Τα παιδιά με αυτισμό παρακολουθούν ταινίες διαφορετικά από ό,τι τα παιδιά χωρίς αυτισμό

Τα παιδιά με αυτισμό εστιάζουν την προσοχή τους στις ταινίες σε διαφορετικά πράγματα από ό,τι τα παιδιά χωρίς αυτισμό. Σύμφωνα με μια νέα μελέτη με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο της Γενεύης, οι διαφορές αυτές αυξάνονται σημαντικά με την πάροδο των παιδικών χρόνων.

"Τα αποτελέσματα αυτά υποδηλώνουν ότι η κοινωνική προσοχή θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη νωρίς στις κλινικές θεραπείες", γράφει η ερευνητική ομάδα της Γενεύης στη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "eLife".

Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Γενεύης (Unige) ανέλυσαν την προσοχή των παιδιών χρησιμοποιώντας τη λεγόμενη μέθοδο παρακολούθησης των ματιών, όπως ανακοίνωσε χθες το Unige.

Έβαλαν 166 αυτιστικά και 51 μη αυτιστικά παιδιά να παρακολουθήσουν αλληλουχίες μιας ταινίας κινουμένων σχεδίων. Κατέγραψαν πού εστίαζαν τα μάτια των παιδιών. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη - όλα αγόρια - ήταν ηλικίας μεταξύ δύο και επτά ετών και εξετάστηκαν επανειλημμένα κατά τη διάρκεια της ανάπτυξής τους.

Στα παιδιά χωρίς αυτισμό, οι ερευνητές παρατήρησαν έναν συγχρονισμό του βλέμματος με την αύξηση της ηλικίας. Τα παιδιά εστίαζαν ολοένα και περισσότερο την προσοχή τους στα ίδια στοιχεία μιας σκηνής.

Αυτός ο συγχρονισμός απουσίαζε στα αυτιστικά παιδιά. Έδειχναν ενδιαφέρον για άλλους τύπους ερεθισμάτων. Για παράδειγμα, αντικείμενα ή ορισμένες ανωμαλίες στο τοπίο κινουμένων σχεδίων.

Με την πάροδο του χρόνου, κάθε αυτιστικό παιδί ανέπτυξε τις δικές του μοναδικές οπτικές προτιμήσεις. Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι τα αυτιστικά παιδιά των οποίων το βλέμμα έμοιαζε περισσότερο με αυτό των παιδιών με φυσιολογική ανάπτυξη, λειτουργούσαν καλύτερα στην καθημερινή ζωή.

Ο τρόπος με τον οποίο ένα παιδί βλέπει μια κοινωνική σκηνή, όπως το καρτούν που χρησιμοποιήθηκε, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πρόβλεψη μελλοντικών κοινωνικών δυσκολιών, σύμφωνα με τους ερευνητές.

"Η εργασία αυτή δείχνει ότι από τη στιγμή που τα αυτιστικά παιδιά δεν δείχνουν ενδιαφέρον για τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις από τη μικρή ηλικία, γίνονται ολοένα και πιο αδιάφορα αργότερα", εξήγησε η επικεφαλής της μελέτης, Marie Schaer.