Αμερικανικά νοσοκομεία χρησιμοποιούν ρομπότ στην περίθαλψη ασθενών

Τα ιατρικά ρομπότ βοηθούν γιατρούς και άλλους επαγγελματίες να κερδίσουν χρόνο, να μειώσουν το κόστος και να μειώσουν τον χρόνο ανάρρωσης του ασθενούς. Όμως, οι ασθενείς μπορεί να μην είναι έτοιμοι για αυτά, σύμφωνα με έρευνα των Stephen Rice, Καθηγητή στο Embry-Riddle Aeronautical University και Mattie Milner, του Embry-Riddle Aeronautical University.

Η έρευνα στις αντιλήψεις για την αυτοματοποιημένη περίθαλψη έδειξε ότι οι άνθρωποι διστάζουν να λάβουν περίθαλψη από αυτοματοποιημένο σύστημα αλλά ότι μπορούν να προσαρμοστούν στην ιδέα- ιδιαίτερα αν τους εξοικονομήσει χρήματα.

Νοσοκομεία και ιατρικές πράξεις ήδη χρησιμοποιούν αρκετή αυτοματοποίηση.

Για παράδειγμα, σε ένα νοσοκομείο του Σαν Φρανσίσκο, ρομπότ στο μέγεθος μίνι ψυγείου περνούν από διαδρόμους χορηγώντας χάπια, φέρνοντας το γεύμα στους ασθενείς και μεταφέροντας δείγματα σε εργαστήρια.

Τα ρομπότ μπορούν επίσης να βοηθούν με πιο πολύπλοκες εργασίες, όπως η εγχείρηση. Η συμμετοχή τους μπορεί να ποικίλλει, από συμβολή στη σταθεροποίηση των εργαλείων του χειρουργού έως την αυτόνομη εκτέλεση ολόκληρης της διαδικασίας.

Τα ρομπότ επίσης αρχίζουν να χρησιμεύουν ως φροντιστείς, ιδιαίτερα σε ηλικιωμένους. Καθώς γερνά ο παγκόσμιο πληθυσμός, αυξάνεται η ανάγκη για βοηθούς με καθημερνά καθήκοντα και ιατρικές εργασίες, καθώς και για έλεγχο στην ευεξία και ασφάλεια του ασθενούς.

Πολλά από αυτά τα καθήκοντα είναι χρονοβόρα, αλλά τα ρομπότ μπορούν να βοηθήσουν με την καθαρότητα, με το να σηκώσουν τον ασθενή από το κρεβάτιι και με άλλες καθημερνές ανάγκες.

Ρομπότ ιατρικών υπηρεσιών μπορούν να κρατήσουν συντροφιά και να μειώσουν τη μοναξιά ηλικιωμένων.

Πώς αισθάνονται οι άνθρωποι

Τα ρομπότ μπορούν να κάνουν πολλά, αλλά οι άνθρωποι δεν τα δέχονται απαραίτητα στους νέους τους ρόλους.

Πολλά εξαρτώνται από το πόσο εύκολη είναι η αλληλεπίδραση και οι απόψεις του ασθενούς για τη νέα τεχνολογία καθώς και τα συναισθήματα που έχει, όπως φόβο για επικείμενη ιατρική πράξη.

Ένα ρομπότ που μοιάζει με άνθρωπο μπορεί να είναι πιο αποδεκτό αλλά μόνο αν μοιάζει πολύ με αληθινό άνθρωπο, γιατί οι διαφορές μπορεί να μοιάζουν τρομακτικές.

Αυτό μπορεί να αποθαρρύνει τους ανθρώπους από το να εμπιστευτούν και να αλληλεπιδράσουν με το ρομπότ.

Άλλος παράγοντας είναι το πόσο επεμβατική είναι η εγχείρηση. Η παρούσα έρευνα εξέτασε την πρόθεση των ασθενών να υποβληθούν σε οδοντιατρικές εργασίες από ρομπότ και έδειξε ότι η πολυπλοκότητα της πράξης παίζει ρόλο. Τα δυο τρίτα των συμμετεχόντων δήλωσαν ότι δεν θα ήθελαν ένα ρομπότ να πραγματοποιήσει μια επεμβατικά πράξη, ενώ το 32% δήλωσε ότι δεν θα ήθελε ρομποτικό καθαρισμό και λεύκανση.

Οι άνθρωποι δεν είναι ακόμα απαρχαιωμένοι. Τα ρομπότ δεν μπορούν ακόμα να εκτελέσουν διάφορες πολύπλοκες λειτουργίες ούτε να μιμηθούν ορισμένα συναισθήματα. Οι περισσότεροι ασθενείς, ακόμα θέλουν άνθρωπο γιατρό στο δωμάτιο- ιδιαίτερα αν πρόκειται να λάβουν άσχημα νέα.

Όμως, αν κάποιος ζει σε μεγάλη πόλη των ΗΠΑ, όπως Σαν Φρανσίσκο, Σικάγο ή Νέα Υόρκη, ενδεχομένως μπορεί να συναντήσει ιατρικό ρομπότ σε νοσοκομεία.

Πηγές:
Conversation