Στο μυοσκελετικό σύστημα, ως ψυχοσωματικές διαταραχές θεωρούνται η ρευματοειδής αρθρίτιδα (οι εξάρσεις και η έναρξη της οποίας σχετίζονται με καταστάσεις άγχους) καθώς και η οσφυαλγία.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, όπως και όλες οι άλλες ψυχοσωματικές διαταραχές, αναφέρεται αφενός σε μία οργανική παθολογία, και όχι απλά σε μία σωματική συμπτωματολογία, και αφετέρου σε μία ψυχολογική αιτιολογία, και όχι απλά σε μία ψυχολογική παθολογία. Η παθολογία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας που αφορά το μυοσκελετικό σύστημα, συνδέεται με κάποιο έντονο, παρατεταμένο και πολλές φορές επαναλαμβανόμενο αρνητικό συναίσθημα, που κατά κάποιο τρόπο το άτομο δεν μπορεί να το εκφράσει άμεσα, με αποτέλεσμα αυτό να επιδρά αρνητικά στον οργανισμό του.

Εν προκειμένω, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η μυοσκελετική αυτή διαταραχή, που καταλήγει σε σοβαρή καταστροφή των ιστών, μπορεί να υπάρχει όχι μόνο στις αρθρώσεις, αλλά και σε πολλά άλλα μέρη του σώματος, και εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία ξαφνικά ή ανεπαίσθητα. Συχνά συναντιέται σε άτομα που ανήκουν στην ίδια οικογένεια, με εξαίρεση την σπονδυλίτιδα, που η συχνότητά της είναι μεγαλύτερη στους άνδρες, ενώ η ρευματοειδής αρθρίτιδα χτυπά προπάντων τις γυναίκες.

Ένα άτομο που πάσχει από ρευματοειδή αρθρίτιδα βρίσκεται σε σύγκρουση με τις εχθρικές και επιθετικές του ενορμήσεις. Η λύση που βρίσκει μόνο του, είναι ένας συνδυασμός αυτοελέγχου και καλοπροαίρετης τυραννικότητας.
Στο ιστορικό ενός τέτοιου ατόμου, που κατά κανόνα η πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά το γυναικείο φύλο, υπάρχει συνήθως μία αυστηρή, περιοριστική μητέρα, που ο προσφιλής της τρόπος τιμωρίας ήταν η στέρηση της σωματικής ελευθερίας.

Από αντίδραση, λοιπόν, η μέλλουσα ''άρρωστη'' συμπεριφέρεται σαν αγοροκόριτσο, ερωτικοποιώντας τη μυϊκή της δραστηριότητα και αποφεύγοντας μία ανοιχτή επανάσταση εναντίον της μητρικής τυραννίας, ώσπου μία μέρα κι αυτή με την σειρά της να γίνει τύραννος των άλλων, χωρίς να χρειάζεται να αισθάνεται ένοχη, εφόσον η τυραννική της συμπεριφορά είναι ευεργετική.

Γενικά, η ρευματοειδής αρθρίτιδα ως ψυχοσωματική διαταραχή, εμφανίζεται όταν αλλαγές στην εξωτερική ζωή του ατόμου κάνουν την εκτόνωση των εχθρικών ενορμήσεων μέσω της ευεργετικής και συνάμα κυριαρχικής συμπεριφοράς του αδύνατη. 

Συχνός ελκυτικός παράγοντας είναι η απώλεια ενός εξαρτημένου προσώπου ή η επιτυχής προσπάθεια ενός τέτοιου προσώπου να αποκτήσει την ανεξαρτησία του. Επιπλέον το άτομο που πάσχει από αυτή την ψυχοσωματική διαταραχή, γενικά δοκιμάζει μεγάλη δυσκολία στο να εκφράσει συναισθήματα τα οποία διατείνεται ότι δεν έχει, ή δεν μπορεί να περιγράψει. Δηλαδή διακατέχεται από αλεξιθυμία.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κοτόπουλο ή αυγό: Ποιο έχει περισσότερη πρωτεΐνη
Φάρμακο για την πολλαπλή σκλήρυνση είναι πιθανό να βελτιώνει τη μειωμένη εργασιακή μνήμη 
Καταγράφηκε μετάδοση του ιού Oropouche σε έμβρυο