Η ψυχοθεραπεία στο πένθος και την απώλεια

Σε μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία στην ημερίδα του iatronet.gr και της ΑΜΚΕ "Μαθήματα Ζωής" για το αόρατο πένθος - πένθος ταμπού, μια ομιλία που αφορούσε την συμβολή της συμβουλευτικής και της ψυχοθεραπείας στη διαχείριση του πένθους, ο ψυχοθεραπευτής, θεραπευτής ζεύγους και οικογένειας, επόπτης και εκπαιδευτής επαγγελματιών ψυχικής υγείας, Επαμεινώνδας Λοράνδος, προσπάθησε να αναδείξει την σημασία της ψυχοθεραπείας στα ζητήματα της απώλειας και του πένθους. 

Το περιεχόμενο των ιστοριών των ανθρώπων σχετικά με την απώλεια και τα συναισθήματα που επενδύουν αυτές τις ιστορίες καταδεικνύουν μία υποκειμενική πραγματικότητα η οποία έχει υποστεί αλλαγή.

Κάθε απώλεια βιώνεται από τον ψυχισμό ως μία αλλαγή ισορροπιών, μία νέα περίοδος αβεβαιότητας έρχεται να ανατικασταστήσει ένα πρότερο στάδιο βεβαιότητας. Η απώλεια και η διαδικασία του πένθους αφορούν μία διαδικασία αναδόμησης νοήματος, με ιδίαιτερη έμφαση στην ατομικότητά του και όχι στην ομοιότητα μεταξύ των πενθούντων. 

Η σημασία της ψυχοθεραπείας ως μία διαλεκτική διαδικασία μπορεί να παρέχει ένα δεκτικό πλαίσιο, το οποίο επιτρέπει να εκφραστούν συναισθήματα και αφηγήσεις που αφορούν την απώλεια και το πένθος που ίσως σε άλλα σχεσιακά πλαίσια δεν είναι αποδεκτά.

Μέσα στην ψυχοθεραπευτική σχέση οι αφηγήσεις και οι ιστορίες που συνοδεύουν την απώλεια μπορούν κρατηθούν με τρυφερότητα όσο χρόνο χρειάζονται μέχρι να αποδεχθούν την εμπειρία που τις διαψεύδει, δηλ. να έρθει στην θέση τους μία νέα αφήγηση που θα την αντικαταστήσει και θα είναι πιο χρήσιμη για τον ψυχισμό.

Ο κ. Λοράνδος επισημαίνει πως ότι ισχύει για τον θεραπευόμενο ισχύει και για τους θεραπευτές, όσο πιο ασφαλής με τον εαυτό του αισθάνεται ο θεραπευτής, τόσο μπορεί να βοηθήσει και να εντάξει τον θεραπευόμενο σε έναν τέτοιο τρόπο συσχέτισης και αντίληψης. 

Σε σχέση με την απώλεια και το πένθος, η ψυχοθεραπεία αφορά όλους τους ανθρώπους οι οποίοι βιώνουν ότι οι εσωτερικευμένοι μηχανισμοί διαχείρισης δεν αποφέρουν το αποτέλεσμα που προσδοκούν για τον ψυχισμό και θα ήθελαν να διερευνήσουν άλλες δυνατότητες περισσότερο αποτελεσματικές για την φάση ζωής που βρίσκονται, σημειώνει ο ψυχοθεραπευτής.