Μουσική ενασχόληση και γενετικός κίνδυνος για ορισμένες ψυχικές νόσους

Σε σύγκριση με ανθρώπους που δεν ασχολούνται με τη μουσική, οι μουσικοί πιο συχνά φαίνεται να εμφανίζουν κατάθλιψη και αγχώδεις διαταραχές.

Ερευνητές του Max Planck Institute for Empirical Aesthetics εξέτασαν τη σχέση μεταξύ ενασχόλησης με τη μουσική και ψυχικής υγείας και ανακάλυψαν οτι μουσικά ενεργοί άνθρωποι έχουν ελαφρώς υψηλό γενετικό κίνδυνο για κατάθλιψη και διπολική διαταραχή.

Σε έρευνα με μεγάλο δείγμα μπόρεσαν να δείξουν σχέση μεταξύ μουσικής ενασχόλησης και προβλημάτων ψυχικής υγείας για πρώτη φορά το 2019.

Περίπου 10.500 Σουηδοί έδωσαν πληροφορίες για την ενασχόλησή τους με τη μουσική και την ψυχική τους υγεία. Επιπλέον, τα στοιχεία συνδέθηκαν με το Swedish Patient Register για να αξιολογηθούν ψυχιατρικές διαγνώσεις. Φάνηκε πως μουσικά ενεργοί συμμετέχοντες ανέφεραν πιο συχνά συμπτώματα κατάθλιψης, burnout, και ψυχωσικά συμπτώματα. Τα αποτελέσματα δημοσιεύτηκαν στο Scientific Reports το 2019.

Οι συμμετέχοντες ήταν δίδυμοι.        

Διαπιστώθηκε ότι η μουσική ενασχόληση, όπως παίξιμο οργάνου ή τραγούδι και προβλήματα ψυχικής υγείας πιθανόν δεν συνδέονται αιτιατά.

Οι άνθρωποι δεν ασχολούνται με τη μουσική ως απόκριση στα προβλήματα ψυχικής υγείας ή αντίστροφα, εξηγεί η Laura Wesseldijk  Η σχέση μπορεί να αποδοθεί σε κοινούς γενετικούς παράγοντες και επιρροές από το οικογενειακό περιβάλλον.

Οι επιστήμονες συνέχισαν την εξέταση της σχέσης μουσικής ενασχόλησης και ψυχικής υγείας με μεθόδους μοριακής γενετικής. Επιβεβαίωσαν ότι γενετικές ποικιλομορφίες που επηρεάζουν προβλήματα ψυχικής υγείας και αυτές που επηρεάζουν τη μουσική ενασχόληση αλληλοκαλύπτονται σε κάποια έκταση. Τα αποτελέσματα της δεύτερης έρευνας δημοσιεύτηκαν στο Translational Psychiatry.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν DNA 5.648 ανθρώπων. Επιπλέον των στοιχείων γονότυπου οι συμμετέχοντες έδωσαν πληροφορίες για τη μουσικής τους ενασχόληση, τα δημιουργικά και αθλητικά τους επιτεύγματα και την ψυχική τους υγεία

Με βάση τις πληροφορίες που ήταν διαθέσιμες, ατομικοί δείκτες θα μπορούσαν να υπολογίσουν τον γενετικό κίνδυνο  ψυχικής νόσου και τη γενετική προδιάθεση προς τη μουσική.

Ανάλυση έδειξε ότι άνθρωποι με υψηλότερο γενετικό κίνδυνο κατάθλιψης και διπολικής διαταραχής ήταν κατά μέσον όρο πιο ενεργοί μουσικά, μελετούσαν περισσότερο και έπαιζαν σε υψηλότερο καλλιτεχνικό επίπεδο. Οι σχέσεις συνέβαιναν άσχετα από το αν οι άνθρωποι είχαν προβλήματα ψυχικής υγείας ή όχι.

Ταυτόχρονα, συμμετέχοντες με υψηλότερη γενετική προδιάθεση για μουσικότητα, επίσης είχαν κατά μέσον όρο ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο εμφάνισης κατάθλιψης-άσχετα από το αν έπαιζαν μουσικό όργανο.

Τα ευρήματα ενισχύουν την άποψη ότι μερικώς τα ίδια γονίδια επηρεάζουν τη μουσική ενασχόληση και την ψυχική υγεία.

Η Miriam Mosing που συμμετείχε και στις 2 μελέτες, δήλωσε ότι η γενική σχέση μεταξύ ενασχόλησης με τη μουσική και της ψυχικής υγείας είναι πολύπλοκη. Οικογενειακοί και γενετικοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν τη μουσικότητα και την ψυχική υγεία. Επιπλέον, οι μουσικοί φαίνεται πως έχουν ελαφρώς υψηλότερο γενετικό κίνδυνο για ορισμένες ψυχικές νόσους.

Φυσικά τα αποτελέσματα δεν αποκλείουν την πιθανότητα θετικής επίδρασης της ενασχόλησης με τη μουσική στην ψυχική υγεία.

Η μουσική ενασχόληση μπορεί επίσης να έχει θετική ή ακόμα και θεραπευτική επίδραση.

Πηγές:
Translational Psychiatry