Βody Shaming και εκφοβισμός ή αποδοχή της διαφορετικότητας;

Η κοινωνία στιγματίζει τα άτομα με παχυσαρκία, δημιουργώντας τους αρνητικά συναισθήματα που τα συνοδεύουν στην διάρκεια της ζωής τους, και καλλιεργεί στερεότυπα που δεν αίρονται εύκολα.

Η ημερίδα "Η παιδική παχυσαρκία στην εποχή της εικόνας. Η ασθένεια, το body shaming και ο εκφοβισμός (bullying)" του Πανελληνίου συλλόγου στήριξης ατόμων με παχυσαρκία «Ιμερόεσσα», προσπάθησε να αποκρυπτογραφήσει τα στερεότυπα αυτά και τα προβλήματα που υφίστανται από την παιδική ηλικία τα παχύσαρκα άτομα.

Η ομιλία της κλινικής ψυχολόγου στο ΑΠΘ, κ. Ζωής Καραμπασιάδου με τίτλο «Βody Shaming και εκφοβισμός ή αποδοχή διαφορετικότητας και κινητοποίηση προς έναν υγιεινότερο τρόπο ζωής; Μαζί χτίζουμε το μέλλον των παιδιών μας» καταγράφει και εστιάζει τα κυριότερα από  αυτά τα προβλήματα που σχετίζονται με την παιδική και εφηβική παχυσαρκία.

Το γεγονός ότι το παχύσαρκο άτομο συνειδητοποιεί καθημερινά πόσο λείπει η ενσυναίσθηση και ο σεβασμός στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τους άλλους, αλλά και ο θυμός απέναντι στους ανθρώπους εκείνους που κρίνουν χωρίς να γνωρίζουν τον άλλο, χαρακτηρίζουν και καθορίζουν τον προβληματισμό των ατόμων με παχυσαρκία.

Κομβικό ρόλο στο body shaming έχουν φράσεις που ενισχύουν τα στερεότυπα, απομονώνοντας και αποκλείοντας τα παχύσαρκα άτομα από το κοινωνικό γίγνεσθαι, με κριτήριο και μόνο το πάχος. Η ομορφιά όμως δεν γνωρίζει μεγέθη και αυτό πρέπει να τονισθεί. Το θετικό κομπλιμέντο και όχι τα θετικά σχόλια μετά την σωματική αλλαγή, είναι που κάνει τη διαφορά.

Ένας ακόμη τρόπος για να υπάρξει αλλαγή και να γίνει σωστή η επικοινωνία είναι η αποφόρτιση των λέξεων. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι το σώμα μας αλλάζει καθημερινά και πολύ συχνά η απώλεια βάρους σχετίζεται με σοβαρές σωματικές και ψυχικές ασθένειες. Για τον λόγο αυτό η αιφνίδια αλλαγή στην ψυχοσωματική κατάσταση του άλλου θα πρέπει να αντιμετωπίζεται με σύνεση και όχι με εσπευσμένα συμπεράσματα που καθορίζουν την εκάστοτε αλλαγή.   

Ο διαδικτυακός εκφοβισμός, από την άλλη μεριά, μεταξύ των παιδιών και εφήβων αυξήθηκε κατά την διάρκεια της πανδημίας κατά 70%. Μόνο 1 στους 10 εφήβους αναφέρει στους γονείς του ότι δέχεται διαδικτυακό εκφοβισμό.

«Ο υγιής άνθρωπος δεν βασανίζει τους άλλους. Γενικά είναι οι βασανισμένοι που εξελίσσονται σε βασανιστές», τονίζει η κ Καραμπασιάδου επικαλούμενη την χαρακτηριστική φράση του Karl Yung.  

O εκφοβισμός που σχετίζεται απευθείας με την εικόνα του σώματος και του βάρους, καταλήγει η κλινική ψυχολόγος σχετίζεται άμεσα με αυξημένα ποσοστά κατάθλιψης, άγχους και υψηλού κινδύνου εκδήλωσης σοβαρών ψυχικών ασθενειών και διατροφικών διαταραχών.