Η ιστορία του φαρμάκου στην Ελλάδα γράφεται αντίστροφα: Η Βιομηχανία πληρώνει τη φαρμακευτική πολιτική

Κόντρα χωρίς τέλος, φαντάζει η διαμάχη που έχει ξεσπάσει μεταξύ των φαρμακοβιομηχανιών και του υπουργείου Υγείας, με τις πρώτες να ξεκαθαρίζουν ότι δεν μπορούν να καλύπτουν επ' άπειρον την ανεπάρκεια του προϋπολογισμού για το φάρμακο, που απέχει παρασάγγας από τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών, καθιστώντας εξαιρετικά δύσκολη την πρόσβαση των τελευταίων στα καινοτόμα σκευάσματα. Κοινώς, ο "κόμπος έφτασε στο χτένι" και πρέπει να δοθούν άμεσα ουσιαστικές λύσεις  και πρωτίστως η κάθε πλευρά να αναλάβει πραγματικά τις υποχρώσεις που της έχουν ανατεθεί, να τις αναγνωρίζει ως βασική προτεραιότητα στην ατζέντα της και να τις υλοποιήσει στο ακέραιο. Αυτή πρέπει να είναι λύση ευθύνης για το κοινωνικό σύνολο. 

Αποδιοπομπαίος τράγος η Καινοτομία

'Οταν απαντηθεί το ερώτημα ποιος δημιουργεί τη δαπάνη στο φάρμακο, ίσως και να λυθεί το πρόβλημα της χώρας, των ασθενών που καθυστερούν να έχουν πρόσβαση σε νέες θεραπείες και στο τέλος των εταιρειών, αναφέρουν οι πηγές μας.  

Αρα, το πρώτο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί είναι αν η καινοτομία δημιουργεί δαπάνη.

Το δεύτερο ερώτημα, που πρέπει να απαντήσουν οι γνώστες είναι αν η καινοτομία είναι ακριβή στην Ελλάδα και  

Το τρίτο ερώτημα: Τελικά δαπάνη δημιουργούν τα καινοτόμα φάρμακα, τα μη καινοτόμα φάρμακα ή γενικά όλα τα φάρμακα;

Πίσω από αυτά τα ερωτήματα κρύβεται ένας πόλεμος μεταξύ ελληνικής και "πολυεθνικής" φαρμακοβιομηχανίας αλλά και μεταξύ του υπουργείου Υγείας, το οποίο έχει αποφασίσει να πορευτεί στη λογική του διαίρει και βασίλευε.    

Απαντώντας λοιπόν τα καίρια ερωτήματα και σε συνέχεια του άρθρου μας η καινοτομία μεν δημιουργεί δαπάνη αλλά μειώνει τις δαπάνες που αφορούν ασθενείς με σοβαρές παθήσεις, γιατί χωρίς τα καινοτόμα φάρμακα θα μειωνόταν το προσδόκιμο επιβίωσης στην Ελλάδα και θα επηρεαζόταν πολύ αρνητικά -όπως αποδεικνύουν κλινικές μελέτες - και η ποιότητα ζωής των χρονίων με σοβαρές ασθένεις πασχόντων.  

Επίσης, να φέρουμε εδώ ως παράδειγμα την ανοσοθεραπεία, η οποία βελτίωσε το προσδόκιμο επιβίωσης των καρκινοπαθών, τη θεραπεία για την ηπατίτιδα C και τους βιολογικούς παράγοντες, οι οποίοι απευθυνόμενοι σε χρόνιους ασθενείς (ρευματοπάθειες) βελτίωσαν σε πολύ μεγάλο βαθμό την ποιότητα της ζωής τους.  

Περίτρανο παράδειγμα καινοτομίας παγκόσμιας αναγνωρισιμότητας

Το μεγαλύτερο όμως παράδειγμα που γίνεται εύκολα αντιληπτό από όλους είναι οι θεραπείες και τα εμβόλια για την Covid 19. Τα οποία έσωσαν ασθενείς και το Εθνικό Σύστημα Υγείας από πλήρη κατάρρευση. 'Οπου αυτά δεν εφαρμόστηκαν οδήγησαν σε αυξημένους θανάτους και ενδεχομένως σε προβλήματα υγείας που θα αντιμετωπίσουμε στο μέλλον.  

Είναι ακριβή η καινοτομία στην Ελλάδα ;

Η απάντηση είναι όχι και αυτό γιατί:

• Το προβλέπει η ελληνική νομοθεσία, η οποία ορίζει τις τιμές στο μέσο όρο των δύο χαμηλότερων τιμών στην Ευρωζωνη.
• Δεν επιτρέπει αυξήσεις τιμών όταν αυτές συμβαίνουν σε ευρωπαϊκά κράτη.
• Περνάει από λεπτομερή αξιολόγηση από την Επιτροπή Αξιολόγησης και Αποζημίωσης Φαρμάκων Ανθρώπινης Χρήσης.
• Πριν καλυφθεί η δαπάνη τους από το κράτος, περνούν από διαπραγμάτευση και πολλές φορές παρέχονται εκπτώσεις οι οποίες είναι πάνω από 50%. Στις τελευταίες διαπραγματεύσεις, λένε πληροφορίες, οι εκπτώσεις που ζητούνται είναι της τάξης του 60%.  
• Για δε τα φάρμακα που δεν έχουν περάσει από την Επιτροπή Διαπραγμάτευσης (αποζημιώθηκαν πριν από το 2018) επιστρέφονται μέσω rebate και clawback αντίστοιχες επιστροφές.  

'Αρα, λένε οι πηγές μας, τα καινοτόμα φάρμακα στην Ελλάδα δεν είναι ακριβά, γιατί λαμβάνουν τιμές με βάση τις χαμηλότερες τιμές στην Ευρώπη και επιστρέφουν μέσω διαπραγμάτευσης σημαντικές εκπτώσεις προς το κράτος.  

Τι πρέπει να γίνει ;

1. Πρωτίστως να αυξηθεί ο προϋπολογισμός ακολουθώντας τις πραγματικές ανάγκες των ασθενών. Αυτό σημαίνει ότι αν προστεθεί στα 2,8 που είναι ο προϋπολογισμός και το ποσό των επιστροφών που πραγματοποιούν οι εταιρείες και το οποίο εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 1,4 δισ. ευρώ, ο προϋπολογισμός πρέπει να αυξηθεί στα 4,2 δισ. ευρώ. 
2. Να εφαρμοστούν πλέον ρητά και πιστά οι έλεγχοι της συνταγογράφησης. Είναι ο τρόπος και για να ελεγχθεί η δαπάνη αλλά και για να πιαστούν στη μέγγενη πλασματικές ανάγκες είτε ασθενών που δεν υπάρχουν είτε ασθενειών που δεν υφίστανται. Περίτρανο παράδειγμα, το τι συμβαίνει σήμερα στα νοσοκομεία όπου υποτίθεται ότι πρόκειται για έναν χώρο πλήρως ελεγχόμενο. Τελευταία στοιχεία αναφέρουν ότι το οκτάμηνο φέτος η δαπάνη είναι αυξημένη κατά 80 εκατ. ευρώ συγκριτικά με την αντίστοιχη περίοδο πέρυσι. 

'Αρα, το ερώτημα είναι ποια φαρμακευτική πολιτική πρέπει να ακολουθηθεί; 'Ετσι, ώστε να ισχύσει, όχι το διαίρει και βασίλευε, αλλά το η ισχύς εν τη ενώσει προς όφελος του ασθενή.

Στο διά ταύτα

Η μείωση των δαπανών που στην πράξη είναι μείωση τιμών πρέπει και οφείλει να αφορά όλα τα φάρμακα με διαφορετικό τρόπο, όπως διαγωνισμούς στην απροστάτευτη αγορά και έγκριση της φθηνότερης αγωγής με κανόνες και Θεραπευτικά πρωτόκολλα. 'Αρα, διαπραγμάτευση καινοτομίας και διαγωνισμούς στα υπόλοιπα με θεραπευτικά πρωτόκολλα.

Αντί αυτού, στην Ελλάδα η ιστορία γράφεται αντίστροφα . Δηλαδή, η Βιομηχανία πληρώνει την φαρμακευτική πολιτική και η Καινοτομία δημιουργεί χώρο για σκευάσματα μικρότερης θεραπευτικής αξίας.