Τα απόβλητα της φαρμακοβιομηχανίας προκαλούν ανησυχία (μελέτη)

Η απόρριψη μολυσμένων υγρών αποβλήτων παραγωγής από τη φαρμακοβιομηχανία στο περιβάλλον εξακολουθεί να είναι ευρέως διαδεδομένη παγκοσμίως και συμβάλλει εν πολλοίς στην ανθεκτικότητα των αντιβιοτικών.

Αυτό υπογραμμίζεται, μεταξύ αλλων, σε πιλοτική μελέτη που διεξήγαγε το Γερμανικό Ταμείο Υγείας AOK από κοινού με το Ινστιτούτο Υδατικής έρευνας της Βεστφαλίας - Ρηνανίας και την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος.

"Τα αποτελέσματα δείχνουν πως υπάρχει επείγουσα ανάγκη για δράση που δεν μπορεί πλέον να αφεθεί σε πολιτικές συζητήσεις", δήλωσε ο Johannes Bauernfeind, πρόεδρος του Δ.Σ του AOK Βάδης - Βυρτεμβέργης. Η φαρμακευτική προμήθεια πρέπει να είναι οικονομικά, κοινωνικά και οικολογικά βιώσιμη στο μέλλον.

Οι φαρμακευτικές εταιρείες θα μπορούσαν να λάβουν ένα μπόνους στην προσφορά τους, εάν αναλάμβαναν εθελοντικά να συμμορφωθούν με τις μέγιστες συγκεντρώσεις στα υγρά απόβλητα της παραγωγής βάσει των αποτελεσμάτων και συμφωνούσαν να τις παρακολουθούν.

Από τον Σεπτέμβριο του 2021, 21 δοκιμές δειγμάτων νερού για τις συγκεντρώσεις των αντιβιοτικών της προσφερόμενης σύμβασης που περιέχονται στα (υγρά) απόβλητα έχουν διεξαχθεί σε δέκα τοποθεσίες στην Ινδία και την Ευρώπη. Σε αυτά περιλαμβάνονταν η ροξιθρομυκίνη, η σιπροφλοξασίνη, η μοξιφλοξασίνη, η αμοξικιλλίνη, η κεφακλόρη και η λεβοφλοξασίνη.

Διαπιστώθηκε ότι σχεδόν στις μισές από τις εγκαταστάσεις παραγωγής που ερευνήθηκαν (40%), οι συμβατικά συμφωνημένες μέγιστες συγκεντρώσεις δραστικών ουσιών στα υγρά απόβλητα της παραγωγής ή στο παρακείμενο περιβάλλον είχαν ξεπεραστεί, σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις μαζικά.

Σύμφωνα με την μελέτη, η μεγαλύτερη υπέρβαση διαπιστώθηκε σε ύδατα στην Ινδία. Η μετρούμενη συγκέντρωση του αντιβιοτικού αζιθρομυκίνη στο νερό εκεί υπερέβη την οικοτοξικολογικά σχετική οριακή τιμή κατά τουλάχιστον 1.600.000%. Το αποτέλεσμα αυτό, όπως ειπώθηκε, είναι πολύ ανησυχητικό.

Ωστόσο, επισημάνθηκε ότι είναι θετικό το γεγονός ότι γίνεται μια επανεξέταση. Η άμεση πρόσβαση στις εγκαταστάσεις παραγωγής ήταν πάντα εγγυημένη και η γνώση σχετικά με τις κρίσιμες για το περιβάλλον και τις επικίνδυνες για την υγεία επιπτώσεις της παραγωγής έχει επίσης αποδεδειγμένα αυξηθεί, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά.