Διαφορετικοί τύποι νεύρων προκαλούν βήχα και φτέρνισμα [Μελέτη]

Το νευρωνικό σήμα για το βήχα στέλνεται στον εγκέφαλο από διαφορετικά νευρικά κύτταρα από ό,τι το σήμα για το φτάρνισμα - τουλάχιστον στα ποντίκια.

Αυτό ανέφεραν Αμερικανοί ερευνητές, με επικεφαλής την Κιν Λιου της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ουάσινγκτον στο Σεντ Λούις του Μιζούρι, μετά από πειράματα σε ζώα στο επιστημονικό περιοδικό "Cell".

Το φτέρνισμα και ο βήχας χρησιμεύουν για την προστασία της αναπνευστικής οδού αποβάλλοντας παθογόνα, αλλεργιογόνα και ερεθιστικούς παράγοντες. Το φτέρνισμα μπορεί να προκληθεί όταν ο ρινικός βλεννογόνος ερεθιστεί. Οι νευρικές ίνες στη συνέχεια μεταδίδουν αυτό το σήμα.

Στο ίδιο το φτέρνισμα εμπλέκονται διάφορα μέρη του σώματος, όπως το διάφραγμα, οι κοιλιακοί μύες, οι μύες του θώρακα και του λαιμού. Ο βήχας ενεργοποιείται μεταξύ άλλων από ορισμένα νευρικά κύτταρα στους αεραγωγούς. Τα κύτταρα αυτά ενεργοποιούνται όταν, για παράδειγμα, έχει συσσωρευτεί πολλή βλέννα.

Καθώς τόσο το φτέρνισμα όσο και ο βήχας χρησιμεύουν ως μηχανισμοί για την απομάκρυνση ανεπιθύμητων ουσιών, θεωρούταν μέχρι τώρα ότι και τα δύο αντανακλαστικά έχουν κοινούς αισθητήριους υποδοχείς, όπως γράφει η ομάδα της Λιού.

Οι ερευνητές κατάφεραν τώρα να δείξουν ότι, αν και ο ρινικός βλεννογόνος διαπερνάται από διαφορετικούς τύπους αισθητικών νευρώνων, μόνο ένας συγκεκριμένος τύπος προκαλεί το φτέρνισμα, οι λεγόμενοι MrgprC11+ νευρώνες.

Φέρουν ένα συγκεκριμένο κανάλι ιόντων που είναι σημαντικό για τη μετάδοση των ερεθισμάτων.

Ποντίκια στα οποία αυτό το κανάλι ιόντων απενεργοποιήθηκε δεν ήταν πλέον σε θέση να φτερνιστούν παρά την ύπαρξη λοίμωξης από γρίπη.

Αντίθετα, οι λεγόμενοι SST+ νευρώνες, οι οποίοι βρίσκονται κυρίως στην κατώτερη αναπνευστική οδό, είναι υπεύθυνοι για τον βήχα.

"Σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη θεώρηση ότι το φτέρνισμα και ο βήχας ενεργοποιούνται από κοινούς αισθητήριους υποδοχείς, εντοπίσαμε ξεχωριστούς πληθυσμούς που ρυθμίζουν το φτέρνισμα και τον βήχα και διαφέρουν ως προς τα πρότυπα της αξονικής νεύρωσης, τα μοριακά προφίλ και τη λειτουργικότητα", γράφουν η Liu και η ομάδα της.

Η ομάδα επισημαίνει ότι μπορεί να είναι ευεργετικό εάν το φτέρνισμα και ο βήχας προκαλούνται από διαφορετικούς μηχανισμούς. Αυτό αυξάνει την πιθανότητα ένα ξένο σώμα ή παθογόνο να προκαλέσει τουλάχιστον έναν από τους μηχανισμούς καθαρισμού.

Μακροπρόθεσμα, τα ευρήματα θα μπορούσαν να προωθήσουν την ανάπτυξη θεραπευτικών προσεγγίσεων για την ανακούφιση των συμπτωμάτων των αλλεργιών και του χρόνιου βήχα, για παράδειγμα.

"Τα αποτελέσματά μας αποκαλύπτουν μια απροσδόκητη αισθητηριακή διαφορά μεταξύ του φτερνίσματος και του βήχα"», γράφουν οι ερευνητές. Οι νευρώνες του φτερνίσματος και του βήχα θα μπορούσαν επομένως να στοχευθούν χωρίς να επηρεαστούν άλλοι τύποι κυττάρων.

"Θα αποφεύγονταν ανεπιθύμητες παρενέργειες που σχετίζονται με τα αντιισταμινικά ή τα κορτικοστεροειδή, συμπεριλαμβανομένης της ξηρότητας των αεραγωγών, της αιμορραγίας και των λοιμώξεων", γράφει η ομάδα. Ωστόσο, δεν είναι ακόμη σαφές αν οι οδοί σηματοδότησης είναι ίδιοι στους ανθρώπους.

Πηγές:
Cell