Διαφορετικά βιώνει κάθε γυναίκα τους πόνους της γέννας

Πρέπει να φοβάται τις ωδίνες η έγκυος; Μήπως ο πόνος της γέννας αλλοιώσει και επισκιάσει τα συναισθήματα χαράς και προσμονής της ίδιας και του περιβάλλοντός της;

«Τίποτα δεν πρέπει να επισκιάσει τη χαρά της προσμονής της νέας ζωής που έρχεται στον κόσμο», υπογραμμίζει ο Δρ. Νικόλαος Σκαρτάδος, Μαιευτήρας, Χειρουργός-Γυναικολόγος και Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, «Και αυτό γιατί υπάρχουν και τρόποι και μέσα ώστε ο φόβος και η αγωνία που απόλυτα φυσιολογικά αισθάνεται η έγκυος για τις ωδίνες του τοκετού, - γιατί οι πόνοι είναι πραγματικοί και οφείλονται στο ότι το έμβρυο στη διαδρομή του για τον ερχομό του στον κόσμο, πιέζει ιστούς και νεύρα-,  να μειωθούν και ο ερχομός του παιδιού να γεννήσει μόνο ευχάριστα συναισθήματα».

Η έννοια του πόνου ερμηνεύεται διαφορετικά από την κάθε επίτοκο. Άλλες ούτε καν τον θυμούνται, και άλλες θεωρούν ότι βίωσαν μια από τις πλέον άσχημες εμπειρίες τους. Εάν ζητηθεί από μια γυναίκα που έχει γεννήσει χωρίς αναλγησία να  περιγράψει την ένταση των συσπάσεων-πόνων κατά τη διάρκεια του τοκετού, η απάντηση θα βρίσκεται σίγουρα στις εκφράσεις του προσώπου της, καθώς κάθε γυναίκα αισθάνεται και βιώνει διαφορετικά τους πόνους της γέννας.

Όπως τονίζει ο κ. Σκαρτάδος το «Μ’ ένα πόνο»’ που συνοδεύει πολλές φορές την έγκυο, ενισχύει άθελά του το «επώδυνο» του τοκετού, το οποίο επιθυμεί να «εξορκίσει» η από καρδιάς και ειλικρινής αυτή ευχή.

Αξίζει να σημειωθεί πως κατά καιρούς έχει υποστηριχθεί ότι αυτοί οι πόνοι, που προκαλούνται από τις συσπάσεις της μήτρας η οποία προσπαθεί να ωθήσει το μωρό προς τα κάτω-έξω και από την πίεση που ασκεί στο περίνεο το κεφαλάκι του,  μπορούν να αντιμετωπιστούν με ψυχολογική υποστήριξη και προετοιμασία.

«Φυσικά», προσθέτει ο κ. Σκαρτάδος, «υπάρχει η φαρμακευτική λύση, είτε με παυσίπονο που θα χορηγήσει ο ιατρός, είτε με επισκληρίδιο αναισθησία, η οποία μουδιάζει τα νεύρα που δίνουν το αίσθημα του πόνου από τη μήτρα, ενώ η γυναίκα μπορεί να συμμετάσχει κανονικά στη διαδικασία του τοκετού. Αρκεί η επισκληρίδιος αναισθησία να πραγματοποιηθεί αρκετά νωρίς πριν προχωρήσει πολύ η διαδικασία του τοκετού».

Η σωστή διατροφή στη διάρκεια της εγκυμοσύνης και η καθοδηγούμενη άσκηση θα βοηθήσουν ώστε ο τοκετός να είναι μια διαδικασία λιγότερο αγχωτική, πράγμα στο οποίο μπορεί να βοηθήσουν αποτελεσματικά και τα μαθήματα ανώδυνου τοκετού, που θα «μάθουν» στη μέλλουσα μαμά τις διεργασίες που συντελούνται στο σώμα της στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το πώς μπορεί να χαλαρώσουν και να ελεγχθούν οι αναπνοές όταν έρθει ο πόνος κλπ. Τα μαθήματα αυτά είναι χρήσιμα ανεξάρτητα αν η γυναίκα πρόκειται να γεννήσει με φυσιολογικό τοκετό, ή καισαρική, γιατί περιλαμβάνουν και συνολικότερες συμβουλές για τον θηλασμό, τη φροντίδα του νεογέννητου κ.ά.

Φυσικά υπάρχουν κι άλλα εναλλακτικά μέτρα για περιορισμό του πόνου, όμως η γυναίκα θα πρέπει να σκεφθεί πως οι όποιες ωδίνες αποτελούν έναν ακόμη ισχυρό συναισθηματικό δεσμό με το μωρό που έρχεται στον κόσμο και που σε μικρό χρονικό διάστημα θα το κρατήσει στην αγκαλιά της.