Πριν λίγο καιρό ο αυτισμός ήταν ένα από τα μεγαλύτερα ιατρικά μυστήρια. Σήμερα είναι μια από τις καλύτερες περιοχές έρευνας. Οι αιτίες και η αντιμετώπιση του αυτισμού σήμερα είναι περισσότερο κατανοητές.

Γνωρίζουμε ότι ένα πολύπλοκο μείγμα γενετικών και περιβαλλοντικών αιτιών προκαλεί διαταραχές φάσματος του αυτισμού. Ωστόσο το 2014 ερευνητές έμαθαν περισσότερα, από την εμβρυϊκή ζωή έως την ενήλικη ζωή.

Περιβαλλοντικοί λόγοι

Δυο έρευνες το 2014 επιβεβαίωσαν ότι περιβαλλοντικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην ανάπτυξη του αυτισμού. Η πρώτη πραγματοποιήθηκε από το University of Chicago Medical Center σε 100 εκατομμύρια ιατρικούς φακέλους.

Οι ερευνητές συνέκριναν ποσοστά αυτισμού και νοητικής αναπηρίας με γενετικές ανωμαλίες σε νεογέννητα αγόρια, καθώς οι ανωμαλίες είναι δείκτης έκθεσης σε τοξίνες στη μήτρα.

Ερευνητές του UCMC ανακάλυψαν ότι για κάθε αύξηση 1% στις ανωμαλίες υπήρχε αύξηση 283% στην εμφάνιση αυτισμού. Υπήρχε επίσης αύξηση 94% της νοητικής αναπηρίας.

Η πιο πρόσφατη έρευνα, του University of Wisconsin-Milwaukee, συνέκρινε ποσοστά αυτισμού με ρυπογόνες ουσίες στην ατμόσφαιρα στην Καλιφόρνια και τη Βόρεια Καρολίνα για 150.000 παιδιά.

Η έρευνα έδειξε ότι γεννήσεις παιδιών με αυτισμό ήταν υψηλότερες το καλοκαίρι στη Βόρεια Καρολίνα, ενώ στην Καλιφόρνια ήταν υψηλότερες το φθινόπωρο και το χειμώνα-όταν η ρύπανση είναι υψηλότερη σε κάθε περιοχή.

Μαζί με περιβαλλοντικούς παράγοντες όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, ερευνητές μαθαίνουν ότι το περιβάλλον του εμβρύου μπορεί να είναι σημαντικός παράγοντας για την αξιολόγηση του κινδύνου αυτισμού. Είναι γνωστό εδώ και λίγο διάστημα ότι μητέρες που συμπληρώνουν τη διατροφή τους με σίδηρο και φολικό οξύ στην εγκυμοσύνη έχουν χαμηλότερο κίνδυνο για παιδί με αυτισμό.

Ερευνητές του York University ανακάλυψαν ότι μη φυσιολογικά επίπεδα συγκεκριμένου μορίου στον εγκέφαλο της εγκύου μπορεί να αλλάξει την ανάπτυξη του παιδικού εγκεφάλου. Το μόριο, PGE2, μπορεί να κάνει πιο εμφανή συνδεόμενα γονίδια με τον αυτισμό και να αυξήσει τον κίνδυνο.

Γονίδια που συνδέονται με τον αυτισμό έχουν ήδη βρεθεί. Το 2014, ερευνητές του University of Washington ανακάλυψαν το πρώτο γονίδιο που συνδέεται συγκεκριμένα με τον αυτισμό, που σημαίνει ότι το γονίδιο προκαλεί αυτισμό σε όσους το φέρουν.

Ερευνητές του King’s College στο Λονδίνο μελέτησαν πώς υπάρχει ο αυτισμός στις οικογένειες. Η έρευνα δημοσιεύτηκε τον Μάϊο και έδειξε ότι αδέρφια παιδιού με αυτισμό είναι 10 φορές πιο πιθανό να εμφανίσουν την πάθηση. Έδειξε επίσης ότι ετεροθαλή αδέρφια είχαν 3 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο κα ξαδέρφια παιδιών με αυτισμό είχαν διπλάσιο κίνδυνο.

Το Autism Genome Project, έκανε μια σημαντική ανακάλυψη το 2014. Ότι ένα συγκεκριμένο είδος γενετικού ελέγχου που ονομάζεται εξέταση CNV είναι αποτελεσματικό στην πρόβλεψη του αυτισμού.

Η πρόωρη διάγνωση και η έγκαιρη αγωγή είναι σημαντικές για υψηλότερη ποιότητα ζωής για πολλά παιδιά με αυτισμό, επομένως η ανακάλυψη θα μπορούσε να ωφελήσει τις επόμενες γενιές.

Επιστήμονες ανακάλυψαν επίσης άλλες μεθόδους για έγκαιρη διάγνωση που αφορά συμπτώματα συμπεριφοράς.
Μια έρευνα έδειξε ότι μωρά μικρότερα του ενός έτους που χαμογελούν λιγότερο, ιδιαίτερα όταν έχουν οπτική επαφή στο παιχνίδι, μπορεί ενδεχομένως να έχουν αυξημένο κίνδυνο αυτισμού. Άλλη έρευνα ανακάλυψε ότι μωρά 6 μηνών που κοιτούν μακριά αντί να κοιτούν κάποιον που μιλά εμφανίζουν επίσης υψηλότερο κίνδυνο.

Ερευνητές του Florida State University έδειξαν ότι εντατική παρέμβαση από γονείς ήταν ανώτερη από αυτή των γιατρών για τη βελτίωση συμπτωμάτων αυτισμού σε παιδιά. Η έρευνα που δημοσιεύτηκε τον Νοέμβριο στηρίζει εντελώς νέο μοντέλο αγωγής για γονείς παιδιών με αυτισμό.

Σχετικά με ενήλικες που έχουν αυτισμό, νέα έρευνα του Vanderbilt University, προσφέρει ελπίδα. Η έρευνα εξέτασε 153 ενήλικες με αυτισμό και έδειξε ότι όσοι είχαν περισσότερη ανεξαρτησία στη δουλειά είχαν πιο μετρήσιμες βελτιώσεις των συμπτωμάτων και καλύτερη ποιότητα ζωής.

 

Πηγές:
Ξένος τύπος.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
ΕΜΑ: Έγκριση κυκλοφορίας για 8 νέα φάρμακα - Ποιες παθήσεις αφορούν
Η επανάσταση της τεχνητής νοημοσύνης στην Ογκολογία
Πώς να χρησιμοποιούμε σωστά το οδοντικό νήμα