Το πένθος στο αστυνομικό σώμα

Μια πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία πραγματοποιήθηκε στην διημερίδα του iatronet.gr και της ΑΜΚΕ "Μαθήματα Ζωής" για τα "αόρατα πένθη - πένθη ταμπού".

Επρόκειτο για την ομιλία του κλινικού ψυχολόγου, ψυχοθεραπευτή, και αστυνομικού, κ. Βαγγέλη Δρίβα, μια ομιλία που αφορούσε την απώλεια και το πένθος στο αστυνομικό σώμα.

Οι αστυνομικοί έρχονται πολλές φορές αντιμέτωποι με δυσάρεστα περιστατικά που επηρεάζουν την καθηρινότητα αλλά και την ψυχοσύνθεσή τους. Ακόμη και η διεθνής βιβλιογραφία είναι ελάχιστη, όπως αναφέρει, σε ότι αφορά αυτού του είδους το πένθος. 

Ο κίνδυνος στο επάγγελμα του αστυνομικού είναι ενδημικός. Από τις πρώτες στιγμές της εκπαίδευσής του ο αστυνομικός μαθαίνει τι θα πει κίνδυνος.

Λίγα είναι τα επαγγέλματα που έχουν αυτό το χαρακτηριστικό.

Η συνεχής έκθεση σε απώλειες είτε εντός επαγγέλματος είτε στο περιβάλλον του, οδηγεί σε παρατεταμένες αντιδράσεις πένθους. Το θέμα και το ταμπού έγκειται στο ότι δεν αναμένεται από έναν αστυνομικό να θρηνήσει, να εξωτερικεύσει δηλαδή τα στοιχεία του πένθους που βιώνει διότι αυτό που ζητείται κοινωνικά είναι να είναι ο δυνατός και ο σκληρός της όλης υπόθεσης.

Ο αστυνομικός έρχεται συχνά αντιμέτωπος με καταστάσεις που μπορούν να προκαλέσουν θυμό, ενοχή, θλίψη και παρορμητικότητα ενώ οι μετατραυματικές εκδηλώσεις κατακλύζονται από σκέψεις θανατηφόρων επεισοδίων, εικόνες και flashbacks.

Oι τραυματικές αντιδράσεις σχετίζονται με την έκπτωση της επαγγελματικής λειτουργικότητας, την ολομέτωπη αντιμετώπιση της θνησιμότητας, αλλά και την υπαρξιακή ανησυχία. Τέλος η έκθεση σε καταστάσεις με θανάσιμους τραυματισμούς δημιουργεί αυξημένη πιθανότητα για αυτοκτονικό ιδεασμό και αυτοκτονικές συμπεριφορές. 

Εν κατακλείδι, όπως αναφέρει ο κ. Δρίβας, ο αστυνομικός έχει να διαχειριστεί την απώλεια και το θάνατο όχι μόνο στο καθήκον αλλά και στην προσωπική του ζωή.