Τι είναι οι πολύποδες;
Πρόκειται για καλοήθη μορφώματα εντός της μήτρας, στην ενδομητρική κοιλότητα, και εμφανίζονται σε μία στις δέκα γυναίκες, καθώς είναι ορμονοεξαρτώμενοι. Συνήθως συνδέονται με το ενδομήτριο, δηλαδή με την εσωτερική επένδυση της κοιλότητας της μήτρας, μέσω μικρού μίσχου.
Σπανίως έχουν καρκινικά κύτταρα στην επιφάνειά τους και εμφανίζονται πιο συχνά σε γυναίκες άνω των 40 ετών. Σε ποσοστό 75% είναι καλοήθεις, ενώ το υπόλοιπο ποσοστό αφορά σε προκαρκινικές αλλοιώσεις απλής υπερπλασίας, σύνθετης υπερπλασίας και υπερπλασίας με ατυπία.
Το ποσοστό καρκίνου σε πολύποδα είναι μέχρι 3% και αυξάνει μετά την εμμηνόπαυση.
Τι συμπτώματα έχουν;
Είναι πιθανό να μην έχουν συμπτώματα και έτσι η γυναίκα να μην αντιληφθεί την ύπαρξή τους. Μπορεί όμως και να προκαλέσουν:
1. ανώμαλη αιμορραγία σε μέρες του κύκλου όπου δεν αναμένεται η περίοδος της γυναίκας,
2. αίμα μετά τη σεξουαλική επαφή,
3. βαριές περιόδους,
4. υπογονιμότητα.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Οι πολύποδες της μήτρας μπορούν να διαπιστωθούν με το γυναικολογικό κολπικό υπερηχογράφημα και υδροϋπερηχογράφημα, αφού η μέθοδος αυτή έχει μεγάλη ευκρίνεια. Σε περιπτώσεις όπου το υπερηχογράφημα δείξει ή υποψιαστεί ενδομήτριο πολύποδα, η τελική διάγνωση γίνεται με την υστεροσκόπηση.
Η τεχνική αυτή μπορεί να γίνει χωρίς νάρκωση αφού δεν προκαλεί πόνο, και αφορά στην είσοδο από τον κόλπο μικροσκοπικής κάμερας για να φωτογραφηθεί το εσωτερικό της μήτρας και ο πιθανός πολύποδας. Με τη μέθοδο αυτή μπορεί να βρεθούν και ινομυώματα, καρκίνος και συγγενείς ανωμαλίες της μήτρας, και κατά συνέπεια να γίνει η έγκαιρη αντιμετώπισή τους.
Ποια είναι η θεραπεία;
Η θεραπεία του πολύποδα της μήτρας είναι η αφαίρεσή του. Αυτό μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια της υστεροσκόπησης, καθώς βλέπουμε άμεσα τον πολύποδα και μπορούμε να τον αφαιρέσουμε, ή με την κλασική απόξεση της μήτρας.
Συνεπώς, ο έλεγχος για πολύποδες είναι εφικτός και αποτελεσματικός, καθώς στις περισσότερες περιπτώσεις δε χρειάζεται εισαγωγή στο νοσοκομείο και η αφαίρεση των πολυπόδων προλαμβάνει τον καρκίνο του ενδομητρίου, βελτιώνει τη γονιμότητα και θεραπεύει πιθανές ανωμαλίες της περιόδου.
Τι είναι τα ινομυώματα;
Τα ινομυώματα είναι καλοήθεις συνήθως όγκοι της μήτρας, που παρατηρούνται στις γυναίκες όλων των ηλικιών. Αποτελούνται από το μυϊκό ιστό της μήτρας και η συχνότητά τους φτάνει και μέχρι μία στις τρεις γυναίκες. Ανταποκρίνονται στις φυσικές (ενδογενείς) ορμόνες του οργανισμού (οιστρογόνα) και για το λόγο αυτό έχουν την τάση να αυξάνονται σε μέγεθος κατά την αναπαραγωγική ηλικία της γυναίκας και να μικραίνουν συνήθως μετά την εμμηνόπαυση.
Το μέγεθός τους ποικίλλει από λίγα μόλις χιλιοστά μέχρι πολλά εκατοστά. Στο υπερηχογράφημα, όπου συνήθως γίνεται και η διάγνωσή τους, μπορεί να μοιάζουν σε μέγεθος με μπαλάκι του πινγκ πονγκ, με πορτοκάλι ή να έχουν ακόμα μεγαλύτερο μέγεθος, ζυγίζοντας μερικά κιλά.
Υπάρχουν τρία είδη ινομυωμάτων: εκείνα που προβάλλουν μέσα στην κοιλότητα της μήτρας (υποβλεννογόνια), εκείνα που βρίσκονται κατά κύριο λόγο στο τοίχωμα της μήτρας (ενδοτοιχωματικά) και αυτά που προβάλλουν κυρίως στην επιφάνεια αυτής (υπορογόνια).
Ποια είναι τα συμπτώματά τους;
Τα ινομυώματα που βρίσκονται στην κοιλότητα της μήτρας δημιουργούν έντονες ενοχλήσεις στην περίοδο με αύξηση της ποσότητας του αίματος, η οποία μπορεί να δημιουργήσει αναιμία. Συσχετίζονται επίσης με υπογονιμότητα και αποβολές κατά την κύηση και χρειάζονται θεραπεία.
Τα ινομυώματα του τοιχώματος της μήτρας προκαλούν αύξηση της ποσότητας του αίματος κατά την περίοδο και, αν είναι κάποιου ικανού μεγέθους, προβλήματα γονιμότητας. Χρειάζονται και αυτά θεραπεία.
Τα ινομυώματα της επιφάνειας της μήτρας συνήθως δεν συνοδεύονται από συμπτώματα παρά μόνο αν είναι μεγάλα σε μέγεθος και προκαλούν πιεστικά φαινόμενα λόγω της μάζας τους. Αυτά περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων την τάση για ούρηση επί πίεσης της ουροδόχου κύστης και το αίσθημα βάρους στην πύελο (χαμηλά στη κοιλιά) κυρίως κατά την ορθοστασία.
Με ποιον τρόπο τα αντιμετωπίζουμε;
Τα ινομυώματα θεραπεύονται φαρμακευτικά και χειρουργικά. Η φαρμακευτική αντιμετώπισή τους συνίσταται στη χρήση φαρμάκων που σταματούν την περίοδο και μειώνουν τα επίπεδα στο αίμα των γυναικείων ορμονών (οιστρογόνων). Με τον τρόπο αυτόν επέρχεται σμίκρυνση των ινομυωμάτων κατά το διάστημα που χρησιμοποιούνται τα φάρμακα.
Δυστυχώς αυξάνονται πάλι σε μέγεθος μετά το πέρας της θεραπείας, η οποία δεν μπορεί να συνεχιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω των ανεπιθύμητων παρενεργειών της οστεοπόρωσης και των εμμηνοπαυσιακών συμπτωμάτων.
Έτσι, η χειρουργική αφαίρεση είναι η προτεινόμενη λύση για την αντιμετώπισή τους. Η κλασική αφαίρεση με μεγάλη χειρουργική τομή στην κοιλιά έχει χρησιμοποιηθεί για πολλά χρόνια ως θεραπεία, αλλά έχει μειονεκτήματα. Γι’ αυτό οι νεότερες τεχνικές της λαπαροσκοπικής χειρουργικής, με τις οποίες η επέμβαση πλέον γίνεται με μικρές τομές μεγέθους μόλις 0,5-1 cm, σε 3 με 4 σημεία, έχουν αντικαταστήσει την κλασική μεγάλη τομή.
Πηγές:
Ιωάννης Κουτουκός, Μαιευτήρας – Γυναικολόγος, ειδικός στη Λαπαροσκοπική και Ενδοσκοπική Χειρουργική, Επιστημονικός Συνεργάτης ΜΗΤΕΡΑ
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Η ελονοσία αναπτύσσει αντίσταση σε φάρμακο που σώζει τις ζωές παιδιών [μελέτη]
1 στους 3 χειρουργημένους ασθενείς εμφανίζει επιπλοκές [μελέτη]
Μελέτη αποκάλυψε αμφίδρομη σχέση μεταξύ περιοδοντίτιδας και διαβήτη