Πιο επιθετικός ο καρκίνος ουροδόχου κύστης και εντέρου στους άνδρες [μελέτη]

Το χρωμόσωμα Υ θα μπορούσε να είναι καθοριστικής σημασίας για το γεγονός ότι η πιθανότητα επιβίωσης για ορισμένους καρκίνους είναι μικρότερη για τους άνδρες από ό,τι για τις γυναίκες.

Είναι ευρέως γνωστό ότι οι άνδρες έχουν συνολικά μικρότερο προσδόκιμο ζωής σε σύγκριση με τις γυναίκες. Είναι επίσης γνωστό εδώ και πολύ καιρό ότι η συχνά παρατηρούμενη απώλεια του χρωμοσώματος Υ στα κύτταρα του αίματος, ιδίως σε άνδρες μεγαλύτερης ηλικίας, γνωστή ως "μωσαϊκή απώλεια του χρωμοσώματος Υ (LOY)", συσχετίζεται με μικρότερο προσδόκιμο ζωής, πιθανώς επειδή η απώλεια του χρωμοσώματος έχει ως αποτέλεσμα υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από καρκίνο για τους άνδρες.

Τώρα δύο μελέτες, οι οποίες δημοσιεύθηκαν πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό "Nature", ασχολούνται με το θέμα με περισσότερες λεπτομέρειες. Οι συγγραφείς των δύο αυτών μελετών επικεντρώνονται σε δύο τύπους καρκίνου που μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιθετικοί στους άνδρες: Τον καρκίνο του παχέος εντέρου και τον καρκίνο της ουροδόχου κύστης.

Το αποτέλεσμα της πρώτης μελέτης, που διεξήχθη από τον δρ. Hany A. Abdel-Hafiz του Τμήματος Ουρολογίας του Ιατρικού Κέντρου Cedars-Sinai στο Λος Άντζελες και τους συνεργάτες του, μπορεί να συνοψιστεί επιγραμματικά ως εξής: η μερική απώλεια ολόκληρου του χρωμοσώματος Υ αυξάνει τον κίνδυνο μιας ιδιαίτερα επιθετικής μορφής καρκίνου της ουροδόχου κύστης, πιθανώς και επειδή η απώλεια χρωμοσώματος θα μπορούσε να επιτρέψει σε έναν όγκο της ουροδόχου κύστης να αποφύγει την ανίχνευση από το ανοσοποιητικό σύστημα. Οι ερευνητές το δείχνουν αυτό χρησιμοποιώντας γονιδιωματικά δεδομένα.

Οι ερευνητές διερεύνησαν τις επιπτώσεις της απώλειας του χρωμοσώματος Υ τόσο σε αυθεντικά κύτταρα καρκίνου της ουροδόχου κύστης με μετάλλαξη LOY όσο και σε κύτταρα στα οποία το χρωμόσωμα Υ διαγράφηκε ειδικά με τη χρήση της τεχνολογίας CRISPR-Cas9.

Αποδείχθηκε ότι οι Υ-θετικοί (Υ+) και οι Υ-αρνητικοί (Υ-) όγκοι είχαν παρόμοια χαρακτηριστικά ανάπτυξης στην κυτταροκαλλιέργεια. Ωστόσο, όταν τα καρκινικά κύτταρα εμφυτεύθηκαν σε ανοσοκατασταλμένους ξενιστές, οι όγκοι Υ- παρουσίασαν πιο επιθετική συμπεριφορά ανάπτυξης από τους όγκους Υ+. Οι όγκοι Υ- παρουσίασαν περίπου διπλάσιο ρυθμό ανάπτυξης σε σύγκριση με τους όγκους Υ+.

Όταν οι ερευνητές εμφύτευσαν τους όγκους σε αρσενικά ποντίκια που είχαν έλλειψη Τ-κυττάρων, Β-κυττάρων και κυττάρων φυσικών φονέων λόγω γενετικών ελαττωμάτων, αποδείχθηκε ότι και οι δύο τύποι όγκων αναπτύσσονταν με τον ίδιο ρυθμό σε αυτά τα ποντίκια.

Αυτό υποδηλώνει ότι οι όγκοι Υ ήταν σε θέση να αποφύγουν πιο αποτελεσματικά την προσαρμοστική ανοσία κατά των όγκων.

Όπως έδειξε περαιτέρω ανάλυση, τα CD8 Τ κύτταρα (κυτταροτοξικά T κύτταρα) φαίνεται να εξαντλούνται σε ζώα που έχουν καρκίνωμα της ουροδόχου κύστης, όπου τα καρκινικά κύτταρα έχουν χάσει το χρωμόσωμα Υ.

Ωστόσο, είναι γνωστό ότι αυτά ακριβώς τα κύτταρα ανταποκρίνονται ιδιαίτερα καλά στη θεραπεία με αναστολείς σημείων ελέγχου.

Αυτό επιβεβαιώθηκε και στα ζωικά μοντέλα που χρησιμοποιήθηκαν στην παρούσα μελέτη.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι όγκοι Υ- ανταποκρίθηκαν σημαντικά καλύτερα στη θεραπεία με αντι-PD-1 από ό,τι οι όγκοι Υ+.