Οι γυναίκες που είναι σωματικά δραστήριες και κάνουν λιγότερη καθιστική ζωή, έχουν λιγότερες πιθανότητες να αναπτύξουν καρκίνο του μαστού.
Αυτό προκύπτει από τα αποτελέσματα μιας τυχαιοποιημένης γενετικής μελέτης που δημοσιεύθηκε στο "British Journal of Sports Medicine", που επιβεβαιώνουν τα αποτελέσματα από προηγούμενες μελέτες παρατήρησης.
Η έλλειψη σωματικής άσκησης θεωρείται από καιρό μια ευρέως υποτιμημένη αιτία καρκίνου, όχι μόνο του γυναικείου μαστού. Μια προηγούμενη μελέτη εντόπισε σημαντικές συσχετίσεις με 13 καρκίνους, με τις επιπτώσεις στον κίνδυνο καρκίνου του μαστού να είναι μεταξύ των χαμηλότερων.
Τα τελευταία χρόνια, τα αποτελέσματα επιδημιολογικών μελετών υποστηρίζονται από τη λεγόμενη Μεντελική τυχαιοποιημένη μελέτη.
Αυτές οι έρευνες υποθέτουν ορισμένες παραλλαγές γονιδίων (SNP) που συσχετίστηκαν με μειωμένη φυσική δραστηριότητα σε μελέτες συσχέτισης σε όλο το γονιδίωμα (GWAS). Η σωματική κίνηση συχνά μετρήθηκε αντικειμενικά με την χρήση βηματόμέτρων και άλλων επιταχυντών, ενώ προηγούμενες μελέτες βασίζονταν συχνά σε πληροφορίες από ερωτηματολόγια, τα οποία όμως δεν είναι πάντα ακριβή.
Στη συνέχεια, οι γενετικές παραλλαγές συσχετίζονται με τη συχνότητα των καρκινικών ασθενειών ως αντιπροσωπευτικό των αποτελεσμάτων των μετρήσεων. Αυτό έχει το πλεονέκτημα ότι αποκλείει πολλούς άλλους υγιεινούς ή ανθυγιεινούς τρόπους ζωής σωματικά ενεργών ατόμων που θα μπορούσαν να παραποιήσουν το αποτέλεσμα.
Άλλωστε, τα SNP που προσδιορίζονται στο GWAS είναι συγγενή και επομένως δεν μπορούν να αλλάξουν μετά τη γέννηση (εκτός από σωματικές μεταλλάξεις). Εξ ου και η αναφορά στον ιδρυτή της θεωρίας της κληρονομικότητας Mendel. Η τυχαιοποίηση έχει σκοπό να υποδείξει ότι στα άτομα ανατέθηκε μια συγκεκριμένη φυσική δραστηριότητα κατά τη γέννηση. Αυτό υπόσχεται υψηλότερα στοιχεία από τις μελέτες παρατήρησης, οι οποίες είναι επιρρεπείς σε μεροληψία.
Το "Breast Cancer Association Consortium", το οποίο συγκεντρώνει ερευνητές για τον καρκίνο του μαστού από πολλές χώρες, έχει τώρα πραγματοποιήσει μια Μεντελική τυχαιοποίηση για την επίδραση της σωματικής δραστηριότητας και της καθιστικής εργασίας στον κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Τα SNP για τη "συμπεριφορά γενετικής κίνησης" προήλθαν από την τράπεζα γενετικού υλικού του Ηνωμένου Βασιλείου. Συνδυάστηκαν με δεδομένα καρκίνου του μαστού από 130.957 Ευρωπαίες γυναίκες από 47 μελέτες.
Η ομάδα με επικεφαλής την Brigid Lynch από το Cancer Council Victoria στη Μελβούρνη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σωματική δραστηριότητα συσχετίστηκε με 41% χαμηλότερο κίνδυνο καρκίνου του μαστού ανά τυπική απόκλιση. Η αναλογία πιθανοτήτων 0,59 ήταν σημαντική με ένα διάστημα εμπιστοσύνης 95% από 0,42 έως 0,83.
Μια τυπική απόκλιση στη τράπεζα γενετικού υλικού του Ηνωμένου Βασιλείου αποτελούνταν από 8 χιλιοστά βαρύτητας, που αντιστοιχεί σε 50 λεπτά μέτριας σωματικής δραστηριότητας (π.χ. γρήγορο περπάτημα) την εβδομάδα.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η παρατεταμένη καθιστική εργασία συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Τα αποτελέσματα επιβεβαιώνουν προηγούμενες επιδημιολογικές μελέτες.
Η αυξημένη φλεγμονώδης δραστηριότητα, οι διαταραχές της λειτουργίας του ανοσοποιητικού και το οξειδωτικό στρες θεωρούνται ύποπτοι μηχανισμοί για τον αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του μαστού.
Πηγές:
Breast Cancer Association Consortium
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}