Μαρία Τρυφωνίδου: Το νοσηλευτικό προσωπικό δεν έχει δικαίωμα να μην εμβολιάζεται!

Η πανδημία έχει επιφέρει πολλά και δυσάρεστα αποτελέσματα σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικο-οικονομικής ζωής. Τα προβλήματα συσσωρεύονται σε όλους τους τομείς και είναι αισθητά ιδιαίτερα στην Υγεία. Οργανώσεις υποστήριξης ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και σύλλογοι ασθενών έχουν περιέλθει σε αδιέξοδο λόγω του Covid και σε πολλές των περιπτώσεων η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη και με την περίθαλψη των παιδιών που ασθενούν.

Για αυτό ακριβώς το θέμα μιλά σήμερα στο iatronet η Πρόεδρος του Συλλόγου Γονιών Παιδιών με Νεοπλασματική Ασθένεια "Φλόγα", Μαρία Τρυφωνίδου.

Η λειτουργία των ξενώνων

Η "Φλόγα" διαθέτει τέσσερις ξενώνες. Οι άνθρωποι συγκατοικούν. Η κα Τρυφωνίδου επισημαίνει το πρόβλημα αναφέροντας ότι ιδιαίτερα στον ένα ξενώνα αντιστοιχεί μία κουζίνα για 23 οικογένειες. "Καταλαβαίνετε ότι η φροντίδα πρέπει να είναι πολύ αυξημένη γιατί ακόμη και ένας αν αρρωστήσει, θα υπάρξει μετάδοση".

Πως όμως λειτουργούν οι ξενώνες την εποχή της πανδημίας; Ποια προβλήματα υπάρχουν εδώ και ένα χρόνο;

"Οι δικοί μας οι γονείς είναι σε πολύ αυστηρό lockdown. Πάνε κάθε μέρα τα παιδιά τους στο νοσοκομείο – ευτυχώς είμαστε δίπλα στο "Ελπίδα" και αυτό είναι μεγάλο προτέρημα. Εκεί τα παιδιά κάνουν την θεραπεία τους, τα βλέπουν οι γιατροί, γυρίζουν και μετά δεν πάνε πουθενά. Δηλαδή ακόμη και αν πρέπει να πάνε κάπου ακόμη και για φάρμακα, ότι χρειαστεί, τους μεταφέρουμε εμείς, δεν παίρνουν ταξί ούτε συγκοινωνίες".

Ανεπαρκές προσωπικό λόγω συμπίεσης κόστους  

Και με το προσωπικό των ξενώνων τι γίνεται; Επαρκεί για να καλυψει τις ανάγκες των παιδιών και των οικογενειών τους;

"Έχουμε πολλά προβλήματα γιατί δεν έχουμε και προσωπικό, έχουμε συμπιέσει πολύ τα κόστη του ξενώνα. Ο ξενώνας μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 50 παιδιά. Συνήθως έχουμε 45 και αυτήν στιγμή είναι 46 μαζί με τον γονέα.

Τα προβλήματα λόγω Covid

"Τα βασικότερα προβλήματα  την εποχή τoυ covid εστιάζονται στον απομονωτισμό, στην παρεχόμενη ποιότητα που δεν είναι αυτή που ήταν άλλοτε (κάποτε είχαμε εθελοντές, θεατρικές ομάδες κλπ), την  μετακίνηση που, όπως προανέφερα, προσπαθούμε να την κάνουμε εμείς με δικά μας μέσα μεταφοράς.  Η ζωή όμως που τους προσφέρουμε τώρα, λόγω των προαναφερόμενων λόγων, δεν διαφέρει και πολύ με την διαβίωση στο νοσοκομείο.", λέει η πρόεδρος της "Φλόγας".

"Το προσωπικό μας έχει κάνει και τα δύο εμβόλια, κάνουμε πολύ συχνά τεστ, όλα τα παιδιά κάνουν κάθε εβδομάδα τεστ στο «Αγλαία Κυριακού»".

"Στην Ελλάδα βρισκόμαστε…"

Σε ερώτηση για το τι κάνει το κράτος για να συνδράμει στην όλη προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων λειτουργίας της "Φλόγας", η απάντηση ήταν σαφής: "Στην Ελλάδα βρισκόμαστε…".

"Το κράτος ποτέ δεν συνέδραμε σε κάτι. Μακάρι να έκανε αυτά που έπρεπε, να είχε επάρκεια γιατρών και νοσηλευτικού προσωπικού να ανανέωνε τον εξοπλισμό του έγκαιρα. Εμείς δεν ζητάμε να μας βοηθήσει στην λειτουργία του ξενώνα, αυτό είναι δικό μας θέμα."

Λύνουμε προβλήματα άλλων που δεν είναι δική μας δουλειά

"Δικό μας θέμα όμως", λέει η κα Τρυφωνίδου, "δεν είναι να έρχεται ο γιατρός από το «Αγία Σοφία» και να μας λέει ότι χρειάζεται εξοπλισμό στο παθολογοανατομικό για να δώσει π.χ μια πιο ακριβή εικόνα στις βιοψίες. Αυτό τον εξοπλισμό τον αγοράζουμε εμείς γιατί το κράτος δεν το κάνει. Αυτό δεν συμβαίνει τώρα, είναι για χρόνια αυτή η ιστορία. Πάντα υπάρχουν πρόσθετα προβλήματα που επιλύουμε εμείς.

Έκκληση για εμβολιασμό

Η πρόεδρος τη Φλόγας κάνει ταυτόχρονα έκκληση σε όλους να εμβολιαστούν, να σεβαστούν τον συνάνθρωπό τους και ειδικά τα παιδιά με παθήσεις όπως καρκίνο που κάνουν θεραπείες και είναι ευάλωτα, στιγματίζοντας παράλληλα τους νοσηλευτές αυτούς που δεν εμβολιάζονται και θέτουν σε άμεσο κίνδυνο τα παιδιά αυτά.   

"Θέλω να απευθυνθώ στον Έλληνα πολίτη που αρνείται να κάνει εμβόλιο: Πέρα από τον εαυτό του, να σκεφθεί και τους διπλανούς του. Όταν μιλάμε και λέμε δεν κάνω εμβόλιο, δεν αφορά μόνο τον εαυτό μας, αφορά και τον διπλανό μας.

"Δεν έχουν δικαίωμα να μην κάνουν εμβόλιο"

Όταν οι ίδιοι οι υγειονομικοί δεν κάνουν εμβόλιο, τα δικά μας παιδιά κινδυνεύουν ακόμη και στο νοσοκομείο που πάνε. Δεν έχουν δικαίωμα να μην κάνουν εμβόλιο.  Όταν πάει το παιδί να κάνει τις εξετάσεις του το πρωί και του παίρνει αίμα η νοσηλεύτρια η οποία δεν έχει εμβολιαστεί, το παιδί μας δεν υποβάλλεται σε αυξημένο κίνδυνο;

Έχει δικαίωμα η νοσηλεύτρια να το κάνει αυτό; Ναι, αλλά δεν πρέπει να υπηρετεί σε ένα σύστημα Υγείας. Γιατί εκεί πάει ο κάθε ασθενής, δεν πάει για πλάκα αλλά επειδή έχει ανάγκη και υποβάλλεται σε κίνδυνο από έναν νοσηλευτή που δεν έχει κάνει εμβόλιο.

"Αν δεν κάνω εγώ εμβόλιο θα το μεταδώσω στον διπλανό μου που αν είναι παιδί που κάνει θεραπεία για καρκίνο, καταλαβαίνετε ότι έτσι θέτω την ζωή του σε άμεσο κίνδυνο. Άρα δεν ξέρω που σταματούν τα δικά μας δικαιώματα και που αρχίζουν οι υποχρεώσεις μας απέναντι στον συνάνθρωπό μας.", καταλήγει η κ. Τρυφωνίδου.