Χημειοθεραπεία πριν από την επέμβαση σε ασθενείς με καρκίνο ουροδόχου κύστης

Αυστριακοί ερευνητές από το Τυρόλο έδειξαν ότι η μέτρηση της νεφρικής λειτουργίας μέσω των 24ωρων ούρων επιτρέπει σε περισσότερους ασθενείς με καρκίνο της ουροδόχου κύστης να λαμβάνουν χημειοθεραπεία πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα μεγαλύτερο πλεονέκτημα επιβίωσης.

Η θεραπεία αποτελεί το "χρυσό πρότυπο" για τους μυοδιεισδυτικούς όγκους της ουροδόχου κύστης, σύμφωνα με το Ιατρικό Πανεπιστήμιο του Ίνσμπρουκ. Η παρατήρηση τεκμηριώθηκε σε μελέτη στην οποία συμμετείχαν 1.000 ασθενείς.

Η λεγόμενη χημειοθεραπεία που περιέχει σισπλατίνη με την επακόλουθη χειρουργική πλήρη αφαίρεση της ουροδόχου κύστης είναι η καλύτερη μέθοδος θεραπείας για ασθενείς με μυϊκά διηθητικό καρκίνο της ουροδόχου κύστης (MIBC), αναφέρεται.

"Η νεοεπικουρική (συρρίκνωση του όγκου) χημειοθεραπεία πριν από τη ριζική χειρουργική επέμβαση παρέχει πρόσθετο όφελος επιβίωσης έως και 8% σε διάστημα πέντε ετών, εξήγησε η ουρο-ογκολόγος Renate Pichler, υπεύθυνη της μελέτης.

Ωστόσο, αυτό είναι ανοικτό μόνο σε ασθενείς με επαρκώς καλή νεφρική λειτουργία. Αυτή μετράται με τη λεγόμενη κάθαρση κρεατινίνης στο εργαστήριο, συνήθως με τιμές αίματος.

Η Pichler παρατήρησε ότι ένας "σημαντικά μεγαλύτερος" αριθμός ασθενών στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ίνσμπρουκ χαρακτηρίστηκε ως κατάλληλος για χημειοθεραπεία.

Οι τιμές από τα 24ωρα ούρα αναλύονται και εδώ όπως συνήθως. Μαζί με συναδέλφους από τα τμήματα νεφρολογίας, ογκολογίας και ιατρικής στατιστικής, ξεκίνησε τότε μια διεπιστημονική μελέτη.

Συμπεριλήφθηκαν περίπου 1.000 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε θεραπεία σε ευρωπαϊκά κέντρα μεταξύ 2011 και 2021.

Ιδιαίτερα σε ασθενείς με τιμές στη γκρίζα ζώνη, μια κάθαρση κρεατινίνης από 24ωρα ούρα θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά μεγαλύτερο αριθμό κατατάξεων κατάλληλων για χημειοθεραπεία.

"Αυτό επιτρέπει την υπόθεση ότι ένα σημαντικό ποσοστό ασθενών δεν κατηγοριοποιείται σωστά με βάση μόνο τη μέτρηση ορού και, στη χειρότερη περίπτωση, υποθεραπεύεται", προειδοποίησε ο Pichler.

Τα αποτελέσματα που δημοσιεύονται στο εξειδικευμένο περιοδικό "The Oncologist" έχουν υψηλή κλινική σημασία, εξήγησε η γιατρός. Άλλωστε, χωρίς προεγχειρητική χημειοθεραπεία, υποτροπές, δηλαδή νέα ανάπτυξη όγκου, εμφανίζονται στο 50% των περιπτώσεων παρά την πλήρη αφαίρεση της ουροδόχου κύστης.

"Ο απλός και αξιόπιστος υπολογισμός της καταλληλότητας για χημειοθεραπεία με βάση τα ούρα 24 ωρών έχει ιδιαίτερη σημασία για τους ασθενείς των οποίων η μέτρηση του ορού υποδεικνύει οριακή νεφρική λειτουργία", συνόψισε η ουρο-ογκολόγος.

Το κάπνισμα θεωρείται ο κύριος παράγοντας κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου της ουροδόχου κύστης και ευθύνεται για περίπου τις μισές από τις περιπτώσεις καρκινώματος, ιδίως στους άνδρες.

Στο 75 % όλων των αρχικών διαγνώσεων, πρόκειται για μη μυοδιηθητικούς όγκους που μπορούν να αντιμετωπιστούν με οργανοδιατηρητική θεραπεία.

Ωστόσο, οι μισοί από όλους τους τοπικά περιορισμένους διηθητικούς όγκους κάνουν μετάσταση με την πάροδο του χρόνου παρά τη ριζική χειρουργική επέμβαση.

Σε κατάσταση μετάστασης, η πρόγνωση είναι πολύ κακή με μέση επιβίωση τρεις έως έξι μήνες χωρίς περαιτέρω θεραπεία.