Ψυχική ευαλωτότητα και καρκίνος

Ο ψυχολόγος υπογράμμισε, ανάμεσα στα άλλα την μεγάλη σημασία να γνωρίζει κανείς με ποιο τρόπο να γίνει συνεργός, συμμέτοχος και κοινωνός στην διαδικασία της θεραπείας του.

Η ψυχο-ογκολογία, είπε, είναι ένας κλάδος που συνδυάζει την μελέτη των νεοπλασιών και των αιματολογικών προβλημάτων με ζητήματα ψυχικής ανάπτυξης και με πτυχές της ίδιας διαδικασίας της ασθένειας στις οποίες μπορεί να υπάρξει παρέμβαση.

Οι ασθενείς με αιματολογικό ή άλλη μορφή καρκίνου ζητούν πάνω απ΄όλα υποστήριξη για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημά τους. Οι ασθενείς παράλληλα με την διάγνωση έρχονται αντιμέτωποι με άγχη θανάτου και εκεί είναι που μπαίνει ο ρόλος του θεραπευτή.

Η δουλειά με τους συγκεκριμένους ασθενείς πρέπει να βασίζεται πάνω στην έννοια της ψυχοσωματικής ενότητας. Οι ψυχικές διεργασίες δεν κινούνται παράλληλα και ξεκομμένα από τα σωματικά ζητήματα, αντιθέτως φαίνεται πως υπάρχει μια αλληλοδιαπλοκή  και μίξη.

«Πρέπει λοιπόν να αναλογιστούμε  τι είναι αυτό που συμβαίνει από ψυχολογικής πλευράς και πιθανώς να έχει συμβάλλει  στην εμφάνιση της νεοπλασίας, του αιματολογικού νοσήματος και γενικότερα του καρκίνου», τόνισε ο. κ Τάκης. 

Εδώ και πολλές δεκαετίες, ανέφερε, υπάρχουν έρευνες που συνδέουν τον καρκίνο με την ψυχολογία, πως με λίγα λόγια η ψυχική ευαλωτότητα  είναι ένας προδιαθεσικός παράγοντας για την εμφάνιση της νόσου.

Μάλιστα, ειδικά για την λευχαιμία και το λέμφωμα, υπήρξε έρευνα που συσχέτισε την εμφάνισή τους  με τα άτομα που έχουν κατάθλιψη, που έχουν ζήσει μία οδυνηρή απώλεια και αποχωρισμό.

Υπήρξαν ακόμη και έρευνες που συνέδεσαν τον καρκίνο με το στυλ της προσωπικότητας του ασθενή. Πολλοί άνθρωποι που είχαν λέμφωμα ή λευχαιμία, είχαν μία τάση να μην εκφράζουν τα συναισθήματά τους, ιδιαίτερα τα αρνητικά.

Ο κ. Τάκης εξήγησε πως στην περίπτωση αυτή κάτι μέσα μας «κακοφορμίζει» και συναντά κάποιες αρνητικές σωματικές διεργασίες και προκαλεί τον καρκίνο.

Προφανής λοιπόν, καθώς φαίνεται, η ψυχοσωματική συσχέτιση και συνάφεια με την πρόκληση της ασθένειας αυτής.

Σε άλλους ασθενείς με καρκίνο, τέλος παρουσιάστηκε, σύμφωνα πάντα με άλλες έρευνες και διαπιστώσεις από ψυχολόγους, ένας απόλυτος διαχωρισμός μεταξύ της λογικής - διανοητικής συμπεριφοράς από την μια, και της συναισθηματικής ζωής από την άλλη.  

Η ψυχοθεραπεία, σύμφωνα με τον κ. Τάκη, είναι μία δουλειά σκέψης όπου ο ασθενής καλείται να δουλέψει πάνω στο βίωμά του. Να ξεπεράσει τις άμυνές του, τις φοβίες και αντιστάσεις του.