Η αλληλεπίδραση παιδικής παχυσαρκίας και κατάθλιψης

Αυτό αναφέρθηκε και τονίσθηκε ιδιαίτερα, μεταξύ άλλων, στην ημερίδα του Πανελληνίου συλλόγου στήριξης ατόμων με παχυσαρκία «Ιμερόεσσα».

Οι αριθμοί είναι χαρακτηριστικοί καθώς η παχυσαρκία στις μικρότερες ηλικίες μπορεί να φτάσει έως  και το 25% - 30% του πληθυσμού.

Στην περίπτωση λοιπόν της παχυσαρκίας μιλάμε για ένα παγκόσμιο πρόβλημα και μία πανδημία. Η παιδική παχυσαρκία, το μπούλινγκ, η χρήση ουσιών, το κάπνισμα και η κατάθλιψη, είναι από τα πιο ανησυχητικά προβλήματα που αφορούν τους νέους και τα παιδιά.

Η κατάθλιψη, όπως τονίζει στην ομιλία του ψυχίατρος – αναπληρωτής κλινικής φαρμακολογίας, τμήμα Ιατρικής του ΑΠΘ, κ. Γεώργιος Παπαζήσης, δεν κάνει σε καμία περίπτωση διακρίσεις στην ηλικία, κατά συνέπεια δεν πρέπει να την υποτιμούμε και στις μικρότερες ηλικίες.

Τα συμπτώματα της κατάθλιψης είναι πολλά ξεκινώντας από την αύξηση ή απώλεια βάρους και καταλήγοντας στις σκέψεις θανάτου ή αυτοκτονίας. 

Η παχυσαρκία σχετίζεται και με την αύξηση των καταθλιπτικών συμπτωμάτων υπό την έννοια ότι όσο αυξάνεται ο δείκτης μάζας σώματος, τόσο αυξάνεται και η κατάθλιψη.

Στην παχυσαρκία θα πρέπει να έχουμε μία βιοψυχοκοινωνική και πολυπαραγοντική προσέγγιση, ενώ πολύ σημαντικός είναι ο κύκλος στίγματος – αύξησης βάρους.

Το περιβάλλον σε αυτή την περίπτωση διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, με δεδομένη την αλληλεπίδραση πολλών παραγόντων που προκαλούν αύξηση του σωματικού βάρους και κατ΄ επέκτασιν κατάθλιψη.  

Η χαμηλή αυτοεκτίμηση έχει μεγάλη σημασία στην εμφάνιση των ψυχικών παρενεργειών. Η παχυσαρκία στην εφηβική ηλικία συνδέεται με την κατάθλιψη στην ενήλικη ζωή.

Η αντίληψη ότι κάποιος είναι υπέρβαρος, καταλήγει  ο κ. Παπαζήσης, είναι ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας για ψυχικές διαταραχές από το να είναι κάποιος αντικειμενικά υπέρβαρος.