Η υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνει την πιθανότητα να συμβούν πιο ακραία υδρομετεωρολογικά συμβάντα, οδηγώντας σε σημαντικές επιπτώσεις στα οικοσυστήματα και στον άνθρωπο. Σε αυτό το πλαίσιο, η ποσοτικοποίηση των αλλαγών και της επέκτασης της ξηρασίας είναι μεγάλης σημασίας για την περιφερειακή οικο-περιβαλλοντική ασφάλεια και τη διαχείριση καταστροφών που σχετίζονται με το νερό σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα.
Ο καθηγητής Zhang Shulei, από το Sun Yat-Sen University, εξέτασε τη μελλοντική μετεωρολογική ξηρασία, υδρολογική ξηρασία και αγροτική, με δύο σενάρια υπερθέρμανσης, και διερεύνησε τα πρότυπα επέκτασης της ξηρασίας με βάση τα πρόσφατα δημοσιευμένα δεδομένα CMIP6.
Η έρευνα δημοσιεύεται στο Atmospheric and Oceanic Science Letters.
«Διαφορετικά είδη γεγονότων ξηρασίας παρουσιάζουν γενικά μεγαλύτερη χωρική έκταση, μεγαλύτερη διάρκεια και μεγαλύτερη σοβαρότητα από το 1901 έως το 2100, αλλά το συμπέρασμα εξαρτάται και από τις περιοχές και τις μετρήσεις της ξηρασίας που εξετάζονται», λέει ο καθηγητής Zhang.
Στη μελέτη, ο Zhang διαπίστωσε ότι περιοχές όπως οι νοτιοδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες, η λεκάνη του Αμαζονίου, η Μεσόγειος, η νότια Αφρική, η νοτιοανατολική Ασία και η Αυστραλία θα αντιμετωπίσουν έντονη ξηρασία. Οι υδρολογικές και γεωργικές ξηρασίες αναμένεται να ενταθούν περισσότερο από την ξηρασία των βροχοπτώσεων, με το έλλειμμα της κλιματικής ζήτησης νερού να παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αύξηση.
Υποδεικνύεται επίσης ότι η μετεωρολογική ξηρασία παρουσιάζει μεγαλύτερη σχέση με την υδρολογική ξηρασία από ό,τι με τη γεωργική, ιδιαίτερα σε θερμές και υγρές περιοχές. Επιπλέον, η μέγιστη συσχέτιση μεταξύ μετεωρολογικής και υδρολογικής ξηρασίας τείνει να επιτυγχάνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Τα ευρήματα έχουν σημαντικές επιπτώσεις για την παρακολούθηση της ξηρασίας και τις παρεμβάσεις για τη διαχείριση των υδάτινων πόρων σε ένα μεταβαλλόμενο κλίμα.
Πηγές:
Atmospheric and Oceanic Science Letters.
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}