Ατοπική Δερματίτιδα: Μία πάθηση που δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ''επιδερμικά''

Η ΑΔ είναι μια κοινή πάθηση της βρεφικής και παιδικής ηλικίας αλλά η μεγάλη πλειοψηφία των παιδιών παρουσιάζει βελτίωση πριν την ενηλικίωση. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που η νόσος επιμένει και κατά την ενήλικη ζωή ή εκδηλώνεται μετά την ενηλικίωση.

Πρόκειται για πολυπαραγοντική πάθηση, στην αιτιολογία της οποίας φαίνεται να εμπλέκονται τα γενετικά χαρακτηριστικά του ατόμου, καθώς και περιβαλλοντικοί και ανοσολογικοί παράγοντες. Συνδυαστικά όλα τα παραπάνω οδηγούν σε υπερδιέγερση του ανοσοποιητικού συστήματος, προκαλώντας βλάβη του φραγμού του δέρματος και την εκδήλωση των συμπτωμάτων: φλεγμονώδη εξανθήματα, που στη μέτρια έως σοβαρή ΑΔ μπορεί να καλύπτουν μεγάλο μέρος της επιφάνειας του σώματος και συνοδεύονται από έντονο κνησμό, ξηρότητα, ερυθρότητα και σκάσιμο του δέρματος.

Το επίμονο ξύσιμο στο σημείο του κνησμού επιτρέπει στα μικρόβια να εισέλθουν στο σώμα, οδηγώντας στην ανάπτυξη δερματικών λοιμώξεων. Τα εξανθήματα εντοπίζονται κυρίως στις παλάμες, στα πέλματα, στους αγκώνες, πίσω από τα γόνατα, στα χέρια, στον λαιμό, στο στήθος ή και στο πρόσωπο, δηλαδή σε ορατά σημεία του σώματος, προκαλώντας συνήθως ισχυρά αισθήματα αμηχανίας, ντροπής, μειωμένης αυτοπεποίθησης, άγχους, ακόμη και κατάθλιψης στους ασθενείς, φαινόμενο που είναι ιδιαίτερα έντονο σε παιδιά και εφήβους. Μάλιστα, πολλοί ασθενείς αναφέρουν ότι έχουν γίνει αποδέκτες συμπεριφορών εκφοβισμού και διακρίσεων λόγω της εμφάνισης του δέρματός τους.

Μία βασική παράμετρος της ζωής με την Ατοπική Δερματίτιδα είναι ότι εκδηλώνεται με υποτροπές και εξάρσεις, δηλαδή περιόδους κατά τις οποίες τα συμπτώματα υποχωρούν και επιδεινώνονται. Σε περιόδους έξαρσης, λόγω του πόνου και του επίμονου κνησμού, οι ασθενείς συχνά αναφέρουν διαταραχές ή διακοπή του νυχτερινού ύπνου. Αυτή η απρόβλεπτη εκδήλωση των συμπτωμάτων δημιουργεί πρόσθετες δυσκολίες στην καθημερινότητά τους, καθώς πολλοί υποχρεώνονται να περιορίζουν τη συμμετοχή τους σε κοινωνικές δραστηριότητες ή αποφεύγουν να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια. Εκτός όμως από σωματική και ψυχολογική επιβάρυνση, η νόσος επιφέρει στους ασθενείς και αξιόλογο οικονομικό κόστος, καθώς λόγω της ευερεθιστότητας και κόπωσης οδηγούνται σε μειωμένη εργασιακή απόδοση ή ακόμη και σε αδυναμία εργασίας.

Παρ’ όλα αυτά, η ποιότητα ζωής των ασθενών μπορεί να βελτιωθεί σε μεγάλο βαθμό με τη σωστή ενημέρωση και διαχείριση της νόσου βάσει συστάσεων εξειδικευμένου ιατρού. Όσον αφορά στη θεραπευτική αντιμετώπιση, αυτή στοχεύει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα, την αποκατάσταση του δερματικού φραγμού και την άμβλυνση της σοβαρότητας και συχνότητας των εξάρσεων. Χάρη στη φαρμακευτική καινοτομία, που στοχεύει την αιτία του προβλήματος και όχι την επεισοδιακή ανακούφιση των συμπτωμάτων, οι ασθενείς μπορούν να πετύχουν μακροχρόνια ύφεση των συμπτωμάτων και ουσιαστική αναβάθμιση της ποιότητας ζωής τους.

Για περισσότερες πληροφορίες ενημερωθείτε στο www.atopicderma.gr

MAT-GR-2200380-V.1-06/2022