Ακράτεια, κόπωση, σεξουαλική δυσλειτουργία, είναι από τα συνηθέστερα συμπτώματα που ανακύπτουν μετά την πρόκληση του καρκίνου του προστάτη. Οι αλλαγές επίσης στο εργασιακό στάτους, όπως και οι αλλαγές στις φιλικές και κοινωνικές σχέσεις αποτελούν ένα σημαντικό πρόβλημα για τους ασθενείς.
Η αλλαγή θέσης του άνδρα (λόγω φυσικά των επικρατούντων στερεοτύπων) από φροντιστή σε φροντιζόμενο, η απώλεια του πρωταγωνιστικού του ρόλου, επηρεάζει την αυτοεκτίμηση του και τον οδηγεί σε επώδυνα συναισθήματα όπως η θλίψη, καθώς αισθάνεται πως δεν είναι ικανός πλέον να παράσχει όλα αυτά που παρείχε τα προηγούμενα χρόνια και που του ενίσχυαν την αυτοεκτίμησή του.
Φορτωμένος με τον ρόλο του «δυνατού», όπως επεσήμανε ο κ. Κουτζαμάνης, ο άνδρας σε σχέση με την διαχείριση μίας απώλειας, θεωρείται ως ο «αόρατος πενθών», καθώς δεν μιλά, δεν εκφράζεται, ούτε κλαίει.
Όλες οι επικρατούσες προκαταλήψεις δεν επιτρέπουν στον άνδρα να εκδηλώσει τις όποιες αδυναμίες του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εκφραστεί όπως θέλει.
Ο τρόπος διαχείρισης του καρκίνου του προστάτη από τον άνδρα σχετίζεται με την ηλικία, το υποστηρικτικό περιβάλλον, το κοινωνικό status, αλλά και το αναπτυξιακό στάδιο του ζευγαριού.
Ο κ. Κουτζαμάνης αναφέρθηκε επισταμένως στην διαφορά μεταξύ άγχους και φόβου σε έναν άνδρα που νοσεί από καρκίνο του προστάτη. Το ιστορικό καρκίνου, η επαγγελματική κατάληξη, η διαταραχή της οικογενειακής δομής αλλά και η ανησυχία για πιθανή μελλοντική επανεμφάνιση της ασθένειας μετά τις όποιες θεραπείες, δημιουργούν ενίοτε ανασφάλεια και αμφιβολία.
Τέλος, ο κίνδυνος της κατάθλιψης που μπορεί να προέλθει από τη διάγνωσή του, από την απόσυρση και μη έκφραση του συναισθήματος είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπισθεί και μπορεί να γίνει με την δράση, την ενεργοποίηση αλλά και την συναισθηματική έκφραση.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}