Καρδιά: Μεσοκολπική επικοινωνία σε παιδιά και ενηλίκους 

Tο έλλειμμα στο μεσοκολπικό διαφράγμα (ASD) είναι μια τρύπα στο διάφραγμα- μεταξύ των δύο κόλπων της καρδιάς. Μικρά ελλείμματα-τρύπες  μπορεί να βρεθούν τυχαία σε διαγνωστικούς ελέγχους και να μην προκαλέσουν ποτέ πρόβλημα. Μερικά μικρά- μεσο  ελλείμματα  του διαφράγματος κλείνουν κατά τη βρεφική ηλικία.

Η τρύπα ανάμεσα στους 2 κόλπους αυξάνει την ποσότητα αίματος που ρέει μέσω των πνευμόνων. Ένα μεγάλο, μεσοκολπικό έλλειμμα  μπορεί να βλάψει την καρδιά και τους πνεύμονες. Η χειρουργική επέμβαση ή το κλείσιμο  με  συσκευή  είναι απαραίτητα για την επιδιόρθωση μεσοκολπικών ελλειμμάτων. Υπάρχουν διάφοροι τύποι μεσοκολπικών ελλειμμάτων ανάλογα με τη θέση τους στο μεσοκολπικό διάφραγμα.

Δευτερογενές -Secundum. Αυτός είναι ο πιο κοινός τύπος ASD και  η τρύπα-έλλειμα  εμφανίζεται στη μέση του τοιχώματος μεταξύ των κόλπων (κολπικό διάφραγμα).
Πρωτογενές- Primum. Αυτή  η  τρύπα  εμφανίζεται στο κάτω μέρος του κολπικού διαφράγματος και μπορεί να εμφανιστεί με άλλα συγγενή καρδιακά προβλήματα.
Φλεβώδους κόλπου –Sinus venosus. Αυτή η  σπάνια μορφή μεσοκολπικού ελλείμματος εμφανίζεται  συνήθως στο άνω μέρος του κολπικού διαφράγματος και συχνά σχετίζεται με άλλα συγγενή καρδιακά προβλήματα.
Στεφανιαίου κόλπου. Μέρος του τοιχώματος μεταξύ του στεφανιαίου κόλπου - το οποίο είναι μέρος του φλεβικού συστήματος της καρδιάς - και του αριστερού κόλπου λείπει.
 
Συμπτώματα

Πολλά νεογνά,  ή παιδιά που έχουν μεσοκολπικά ελλείμματα  δεν έχουν σημεία ή συμπτώματα. Τα σημεία ή τα συμπτώματα μπορεί να εμφανισθούν  κατά την εφηβεία ή ενηλικίωση. Στην περίπτωση της μεσοκολπικής επικοινωνίας ανεξάρτητου τύπου τα συμπτώματα είναι:

• Δύσπνοια, ειδικά κατά την άσκηση
• Κόπωση, ειδικά μετά από κάποια δραστηριότητα
• Οίδημα στα πόδια, ή στην κοιλιά
• Αίσθημα παλμών
• Καρδιακό φύσημα

Διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται συνήθως με υπερηχογράφημα καρδιάς ή διοισοφάγειο υπέρηχο , αν χρειάζεται, και με μαγνητική τομογραφία καρδιάς.
 
Θεραπεία

Υπάρχουν δύο τρόποι αντιμετώπισης των μεσοκολπικών ελλειμμάτων, η φαρμακευτική αγωγή και η χειρουργική επέμβαση. Τα φάρμακα δεν επιδιορθώνουν την τρύπα, αλλά μειώνουν τα συμπτώματα που συνοδεύουν ένα μεσοκολπικό έλλειμμα. Γι΄αυτό και πολλοί γιατροί συνιστούν την σύγκλιση  της μεσοκολπικής  επικοινωνίας  που έχει διαγνωστεί κατά την παιδική ηλικία ή την ενήλικη ζωή προκειμένου να αποφευχθούν μελλοντικές επιπλοκές. Ωστόσο, η χειρουργική επέμβαση δεν συνιστάται,εάν ο ασθενήςέχει σοβαρή πνευμονική υπέρταση, επειδή μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή  του.

Η διόρθωση της μεσοκολπικής επικοινωνίας μπορεί να γίνει  χειρουργικά  με εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς όπου  γίνεται διόρθωση του ανοίγματος μεταξύ των κόλπων με τοποθέτηση ραμμάτων.

Σε ορισμένες περιπτώσεις η σύγκλιση μπορεί να γίνει με τοποθέτηση ομπρέλας - δηλ συσκευής σύγκλισης που εισέρχεται στην καρδιά  από μια φλέβα στο πόδι και έτσι αποφεύγεται το χειρουργείο.