Ορισμός
Η πυομήτρα είναι μια πολυσυστηματική νόσος που συναντάται συχνά στα ζώα συντροφιάς. Χαρακτηρίζεται από συγκέντρωση πύου στη μήτρα.
Νοσούν κυρίως ζώα μέσης ηλικίας (7-10 ετών) χωρίς να αποκλείονται και άλλες ηλικίες.
Αιτιολογία
στην πυομήτρα βασικό ρόλο παίζουν τρεις κυρίως παράγοντες
- η υπερευαισθησία του ενδομητρίου στην προγεστερόνη. Η προγεστερόνη μετά την ωορρηξία και για 9-12 εβδομάδες παραμένει σε πολύ αυξημένα επίπεδα στο αίμα (πάνω από 40 ng/ml)
- η αυξημένη συγκέντρωση οιστρογόνων. Ζωα τα οποία δεν έχουν ζευγαρώσει και ζώα στα οποία έχουν χορηγηθεί συχνά σκευάσματα για αναστολή οίστρου ή αποτροπή σύλληψης)
- μόλυνση της μήτρας με παθογόνα βακτήρια (E.Coli, Streptococcus, Staphylococcus, Proteus, Klebsiella κ.α.
Συμπτώματα-Διάγνωση
Τα συμπτώματα ποικίλουν και εξαρτώνται από τον τύπο(ανοικτή ή κλειστή πυομήτρα)και από την διάρκεια της νόσου.
Συνήθως αναφέρονται ανορεξία, καταβολή δυνάμεων ,πολυουρία, πολυδιψία, πυρετός(υποθερμία στα σηπτικά περιστατικά), διόγκωση κοιλιάς, έμετοι, διάρροια, κ.ά.
Στα περιστατικά ανοικτής πυομήτρας παρατηρείται δύσοσμο πυώδες ή βλεννοαιμοραγικό σκούρο καφέ-πράσινο κολπικό έκκριμα στα εξωτερικά γεννητικά όργανα και συχνά απότομο ΄ξεφούσκωμα’ της διογκωμένης κοιλιάς.
Η ακτινογραφίες και το υπερηχογράφημα είναι σημαντικές διαγνωστικές δοκιμές. Στον αιματολογικό και βιοχημικό έλεγχο παρατηρούνται συνήθως αύξηση λευκών αιμοσφαιρίων με ουδετεροφιλία(πάνω από 20.000/ul ) αναιμία, υπερπρωτειναιμία, αύξηση ηπατικών ενζύμων, κ.α.
Πρόγνωση
Σε έγκαιρη διάγνωση και όταν η κατάσταση του ζώου είναι καλή η πρόγνωση είναι καλή. ‘Όταν η κλινική κατάσταση του ζώου είναι κακή τότε και η πρόγνωση είναι επιφυλακτική ή και κακή.
Θεραπεία
Προηγείται υποστηρικτική θεραπεία (αντιβιοθεραπεία, ενυδάτωση, βιταμινοθεραπεία)
Αν δεν υπάρχει αναπαραγωγικό ενδιαφέρον συστήνεται η χειρουργική αντιμετώπιση (ωοθηκυστερεκτομή).
Η φαρμακευτική θεραπεία δεν είναι πάντα αποτελεσματική και αυτό πρέπει να το γνωρίζει ο ιδιοκτήτης του ζώου(προσωπικά συστήνω την χειρουργική αντιμετώπιση στους πελάτες μου). Χρησιμοποιούνται η προσταγλανδίνη F2a ,μαζί με αντιβιοθεραπεία και υποστηρικτική αγωγή.
Πρόληψη
Το καλύτερο μέτρο είναι η ωοθηκυστερεκτομή(στείρωση) στα ζώα που δεν χρησιμοποιούνται για αναπαραγωγή. Ακόμη να μην δίδονται σκευάσματα για την πρόληψη του οίστρου στα ζώα, παρά μόνο μετά από ενημέρωση του ιδιοκτήτη από τον κτηνίατρο.
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές