Η χρόνια μυελογενής λευχαιμία (ΧΜΛ) έχει γίνει χρόνια νόσος. Τε περιστατικά που έχουμε ετησίως αναλογούν σε 2 ανά 100.000 άτομα, ενώ η διάμεση ηλικία διάγνωσης ανέρχεται στα 50 – 60 έτη. Είναι ένα νόσημα που παρουσιάζεται σπάνια στα παιδιά και εφήβους κάτω των 19 ετών. Παρόλα αυτά, μία σειρά παραγόντων αλλά πάνω απ΄όλα η κατάλληλη χορήγηση θεραπείας έχουν κάνει την ΧΜΛ χρόνια νόσο με ίδιο προσδόκιμο όριο ζωής σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Αυτά τόνισε, μεταξύ άλλων, στην ομιλία του στην 14η ημερίδα του iatronet.gr για τον αιματολογικό καρκίνο, ο Καθηγητής Αιματολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Διευθυντής Αιματολογικής Κλινικής, Γεν. Νοσοκομείο Αθηνών «Λαϊκό» κ Παναγιώτης Παναγιωτίδης, στην ομιλία του με θέμα «Χρόνια Μυελογενή Λευχαιμία: ένας καρκίνος που έγινε χρόνια νόσος».
Το εν λόγω νόσημα εμφανίζεται με υψηλά λευκά αιμοσφαίρια και διογκωμένο σπλήνα και για ένα σημαντικό χρονικό διάστημα το νόσημα αυτό διατρέχει σχετικά ήπια. Είναι η χρόνια φάση της νόσου που μπορεί να διαρκέσει από 4 – 6 έτη. Μετά από αυτό το διάστημα υπάρχει μία επιταχυνόμενη φάση της νόσου που οδηγεί στην οξεία λευχαιμία.
Από το 1983 – 2011 η επιβίωση των ασθενών με ΧΜΛ ανέβηκε κατακόρυφα λόγω της χρήσης καινούργιων φαρμάκων. Τα παλαιότερα φάρμακα επέφεραν πολύ μεγάλα προβλήματα στην υγεία των ασθενών. Η επιβίωση με την βοήθεια των νέων φαρμάκων φτάνει να είναι η ίδια με τον γενικό πληθυσμό.
Για κάποιους ασθενείς όπως τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Παναγιωτίδης, οι νέες θεραπείες τους δίνουν την δυνατότητα ακόμη και να σταματήσουν την αγωγή τους. Όλα τα θαυματουργά αυτά νέα φάρμακα βέβαια έχουν κάποιες μικρές ή μεγάλες παρενέργειες. Ο λόγος είναι ότι τα φάρμακα αυτά λαμβάνονται δια βίου.
Ο καθηγητής, τέλος, απαντώντας στις ερωτήσεις των ακροατών, υπογραμμίζει ότι σε αντίθεση με άλλες μορφές καρκίνου δεν υπάρχει ίχνος κληρονομικότητας στον αιματολογικό καρκίνο, ενώ σε ότι αφορά την δυνατότητα ακόμη και διακοπής της θεραπείας διαβεβαίωσε ότι αυτή υπάρχει.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}