδομάδα.
Αυτό πρέπει να γίνει όχι μόνο για να τηρήσουμε τους νόμους, αλλά πάνω από όλα για την ασφάλεια των πολιτών, γιατί επιτέλους θα πρέπει να καταλάβετε ότι ένας γιατρός που εργάζεται τριάντα πέντε ώρες συνεχώς δεν μπορεί να παρέχει αξιόπιστες υπηρεσίες υγείας.
Δεν μπορείτε να συνεχίζετε να στύβετε άλλο τον Έλληνα γιατρό!
Ο τρόπος λειτουργίας των εφημεριών επιτέλους θα πρέπει να αλλάξει, ο χρόνος να μειωθεί. Ας συζητήσουμε επιτέλους τις αμοιβές του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, ούτως ώστε ο γιατρός να αμείβεται γι’ αυτό που πραγματικά κάνει, για το λειτούργημα που παρέχει.
Με μπαλώματα και παρατάσεις δεν νομίζω ότι μπορείτε να συνεχίσετε να πολιτεύεστε.
Τελειώνω λέγοντας ότι στα νοσοκομεία του Ηρακλείου χθες υπήρχε στάση εργασίας γι’ αυτή τη σημερινή κατάσταση που εσείς έχετε τις ευθύνες. Ξανατονίζω ότι έχουν μείνει απλήρωτοι για εργασία υπερωριακή τεσσάρων μηνών, πρωτοφανή γεγονότα που δυστυχώς περνάνε ασχολίαστα από το δημόσιο διάλογο! Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
κ. Λαμπίρης.
ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ (ΠΑΣΟΚ): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Πήρα το λόγο για να αναφερθώ στην τροπολογία που αφορά τις εφημερίες των γιατρών και που τη φέρατε για ψήφιση στη Βουλή σε άσχετο νομοσχέδιο.
Κύριε Υπουργέ, γνωρίζετε πολύ καλά σαν γιατρός τις συνθήκες κάτω από τις οποίες λειτουργούν οι γιατροί μας στα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Το γνωρίζετε, αλλά ουσιαστικά μέχρι σήμερα δεν έχετε πράξει τίποτα απολύτως για να αλλάξει αυτή η εικόνα.
Προ ημερών επισκέφθηκα το Νοσοκομείο της Νίκαιας. Η εικόνα, κύριε Υπουργέ, σας βεβαιώ, σε ημέρα μη εφημερίας –σκεφθείτε τι γίνεται σε εφημερία!- ήταν απερίγραπτη. Τα παράπονα των γιατρών και των νοσηλευτών και γενικότερα του προσωπικού ήταν πολύ μεγάλα, γιατί όπως γνωρίζετε υπάρχουν σύγχρονα εξωτερικά ιατρεία από τότε που έγιναν τα ολυμπιακά έργα, τα οποία είναι κλειστά και στοιβάζονται οι άρρωστοι στους διαδρόμους του νοσοκομείου, δεκάδες τις ημέρες μη εφημερίας και εκατοντάδες τις ημέρες εφημερίας και τα παράπονα πράγματι ασθενών και γιατρών είναι πάρα πολύ μεγάλα.
Πριν από λίγο καιρό επισκεφθήκαμε τον «Ευαγγελισμό». Η εικόνα και εκεί ήταν απερίγραπτη, κύριε Υπουργέ. Επειδή ήταν ημέρα εφημερίας, περίμεναν οι ασθενείς από τέσσερις έως έξι ώρες, προκειμένου να δουν κάποιο γιατρό, γιατί υπήρχε τόσος κόσμος στα εξωτερικά ιατρεία, που ήταν αδύνατο με το υπάρχον προσωπικό να αντιμετωπιστεί.
Περίμεναν περιστατικά καρδιοχειρουργικά έξι μήνες για χειρουργείο και στη συνέχεια βέβαια, το συνηθέστερο είναι ότι οι άρρωστοι αυτοί φεύγουν για τα ιδιωτικά νοσοκομεία.
Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά αφού έκαναν εισαγωγή μέσα στο νοσοκομείο, περίμεναν ένα μήνα μέχρι να χειρουργηθούν.
Νομίζω ότι αυτά, κύριε Υπουργέ, πρέπει να σας προβληματίσουν και να ψάξετε να βρείτε λύσεις, τις οποίες έπρεπε να έχετε βρει αυτά τα τέσσερα χρόνια που είστε Κυβέρνηση.
Όσον αφορά τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία, ξέρετε ότι τις ημέρες εφημερίας τα τακτικά εξωτερικά ιατρεία δεν λειτουργούν. Τι συμβαίνει λοιπόν; Δεν λειτουργούν τα εξωτερικά ιατρεία, δεν λειτουργούν τα χειρουργεία, οι άρρωστοι κατευθύνονται στην ιδιωτική πρωτοβουλία.
Δεν είναι, λοιπόν, περίεργο ότι το 45% των ιδιωτικών δαπανών έχει ανέλθει επί των ημερών σας στο 57%;
Ξέρετε, αυτά είναι μία συνέχεια, είναι μία αλυσίδα. Και νομίζω ότι πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ’ όψιν σας το θέμα των εφημεριών, γιατί ήρθατε πριν από μερικούς μήνες και είπατε ότι σε έξι μήνες θα λειτουργήσει η εφημερία κανονικά.
Και τώρα, ήρθατε πάλι να δώσετε παράταση για την εφαρμογή του Προεδρικού Διατάγματος μέχρι τον Ιούνιο και με το δικαίωμα με υπουργική απόφαση να ανασταλεί πάλι μέχρι το Δεκέμβριο.
Και τι είναι εκείνο που μας κάνει να πιστέψουμε ότι το Δεκέμβριο πράγματι θα λειτουργήσει; Έχω σοβαρές αμφιβολίες ότι και το Δεκέμβριο θα είστε σε θέση να λειτουργήσετε τον τρόπο εφημεριών που προτείνει η Ευρωπαϊκή Ένωση και που οι γιατροί –τουλάχιστον στην πλειοψηφία τους, απ’ ό,τι γνωρίζω- αποδέχονται.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, κύριε Υπουργέ, λειτουργείτε. Και κάτι ανάλογο έχετε κάνει και με τις προμήθειες. Γιατί πώς να σας πιστέψουμε ότι θα λειτουργήσει το πρόγραμμα των εφημεριών, αφού και στις προμήθειες έχετε κάνει κάτι ανάλογο; Τον περασμένο Ιούνιο ψηφίσατε το νόμο.
Ξέρετε τι πετύχατε; Πετύχατε τα χρέη των νοσοκομείων από 1,5 δισεκατομμύριο που παραλάβατε, να φθάσουν σήμερα στα 3,5 δισεκατομμύρια.
Γιατί, θα μου πείτε. Το ένα είναι οι προμήθειες, το σύστημα που εσείς καταργήσατε, χωρίς να έχετε βρει άμεση και εφαρμόσιμη λύση. Τι είπατε δηλαδή; Αφού έχει καταργηθεί το προηγούμενο σύστημα, οι προμήθειες θα γίνονται με εξωσυμβατικά υλικά.
Ξέρετε τι μου είπαν στη Νίκαια; Στη Νίκαια μου είπαν ότι υπάρχουν πλέγματα –και ισχύει το ίδιο και για τα ορθοπαιδικά υλικά, νευροχειρουργικά και όλα γενικότερα- που στοιχίζουν από 100 ευρώ έως 2.000 ευρώ. Είναι τα πλέγματα που χρησιμοποιούμε στη βουβωνοκήλη.
Δεν υπάρχει, λοιπόν, προμήθεια με 100 ευρώ. Όλες οι προμήθειες γίνονται στο ανώτατο όριο, διότι είναι εξωσυμβατικά υλικά.
Επομένως, βυθίσατε το σύστημα υγείας σε μία απερίγραπτη εικόνα, όσο και να μη θέλει κανείς να είναι ισοπεδωτικός. Εγώ προσωπικά δεν είμαι ισοπεδωτικός. Αυτά είναι θέματα τα οποία δεν τα έχετε αγγίξει. Και ούτε τώρα μας λέτε πότε θα εφαρμοστεί ο νόμος για τις προμήθειες.
Και δεν είναι μόνο αυτό που βυθίζει τα νοσοκομεία σ’ αυτά τα χρέη. Όσον αφορά τους επικουρικούς γιατρούς, παραλάβατε περί τους τετρακόσιους και τους έχετε πάει στους χίλιους πεντακόσιους. Γιατί; Γιατί δεν κάνετε κανονικές προσλήψεις; Αφήνετε τα νοσοκομεία να χρεοκοπούν, γιατί τα νοσοκομεία πληρώνουν τους επικουρικούς γιατρούς.
Γιατί δεν κάνετε κανονικές προσλήψεις;
Όμως και όταν σκεφτείτε να κάνετε προσλήψεις, θέλετε δύο χρόνια για μία πρόσληψη, χωρίς μάλιστα να έχει καμία σχέση με το ΑΣΕΠ! Και γιατί δεν ελέγχετε, λοιπόν, τα ΣΚΕΙΟΠΝΙ, όταν καθυστερούν να κάνουν τις εκθέσεις τους; Εσείς έχετε την πολιτική ευθύνη για τα ΣΚΕΙΟΠΝΙ.
Και όταν ακόμα γίνει η επιλογή κάποιου, μετά, κύριε Υπουργέ, περνάνε τέσσερις μήνες για να ορκιστεί.
Δεν θα ελέγξετε αυτήν την εικόνα του Εθνικού Συστήματος Υγείας;
Αυτά είχα να πω και γι’ αυτούς τους λόγους δεν μπορώ να ψηφίσω την τροπολογία. Αντίθετα, σας προτείνουμε να προχωρήσετε στην υπογραφή συλλογικής σύμβασης με τους εργαζομένους, ώστε να τελειώσει αυτή η εικόνα –η αυθαίρετη, θα έλεγα- της παράτασης και της παράτασης και ούτω καθεξής.
Τελειώνοντας, όμως, κύριε Υπουργέ, πείτε μου γιατί αφήνετε να περάσουν τρεις μήνες, αφού ξέρατε το Δεκέμβριο ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει το νέο σύστημα;
Γιατί αφήνετε τρεις μήνες να μεσολαβήσουν, προκειμένου να φέρετε αυτή την τροπολογία προς ψήφιση και μάλιστα σε άσχετο σχέδιο νόμου;
Σας ευχαριστώ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Σας ευχαριστούμε, κύριε Λιμπέρη.
Το λόγο έχει ο Υφυπουργός κ. Παπαγεωργίου για μία σύντομη παρέμβαση.
Κύριε Υφυπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Ευχαριστώ πολύ, κύριε Πρόεδρε.
Κατ’ αρχήν, να διευκρινίσουμε ότι η τροπολογία δεν ήρθε για συζήτηση πραξικοπηματικά, αλλά μετά από συνεννόηση με το Προεδρείο της Βουλής, μια και ο Κανονισμός δίνει τη δυνατότητα, το δικαίωμα -κάτι που είναι συνηθισμένο- όταν πρόκειται για θέματα επείγοντα ή σοβαρά, αυτά να έρχονται σε νομοσχέδια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της τροπολογίας.
ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Γιατί είναι επείγον το θέμα, κύριε Υπουργέ;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Εγώ δεν σας διέκοψα, κύριε Λαμπίρη. Αυτό κάνετε κάθε φορά εσείς, αλλά και άλλοι συνάδελφοι απ’ αυτή την πλευρά. Για ό,τι δεν σας αρέσει σαν απάντηση, επιχειρείτε με τη διακοπή να διασκεδάσετε τις εντυπώσεις.
Ακούστε, λοιπόν.
Το Προεδρείο της Βουλής, λοιπόν, έκρινε ότι είναι ένα σοβαρό θέμα και ότι θα έπρεπε να έρθει στη Βουλή, έτσι ώστε να μην υπάρχει ταλαιπωρία σ’ ένα πολύ μεγάλο κομμάτι λειτουργίας των νοσοκομείων, που είναι οι εφημερίες των γιατρών.
Εκτός και αν εσείς δεν θωρείτε –και μάλλον δεν θεωρείτε- σοβαρό το θέμα των εφημεριών των γιατρών των νοσοκομείων και γι’ αυτό με την αρνητική σας θέση θέλετε να «πυρπολήσετε» την όλη διαδικασία συζήτησης, ενώ γνωρίζετε πολύ καλά ότι είναι απαραίτητο, αφού η δική σας πλευρά, η δική σας συνδικαλιστική παράταξη, έχει συμφωνήσει στο κείμενο δέκα σημείων για την υπογραφή της κλαδικής σύμβασης, την πρώτη μετά από είκοσι δύο χρόνια εφαρμογής του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Και έρχεστε να κουβεντιάσουμε την τροπολογία για μία παράταση λίγων μηνών, όταν οι ίδιοι στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις και στην κατάθεση που έγινε παραμονές των Χριστουγέννων –αλλά δεν είχε την τύχη λόγω της γνωστής πορείας της συζήτησης- αγωνιάτε για το πότε θα ψηφιστεί, ενώ όταν έρχεστε στην Αίθουσα και σας βλέπουν οι ψηφοφόροι σας ή οτιδήποτε άλλο, λέτε διαφορετικά πράγματα.
Όλες, λοιπόν, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, πλην μιας… ΗΛΙΑΣ ΛΑΜΠΙΡΗΣ: Από τον Δεκέμβριο…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Λαμπίρη, σας παρακαλώ πολύ. Δεν σας διέκοψε κανένας.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): …έχουν συμφωνήσει στο κείμενο των δέκα σημείων, έτσι ώστε για πρώτη φορά να πάμε σε κλαδική σύμβαση.
Επειδή, λοιπόν, μέσα στο τελικό σύμφωνο υπάρχει και η δυνατότητα ενσωμάτωσης ενός μεγάλου ποσοστού από της εφημεριακές αποδοχές στις υπάρχουσες τακτικές αποδοχές, ώστε αυτές να αποτελέσουν τη νέα βάση του μισθολογίου -για πρώτη φορά μετά από είκοσι τρία χρόνια που κόπτεστε, αλλά ποτέ δεν το κάνετε - γι’ αυτό και αφήνουμε τη δυνατότητα παράτασης για το δεύτερο εξάμηνο, ώστε αν υπάρξει αυτή η συμφωνία, να ενσωματωθεί.
Γνωρίζετε πολύ καλά ότι είχε κατατεθεί η τροπολογία και ότι θα συζητούνταν. Επίσης, γνωρίζετε πολύ καλά ότι δεν τίθεται κανένα απολύτως πρόβλημα και από το Ελεγκτικό Συνέδριο, το οποίο είναι σύμφωνο. Επίσης, έχει πάρει και τη σχετική ομόφωνη απόφαση από το Διοικητικό Συμβούλιο των νοσοκομειακών γιατρών -θα καταθέσω στα Πρακτικά και την επιστολή που έστειλε η Ένωση των Νοσοκομειακών Γιατρών και σε μας και στο Ελεγκτικό Συνέδριο- έτσι ώστε αυτή η τυπική διαδικασία να ολοκληρωθεί και να έχουμε τη χαρά για πρώτη φορά να έχουμε κλαδική σύμβαση με τους νοσοκομειακούς γιατρούς που μας προσαρμόζει και στα δεδομένα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά –ας μην κρυβόμαστε- κάνει και πιο αξιοπρεπείς τις σχέσεις εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών, οι οποίοι μέχρι σήμερα τα καταφέρνουν πάρα πολύ καλά και κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες.
Όσον αφορά για τις προσλήψεις, το επαναλαμβάνετε συνέχεια, ενώ το έχετε ελέγξει, διότι κατετέθησαν τα σχετικά έγγραφα από συζήτηση στα Πρακτικά.
Συμφωνήσαμε για τεσσεράμισι χιλιάδες γιατρούς με τους εκπροσώπους των συνδικαλιστικών οργανώσεων για το 2007, 2008 και 2009. Ήδη το 2007 έχουν προσληφθεί χίλιοι διακόσιοι ειδικευόμενοι γιατροί, κάτι που ξέρετε πάρα πολύ καλά.
Είμαστε στην τελική συνεννόηση για τον αριθμό του έτους 2008. Και σας πληροφορώ ότι θα είναι μεγαλύτερος ο αριθμός απ’ αυτούς που έχουμε κάνει συμφωνία.
Όσον αφορά για το νοσηλευτικό προσωπικό, το οποίο ειπώθηκε, αλλά οι συνάδελφοι έφυγαν –και δεν θέλω να πω ότι δεν ήθελαν να ακούσουν την απάντηση- και εδώ κατετέθη όχι από το Υπουργείο, αλλά από έγγραφα του ΑΣΕΠ ότι οι προσλήψεις για το 2004, 2005, 2006 και 2007 είναι εννέα χιλιάδες επτακόσιες.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Υφυπουργού)
Επίσης, οι συνταξιοδοτήσεις είναι τρεις χιλιάδες διακόσιες. Άρα, μιλάμε για…
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώστε. Δεν είναι το αντικείμενό μας ο απολογισμός στον τομέα υγείας, ο οποίος είναι όντως πλούσιος.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Όμως, αυτά αποφεύγετε να τα πείτε, ενώ έχουμε απαντήσει επανειλημμένα και σε σας σε επίκαιρες ερωτήσεις.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ολοκληρώστε, κύριε Υπουργέ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ (Υφυπουργός Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης): Αν θέλετε, λοιπόν, την ομαλή πορεία προς τη συμφωνία, κύριε Πρόεδρε, ψηφίστε την τροπολογία, για την οποία αγωνιάτε -και μην μου διαψεύδετε- στις κατ’ ιδίαν συζητήσεις για το πότε θα ψηφιστεί.
Ευχαριστώ πάρα πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ευχαριστούμε, κύριε Υπουργέ.Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. κ. Αθανάσιος Λεβέντης.
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ (ΣΥΡΙΖΑ): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Σ’ αυτό που θα ήθελα κυρίως να επικεντρώσω είναι αυτή η περίφημη τροπολογία, η οποία έρχεται μεσούντος του καρνάβαλου, χωρίς κανένας να έχει ενημερωθεί και βέβαια μπαίνει σε ένα εντελώς άσχετο νομοσχέδιο. Και αυτό είναι ένα ερωτηματικό.
Κύριε Πρόεδρε, εδώ έχει ειπωθεί τόσες φορές ότι δεν πρέπει να μπαίνουν σε άσχετα νομοσχέδια τροπολογίες. Εδώ, ακολουθείται η ίδια τακτική. Τι σχέση έχουν τώρα οι εφημερίες των νοσοκομειακών γιατρών, το ωράριο των νοσοκομειακών γιατρών μ' αυτό το νομοσχέδιο που συζητάμε; Και απορώ γιατί γίνεται δεκτό από το Προεδρείο.
Επί της ουσίας τώρα, αυτή η τροπολογία δεν θα έπρεπε να έρθει, γιατί θα έπρεπε το θέμα να είχε λυθεί εδώ και πολύ καιρό. Πέρσι, είχαμε εδώ μια διεξοδική συζήτηση γι’ αυτό το θέμα. Εμείς το θέμα το είχαμε φέρει και εγώ προσωπικά με επίκαιρη ερώτηση πριν από τέσσερα χρόνια στη Βουλή θέτοντας το πρόβλημα της εργασίας των νοσοκομειακών γιατρών και του ωραρίου.
Ύστερα από αγώνες αιώνων, η ανθρωπότητα πέτυχε ορισμένες κατακτήσεις μια από τις οποίες ήταν και το περίφημο οκτάωρο το οποίο υποτίθεται ότι ισχύει για όλους τους εργαζομένους μάλιστα σε πολλές κατηγορίες εργαζομένων έχει γίνει επτάωρο, όπως είναι οι γιατροί, επτάωρο και πενθήμερη εργασία, δηλαδή τριάντα πέντε ώρες εργασία την εβδομάδα.
Πλην, όμως, υπάρχουν και οι περίφημες εφημερίες για να καλυφθούν οι ανάγκες των νοσοκομείων. Κανένας δεν λέει ότι δεν πρέπει να καλυφθούν, γιατί τα νοσοκομεία πρέπει να δουλεύουν τριακόσιες εξήντα πέντε μέρες το χρόνο σε εικοσιτετράωρη βάση.
Αλλά πώς δουλεύουν; Αυτή τη στιγμή εξαντλώντας κυριολεκτικά, εξουθενώνοντας το προσωπικό και μάλιστα τους γιατρούς, γιατί το νοσηλευτικό προσωπικό στο οποίο υπάρχουν τεράστιες ελλείψεις, δουλεύει το οκτάωρό του και ενδεχομένως και μερικές ώρες εφημερίες οι οποίες πληρώνονται γλίσχρα, όπως άλλωστε είναι και οι μισθοί συνολικά.
Οι γιατροί, όμως, είναι υποχρεωμένοι να είναι εκεί όλο το εικοσιτετράωρο και φτάνουν να δουλεύουν ογδόντα και εκατό ώρες την εβδομάδα, δηλαδή τρεις φορές παραπάνω απ’ ότι είναι το κανονικό. Μάλιστα, στην επαρχία τα πράγματα είναι ακόμη δυσκολότερα, ακόμη χειρότερα.
Και τι κάνει η Κυβέρνηση; Αντί να λύσει αυτό το πρόβλημα, παίρνει συνεχώς παράταση χρόνου. Πέρσι, είχε φέρει το θέμα ο κ. Αβραμόπουλος και είχε υποσχεθεί ότι σε έξι μήνες θα λυνόταν το πρόβλημα. Οι έξι μήνες έγιναν ένας χρόνος, υπήρχε μια παράταση.
Και τώρα, αντί πάλι να λυθεί το πρόβλημα, έρχεται πάλι με τροπολογία για να παραταθεί αυτή η κατάσταση, η οποία είναι ανεπίτρεπτη. Γιατί; Υπάρχουν πρώτα-πρώτα σαφείς κοινοτικές οδηγίες, οι οποίες επιβάλλουν σαράντα οκτώ ώρες για τους ειδικευμένους και πενήντα οκτώ ώρες για τους ειδικευόμενους.
Υπάρχουν δύο προεδρικά διατάγματα. Είναι οι Οδηγίες 93104 της Ευρωπαϊκής Κοινότητας 34/2000 και επίσης, η Οδηγία 88/2003 και τα προεδρικά διατάγματα που επιβάλλουν να τηρηθεί αυτή η Κοινοτική Οδηγία. Έρχεται και το Ελεγκτικό Συνέδριο, επίσης, που με εμπεριστατωμένη εδώ απόφαση λέει ότι θα πρέπει επίσης να τηρούνται αυτές οι Οδηγίες και να εφαρμοστεί το ωράριο που λένε οι Κοινοτικές Οδηγίες και τα προεδρικά διατάγματα.
Και τι κάνουμε εμείς εδώ, όπως το συνηθίζουμε σε αυτόν τον τόπο; Βρίσκουμε διάφορα νομικίστικα, δικολαβίστικα, θα μου επιτρέψετε να πω, τεχνάσματα, για να παρατείνουμε αυτή την απαράδεκτη κατάσταση, η οποία εξουθενώνει τους γιατρούς, αλλά και δεν εξυπηρετεί το λαό
.
Μέσα σε αυτή την εξουθένωση δεν μπορεί να είναι πάντα τα αντανακλαστικά αυτά τα οποία θα πρέπει να είναι άμεσα, κεραυνοβόλα σε κάθε περίπτωση. Δεν μπορούμε, λοιπόν, να ζητάμε το υπεράνθρωπο απ’ αυτούς τους ανθρώπους. Έχει αναγνωριστεί και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό εδώ ότι αν δεν υπήρχαν αυτοί οι ηρωικά εργαζόμενοι στα νοσοκομεία γιατροί, νοσηλευτικό και άλλο προσωπικό, το σύστημα θα είχε καταρρεύσει.
Το αποτέλεσμα είναι πως όχι μόνο δεν προσλαμβάνεται προσωπικό, όχι μόνο δεν αναπροσαρμόζονται οι αμοιβές τους, όχι μόνο δεν μπαίνουν στα βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα, αλλά δεν τηρούνται έστω οι στοιχειώδεις διατάξεις, οι οποίες θα έπρεπε εδώ να έχουν εφαρμογή όπως εφαρμόζονται σε μια σειρά από άλλες ευρωπαϊκές χώρες και επιβάλλουν, όπως είπαμε, και οι Οδηγίες.
Αυτό το σύνολο των διατάξεων των δύο προεδρικών διαταγμάτων έχει άμεση εφαρμογή στους νοσοκομειακούς γιατρούς χωρίς την παραμικρή εξαίρεση. Οι γιατροί νομιμοποιούνται να αξιώσουν την άμεση και άνευ ετέρου εφαρμογή των διαταγμάτων αυτών που περιλαμβάνει και το ωράριο, αλλά επίσης τα ρεπό, την εκτίμηση του επαγγελματικού κινδύνου, την τήρηση των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας στην εργασία κ.ο.κ..
Οι νοσοκομειακοί γιατροί νομιμοποιούνται απόλυτα να αρνηθούν την εφαρμογή της τροπολογίας, διότι δεν είναι δυνατόν απλή διάταξη νόμου να υπερισχύει αυξημένης τυπικής ισχύος διάταξης νόμου, που ρυθμίζει διαφορετικά το ίδιο θέμα.
Και επειδή πολλές φορές αρχίζει η κινδυνολογία, οι απειλές και οι εκβιασμοί, θα πρέπει να έχουν υπόψη όλοι αυτοί που προχωρούν σε τέτοιες μεθοδεύσεις ότι αυτά είναι απαράδεκτα, ανεπίτρεπτα, καταδικαστέα και επίσης ποινικά κολάσιμα.
Εμείς πιστεύουμε ότι θα πρέπει άμεσα να λυθεί το πρόβλημα, να πληρωθούν οι καθυστερημένες υπερωρίες των νοσοκομειακών γιατρών και να προσληφθεί το προσωπικό που χρειάζεται. Δεν μπορεί με αυτά τα μπαλώματα να λειτουργήσουν τα νοσοκομεία και οι άλλες υγειονομικές μονάδες.
Χρειαζόμαστε τουλάχιστον να καλύψουμε τις κενές οργανικές θέσεις που είναι πάνω από τέσσερις χιλιάδες στα νοσοκομεία και στις άλλες μονάδες υγείας με άμεσες προσλήψεις. Και αυτές οι οργανικές θέσεις είναι με τους οργανισμούς που έχουν θεσπιστεί προ εικοσαετίας όταν ήταν εντελώς διαφορετικά τα πράγματα, δεν υπήρχαν μονάδες εντατικής θεραπείας, δεν υπήρχε η σύγχρονη τεχνολογία που έχει αναπτυχθεί, δεν υπήρχαν οι σύγχρονες ανάγκες και η τόση απαίτηση για υπηρεσίες υγείας.
Επομένως, εμείς καταψηφίζουμε αυτήν την τροπολογία και απαιτούμε να εφαρμοστούν οι νόμοι, τα προεδρικά διατάγματα, οι οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και προπαντός το καλώς εννοούμενο συμφέρον για το υγειονομικό σύστημα, για τους ‘Έλληνες πολίτες αλλά και τους υγειονομικούς και τους γιατρούς
.
(Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Νεράντζης): Ο Βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Τσούκαλης έχει το λόγο.
ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΤΣΟΥΚΑΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, πήρα το λόγο προκειμένου να διατυπώσω την άποψή μου και την άποψη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς πάνω σε δύο συγκεκριμένες διατάξεις, μία διάταξη του σχεδίου νόμου και επί της τροπολογίας του κ.
Αβραμόπουλου.
Ξεκινώ από την τροπολογία του κ. Αβραμόπουλου, η οποία έρχεται προς συζήτηση στο Σώμα κάτω από μία βαρύτατη συγκυρία που επικρατεί αυτήν τη στιγμή στην Αχαΐα. Και αναφέρομαι, κύριε Πρόεδρε, σε πρωτοσέλιδα των τοπικών εφημερίδων σήμερα, όπου δηλώνεται η αποχή των ειδικευομένων στο Πανεπιστημιακό Γενικό Νοσοκομείο Πατρών από τις εφημερίες, πράγμα το οποίο έχει προκαλέσει σοβαρότατες αρρυθμίες στις κλινικές του Νοσοκομείου.
Χαρακτηριστικό είναι ότι όλοι οι διευθυντές του Νοσοκομείου επισκέφθηκαν πανικόβλητοι τον Διοικητή του Νοσοκομείου προκειμένου να διατυπώσουν το φόβο τους όσον αφορά τη λειτουργία του Νοσοκομείου. Βεβαίως η Διοίκηση απάντησε στην Ένωση Νοσοκομειακών Γιατρών με ένα πρωτοφανές ως και κατάπτυστο εξώδικο, όπου –άκουσον, άκουσον- καλεί το νοσηλευτικό προσωπικό του Νοσοκομείου να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
Απευθύνει ένα εξώδικο που καλεί τους στυλοβάτες ουσιαστικά του Εθνικού Συστήματος Υγείας να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων.
Κύριε Πρόεδρε, η συγκεκριμένη τροπολογία επαναλαμβανόμενη χαρακτηρίζεται από όλο το νοσηλευτικό προσωπικό του ΕΣΥ ως τροπολογία ντροπής, μία τροπολογία η οποία αναδεικνύει ανάγλυφα την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Οι νοσοκομειακοί γιατροί έχουν βαρεθεί να ακούν τα μεγάλα λόγια και τους πομφόλυγες του κ. Αβραμόπουλου κάθε φορά που αναφέρεται στο έργο της Κυβέρνησης στον τομέα της δημόσιας υγείας
. Είναι πρωτοφανές αυτό το οποίο συμβαίνει στα νοσοκομεία, η κατάσταση είναι σε οριακό σημείο και κανένας δεν μπορεί να εγγυηθεί για την υγεία των συμπολιτών μας, όσων απ’ αυτών τουλάχιστον προσέρχονται στα δημόσια νοσοκομεία προκειμένου να νοσηλευτούν.
Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά φθάσαμε στο σημείο –όπως αναφέρθηκε και από τον συνάδελφό μου κ. Λεβέντη προηγουμένως- από το μήνα Δεκέμβριο να μην πληρώνονται ακόμα και τις εφημερίες αυτές τις οποίες πραγματοποιούν παράνομα εντελώς οι γιατροί μέχρι σήμερα.
Και έφθασε στο σημείο ο κύριος Υπουργός σε ένα άσχετο νομοσχέδιο να καταθέσει τη συγκεκριμένη τροπολογία προκειμένου να προλάβει τη μήνη των γιατρών.
Κύριε Πρόεδρε, για άλλη μία φορά λέμε ότι η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι απερίγραπτη. Σύμφωνα με τους εκπροσώπους του σωματείου των εργαζομένων στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Πάτρας οι οποίοι –σημειωτέον- βρίσκονται σε συνεχείς κινητοποιήσεις, υπάρχουν στο νοσοκομείο 1.027 οργανικές θέσεις νοσηλευτικού και βοηθητικού προσωπικού.
Στην πραγματικότητα υπηρετούν 662 υπάλληλοι και υπάρχουν 401 κενά σε νοσηλευτικό και βοηθητικό προσωπικό.
Εκείνο όμως που προκαλεί την αγανάκτηση των εργαζομένων και της διοίκησης του νοσοκομείου είναι ότι φύλλα πορείας 35 μονίμων νοσηλευτριών που είχε υποσχεθεί ο κ. Αβραμόπουλος αναμένονται από τις 11 Απριλίου του 2007. Τις περιμένουν επί ένα χρόνο να προσέλθουν στο νοσοκομείο προκειμένου να αναλάβουν δουλειά.
Αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στα νοσοκομεία της Πάτρας.
Βεβαίως απ’ ό,τι ακούστηκε μέσα σ’ αυτήν την Αίθουσα και σε όλη την Ελλάδα και παρά τις απεγνωσμένες προσπάθειες και του κυρίου Αβραμόπουλου αλλά και του αρμόδιου Υφυπουργού τον οποίο παρακολουθώ κάθε φορά όταν απαντά σε επίκαιρες ερωτήσεις σ’ αυτήν εδώ την Αίθουσα προσπαθώντας να ωραιοποιήσει την κατάσταση, η κατάσταση δεν ωραιοποιείται, είναι τραγική.
Πραγματικά η κατάσταση στα δημόσια νοσοκομεία είναι οριακή, όπως έχει ομολογήσει και ο κ. Αβραμόπουλος.
Το λόγο έχει ο Βουλευτής του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Τιμοσίδης.
ΜΙΧΑΗΛ ΤΙΜΟΣΙΔΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, συζητούμε ένα νομοσχέδιο, το οποίο έχει να κάνει με την παραχώρηση κυριαρχικών ουσιαστικά δικαιωμάτων της ελληνικής πολιτείας σε ιδιώτες, με σκοπό τη διαχείριση και τη διακίνηση και τη λειτουργία των δύο μεγαλύτερων οργανισμών της χώρας, του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς και του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης, όταν μάλιστα απ’ ό,τι γνωρίζω τουλάχιστον για τη Θεσσαλονίκη, οι εργασίες στο λιμένα έχουν αποδώσει κέρδη και μάλιστα εις στο διπλάσιο περίπου απ’ ό,τι αναμενόταν και θα μπορούσε κανένας να πει γιατί έρχεται αυτή η ρύθμιση.
Είναι, όμως, ένα θέμα που έχει αναλυθεί και έχει συζητηθεί στη Βουλή από άλλους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., από τον εισηγητή τον συνάδελφο κ. Ζωίδη, από τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο, αλλά και από τους άλλους συναδέλφους.
Θέλησα να πάρω το λόγο σε αυτή τη συζήτηση της Ολομέλειας, κύριε Πρόεδρε, για την τροπολογία, η οποία έρχεται και η οποία αφορά στη ρύθμιση της δυνατότητας εργασίας ειδικευμένων και ειδικευόμενων γιατρών του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Θέλω να δηλώσω ότι προέρχομαι από το Εθνικό Σύστημα Υγείας, είμαι γιατρός του Εθνικού Συστήματος Υγείας από την πρώτη μέρα. Είναι ένας χώρος στον οποίο έχω προσφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Γνωρίζω τα προβλήματά του, γνωρίζω τις αγωνίες των συναδέλφων ιατρών, νοσηλευτικού, διοικητικού και παραϊατρικού προσωπικού, για να μπορέσει να είναι κάθε νοσοκομείο, κάθε κέντρο υγείας, δυνατό και ικανό, να ανταποκριθεί στις ανάγκες των Ελλήνων πολιτών και όχι μόνο αυτών.
Είναι αλήθεια ότι έπρεπε να είχαν γίνει περισσότερα πράγματα και με τις Κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ., παρότι αυτός ο τομέας στη συνείδηση του ελληνικού λαού, το Εθνικό Σύστημα Υγείας, θεωρεί ο ελληνικός λαός ότι ήταν μια από τις μεγαλύτερες τομές στη μεταπολιτευτική περίοδο, ή στην ιστορία του ελληνικού κράτους.
Άνθρωποι που δεν είχαν πού να ακουμπήσουν, ήξεραν ότι όλο το 24ωρο, όχι μόνο στην απομακρυσμένη πόλη στο νοσοκομείο του νομού, αλλά σε ένα κοντινό κέντρο υγείας και σε αγροτικά ιατρεία υπήρχαν πάντοτε άνθρωποι του Εθνικού Συστήματος Υγείας, να παράσχουν τις πρώτες και τις ουσιαστικές βοήθειες, σε οποιοδήποτε πρόβλημα του Έλληνα πολίτη, του αγρότη της απομακρυσμένης περιοχής της χώρας.
Τέσσερα χρόνια διακυβέρνησης από τη Νέα Δημοκρατία, παρά τις πολλές τυμπανοκρουσίες και τις υποσχέσεις που είχαν γίνει και από τον κ. Καραμανλή τον σημερινό Πρωθυπουργό, αλλά και από το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας, δεν υπάρχει μία νομοθετική ρύθμιση, η οποία να προωθεί, ή να απαντάει και να δίνει λύσεις σε προβλήματα που χρόνιζαν, αν θέλετε, του Εθνικού Συστήματος Υγείας, αλλά και που το ίδιο το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας δεσμευόταν ότι θα αρχίσει να υλοποιείται, αυτή η λεγόμενη μεταρρύθμιση του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Αντ’ αυτού, αυτό το οποίο βιώνει ο Έλληνας πολίτης και οι εργαζόμενοι μέσα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, είναι οι ελλείψεις προσωπικού. Τέτοιες ελλείψεις μάλιστα, που αγγίζουν πια τα όρια της επικινδυνότητας.
Θέλω να αναφέρω στο Σώμα ότι υπάρχουν προβλήματα με τις άδειες των εργαζομένων. Το καλοκαίρι δεν μπορούν ούτε το 1/3 των αδειών να πάρουν οι εργαζόμενοι γιατί δεν βγαίνει η δουλειά, επειδή είναι αυξημένη σε πάρα πολλές περιοχές της χώρας, όπως στο νοσοκομείο και στα κέντρα υγείας της Καβάλας.
Υπάρχει προσωπικό το οποίο δεν έχει αναπληρωθεί. Τα ελλείμματα, από το 2004 που ανέλαβε η Νέα Δημοκρατία είναι πολλά. Πάνω από 3.500 κενές θέσεις, από συνταξιοδοτήσεις, δεν έχουν αναπληρωθεί.
Ο κ. Αβραμόπουλος και στην προηγούμενη περίοδο και στην τωρινή έκανε ιδιαίτερες αναφορές ότι θα πάρει πρωτοβουλίες και θα δώσει απάντηση, ότι θα φέρει, για παράδειγμα, το νέο νομοσχέδιο για την πρωτοβάθμια περίθαλψη, ή θα έφερνε νομοσχέδιο που θα αναβάθμιζε τα νοσοκομεία και τη λειτουργία τους, τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και όλα αυτά, ή το νομοσχέδιο για τη ψυχική υγεία, μία υπόθεση που είχε προχωρήσει πάρα πολύ καλά και έχει εγκαταλειφθεί όλος ο χώρος της ψυχικής υγείας κυριολεκτικά στην τύχη του.
Αντί, λοιπόν, να υπάρξει μία τέτοια πρωτοβουλία είδαμε τους κυρίους Υπουργούς στη Βουλή μόνο όταν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έκανε επερωτήσεις για όλα αυτά τα μεγάλα ζητήματα. Έχουμε αναφερθεί πάρα πολλές φορές και έχουμε συζητήσει αυτά τα προβλήματα στην Αίθουσα.
Αυτό που θέλησα να επισημάνω σήμερα με τη δική μου ομιλία και τοποθέτηση είναι ακριβώς η παρελκυστική πολιτική, αυτός ο ενεστώτας διαρκείας, μία κατάσταση αναμονής, που έχω ξαναπεί και άλλη φορά για τον κύριο Υπουργό, τον κ.
Αβραμόπουλο. Μάλιστα όταν περίπου προ μηνός σε ειδική επίκαιρη ερώτηση του συναδέλφου κ. Νασιώκα είχε επισημανθεί ότι δεν είχε δοθεί απάντηση και λύση σ' αυτό το μεγάλο ζήτημα των εφημεριών, τότε ο κύριος Υπουργός μίλησε πάλι για 4.500 γιατρούς που θα προσληφθούν.
Είπε ότι θα τακτοποιηθεί και είχε επισημανθεί από τον κ. Νασιώκα τότε ο φόβος του ότι θα φέρει πάλι αυτή τη ρύθμιση επειγόντως και ότι θα ζητήσει καινούρια παράταση μετά το εξάμηνο, όπως έχει τη δυνατότητα ως Υπουργός να κάνει.
Ορίστε, λοιπόν, σήμερα να συζητάμε πάλι αυτό το θέμα ως επείγον.
Κύριε Πρόεδρε, έχει χαθεί η έννοια του επείγοντως. Επείγον στην ιατρική λέγεται ένα περιστατικό το οποίο γίνεται εντελώς αιφνίδια, εκείνη τη στιγμή και θέλει άμεση αντιμετώπιση. Επείγον λέγεται ένα περιστατικό όταν γίνουν φυσικά γεγονότα, καταστροφές και χρειάζεται άμεση αντιμετώπιση.
Εδώ –και θέλω να αναφερθώ στους Υπουργούς Υγείας, Πρόνοιας και στον κύριο Υφυπουργό που ήταν εδώ προηγουμένως- μόνο επείγον δεν μπορεί να θεωρηθεί αυτό το νομοσχέδιο, γιατί έκανε αναφορά στον κ. Λαμπίρη που έθεσε τα ζητήματα και είπε ότι είναι ένα επείγον νομοσχέδιο που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, ένα σοβαρό ζήτημα που αφορά στις εφημερίες και στη πληρωμή των γιατρών.
Βεβαίως, θα μπορούσαμε να συναινούσαμε εάν ήταν η πρώτη φορά για να δοθεί η δυνατότητα στην Κυβέρνηση και στο Υπουργείο να μπορέσει να φέρει μία ολοκληρωμένη λύση-πρόταση γι’ αυτό το σοβαρό θέμα, το οποίο επιβάλλεται η χώρα μας να εναρμονιστεί με την Κοινοτική Οδηγία για τις εφημερίες των γιατρών.
Φοβούμαστε λοιπόν ότι, αν συναινούσαμε σε μια τέτοια τροπολογία, θα δίναμε ένα άλλοθι, ώστε να αναβληθούν και άλλες πρωτοβουλίες που θα έπρεπε και πρέπει να πάρει το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, γιατί πράγματι το Εθνικό Σύστημα Υγείας νοσεί και πρέπει άμεσα να γίνουν παρεμβάσεις τις οποίες δεν βλέπουμε να γίνονται.
Ευχαριστώ πολύ.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}