"Με βοήθησαν τρία παιδιά με σκουλαρίκια, τσιγάρα και πειραγμένα μηχανάκια"...

Λαρισαίος πλημμυροπαθής, που διδάσκει φυσική σε λύκειο της πόλης, "διδάχτηκε" ο ίδιος από τρεις μαθητές το μάθημα της αλληλεγγύης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. "Τρία παιδιά, με σκουλαρίκια, τσιγάρα και πειραγμένα μηχανάκια - 100% με χάλια βαθμούς στο σχολείο", όπως λέει, προσφέρθηκαν εθελοντικά να κάνουν όσα αρνήθηκαν με πληρωμή τα συνεργεία καθαρισμού: να τον βοηθήσουν να μεταφέρει κατεστραμμένα βαριά έπιπλα και ηλεκτρικές συσκευές από τα λασπόνερα που πλημμύρισαν το υπόγειό του στη Λάρισα.

Του ζήτησαν μόνο "νερό που να πίνεται" και όταν εκείνος τους ζήτησε να πάρουν χρήματα ως κέρασμα και όχι ως αμοιβή, εκείνοι απάντησαν "αν το ξαναπείτε θα ξαναβάλουμε τα πράγματα στο υπόγειο"!

Ο εκπαιδευτικός, Στέλιος Ντούσιος, μοιράστηκε με γλαφυρό τρόπο την ιστορία, η οποία άμεσα έγινε viral, με χιλιάδες κοινοποιήσεις στα κοινωνικά δίκτυα.

Ολόκληρη η ανάρτηση του καθηγητή, έχει ως εξής:

"Σήμερα, ενώ συνέχιζα το θεάρεστο έργο στο πλημμυρισμένο υπόγειο έσκυψε στο παράθυρο ένα παιδί κάπου 17 χρονών με ξυρισμένο κεφάλι και σκουλαρίκια και στα δύο αυτιά. 'Είμαστε εθελοντές, χρειάζεστε βοήθεια με τα πράγματα';

Τόσες μέρες έψαχνα να βρω ανθρώπους και να πληρώσω όσα θέλουν για μεροκάματο, προκειμένου να πετάξω τα βαριά πράγματα που με το λασπόνερο έγιναν ασήκωτα και μόνος μου ήταν αδύνατο να το κάνω. 'Δεν την κάνουμε αυτή τη δουλειά όσα και να μας δώσεις'. Αυτό μου έλεγαν.

Βγήκα έξω και είδα και τους άλλους δύο. Ο δεύτερος, είμαι σίγουρος πως αν έριχνε σφύρα μπορεί να έπαιρνε κανένα πανελλήνιο για πλάκα κι ο τρίτος ήταν ο πιο καχεκτικός της παρέας. Τρία παιδιά με σκουλαρίκια, τσιγάρα και πειραγμένα μηχανάκια. 100% με χάλια βαθμούς στο σχολείο.

Ήρθαν με γαλότσες, γάντια και τα σχετικά και φαινόταν ότι είχαν κιόλας εμπειρία σε αυτό. Με βοήθησαν με πολύ κόπο να βγάλω από το υπόγειο πολυθρόνα, διθέσιο, τριθέσιο, ψυγείο, κουζίνα, τρία στρώματα καμία δεκαριά χαλιά, σπασμένες βιβλιοθήκες και ντουλάπες, μια ραπτομηχανή singer σε ξύλινο έπιπλο και άλλα πράγματα, όλα βουτηγμένα στη λάσπη.

Όλη την ώρα έκαναν πλάκα μεταξύ τους και στην ανάπαυλα άναψαν τσιγάρο και το μόνο που μου ζήτησαν ήταν αν έχω κανένα μπουκάλι με νερό που να πίνεται. Τους πήγα τρία μπουκάλια του 1.5L με νερό από το ψυγείο και μου είπαν κρατήστε τα βολευόμαστε με το ένα.

-'Εσείς πρέπει να είστε δάσκαλος. Πολλά βιβλία μέσα στη λάσπη'.

-'Είμαι ναι'.

-'Και τι μάθημα κάνετε';

-'Φυσική, στο λύκειο'.

-'Ώ ρε φίλεεε'.

Σαν να έλεγε: Που μπλέξαμε...

Κι έπειτα την ώρα που πλένονταν έφυγε μια βρισιά από τον πιο αδύναμο κι ο γιγαντόσωμος λέει: 'Σταμάτα ρε, είναι και δάσκαλος ο άνθρωπος'.

Όταν τελείωσαν τους ζήτησα να πάρουν κάποια χρήματα για την πολύ κουραστική δουλειά που έκαναν. Ως κέρασμα κι όχι ως αμοιβή. 'Αν το ξαναπείτε αυτό, θα ξαναβάλουμε τα πράγματα πίσω στο υπόγειο! Δεν το κάνουμε για χρήματα, το κάνουμε για μας δάσκαλε'".