Τι ώρα ανάβουν το πρώτο τσιγάρο της μέρας οι καπνιστές με ΧΑΠ [ελληνική μελέτη]

Υψηλότερη εξάρτηση  από τη νικοτίνη έχουν οι καπνιστές με ΧΑΠ σε σύγκριση με τους καπνιστές χωρίς ΧΑΠ, ενώ ξεκινούν το κάπνισμα νωρίτερα το πρωί.

Τα παραπάνω προκύπτουν, μεταξύ άλλων, από μελέτη Ελλήνων επιστημόνων, η οποία δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Chronic Respiratory Disease.

Όπως αναφέρει η συντακτική ομάδα, το κάπνισμα αποτελεί τον πιο κοινό παράγοντα κινδύνου για χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και επιδεινώνει την εξέλιξη της νόσου. Στόχος της μελέτης ήταν να αξιολογηθεί η εξάρτηση σε καπνιστές με ή χωρίς ΧΑΠ.

Η μελέτη πραγματοποιήθηκε σε αγροτικές περιοχές της Ελλάδας. Οι επιστήμονες διενήργησαν το τεστ Fagerström για τον βαθμό εξάρτησης από τη νικοτίνη σε 359 καπνιστές και αξιολόγησαν τον ρόλο της στην ανάπτυξη της νόσου.

Μεταξύ των σημερινών καπνιστών, 288 συμμετέχοντες αποτελούσαν την ομάδα μη ΧΑΠ και 71 την ομάδα ΧΑΠ. Και οι δύο ομάδες παρουσίασαν μέτρια εξάρτηση από τον καπνό, αλλά οι καπνιστές με ΧΑΠ άρχισαν να καπνίζουν νωρίτερα το πρωί.

Η ανάλυση αποκάλυψε υψηλότερο επιπολασμό ΧΑΠ σε καπνιστές με υψηλότερες βαθμολογίες στο τεστ εξάρτησης και μεγαλύτερη ηλικία, ανεξάρτητα από τη βαρύτητα του καπνίσματος. Με αυτό το δεδομένο τα προγράμματα υποστήριξης για τη διακοπή του καπνίσματος είναι θεμελιώδη για την πρόληψη και τη διαχείριση της ΧΑΠ.

Η ΧΑΠ

Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) είναι κύρια αιτία νοσηρότητας και θνησιμότητας παγκοσμίως. Tο κάπνισμα αποτελεί τον κύριο παράγοντα κινδύνου για ΧΑΠ και επιδεινώνει την εξέλιξη της νόσου, ενώ η διακοπή του βελτιώνει τα αποτελέσματα.

Εκτός από το κάπνισμα, σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της νόσου παίζει η γενετική προδιάθεση, οι συνθήκες ζωής και η έκθεση σε περιβαλλοντικούς παράγοντες.

Η εξάρτηση από τον καπνό μπορεί να επηρεάσει τα πρότυπα καπνίσματος. Καπνιστές με ισχυρότερη εξάρτηση αναζητούν τσιγάρα με υψηλότερα επίπεδα νικοτίνης, αυξάνουν το βάθος εισπνοής καπνού και άρα την πρόσληψη νικοτίνης ανά τσιγάρο.

Η ισχυρότερη εξάρτηση από τη νικοτίνη σχετίζεται με υψηλότερα ποσοστά αποτυχίας στην προσπάθεια για διακοπή του καπνίσματος, παρατείνοντας την έκθεση στον καπνό και την επιδείνωση της καπνιστικής λειτουργίας.

Οι ασθενείς με ΧΑΠ είναι λιγότερο πιθανό να κόψουν το κάπνισμα σε σύγκριση με καπνιστές χωρίς ΧΑΠ, γεγονός που μπορεί να συνεπάγεται αυξημένη εξάρτηση από τον καπνό.