'Eμφραγμα: Η κατάλυση επιλογή πρώτης γραμμής στην κοιλιακή ταχυκαρδία [μελέτη]

Nέα έρευνα έδειξε ότι μια επέμβαση που αποτελεί το Plan B σε περιπτώσεις που ασθενείς έχουν επεισόδια ταχυπαλμίας μετά από έμφραγμα θα πρέπει ενδεχομένως να είναι επιλογή πρώτης γραμμής.

Η κατάλυση είναι ελάχιστα επεμβατική μέθοδος για την αντιμετώπιση ηλεκτρικών βραχυκυκλωμάτων της καρδιάς που προκαλούνται από έμφραγμα.

Αυτά τα επεισόδια –κοιλιακή ταχυκαρδία– είναι η πιο συχνή αιτία αιφνίδιου καρδιακού θανάτου.

Σήμερα, η κατάλυση ‘’κρατιέται’’ για ασθενείς των οποίων η κοιλιακή ταχυκαρδία δεν βελτιώνεται με φάρμακα, αλλά έρευνα που παρουσιάστηκε το Σάββατο στο συνέδριο της American Heart Association και δημοσιεύτηκε στο New England Journal of Medicine υποδεικνύει ότι ενδεχομένως μπορεί να είναι καλύτερη επιλογή πρώτης γραμμής

Ο ερευνητής σημειώνει ότι ‘’για ανθρώπους που επέζησαν από έμφραγμα και εμφανίζουν κοιλιακή ταχυκαρδία, τα ευρήματα έδειξαν ότι η κατάλυση με καθετήρα, για την αντιμετώπιση του ουλώδους ιστού της καρδιάς που προκαλεί την αρρυθμία, παρά η συνταγογράφηση  αντιαρρυθμικών φαρμάκων που μπορούν να επηρεάσουν και άλλα όργανα, δίνει καλύτερο γενικό αποτέλεσμα''.

Ο Dr. John Sapp, του Dalhousie University στο Χάλιφαξ, δήλωσε ότι τα αποτελέσματα μπορεί ενδεχομένως να αλλάξουν το πώς αντιμετωπίζονται επιζώντες από έμφραγμα, με κοιλιακή ταχυκαρδία.

Ορισμένοι ασθενείς αντιμετωπίζονται με εμφυτεύσιμο απινιδωτή ο οποίος, ενώ μπορεί ενδεχομένως να σώζει ζωές δεν εμποδίζει τις κοιλιακές ταχυκαρδίες και αντιαρρυθμικά φάρμακα μπορεί ενδεχομένως να επιδεινώσουν  την κατάσταση ή να βλάπτουν άλλα όργανα είπε ο Sapp. 

Οταν τα φάρμακα αποτυγχάνουν να βοηθούν, η κατάλυση είναι ήδη η αντιμετώπιση στην οποία πρέπει να καταφύγουν.  

Χρησιμοποιεί ρεύμα ραδιοσυχνοτήτων για την καταστροφή του μη φυσιολογικού ιστού που προκαλεί κοιλιακή ταχυκαρδία

ενώ αφήνει άθικτη την υπόλοιπη καρδιά. Προηγουμένως γνωρίζαμε, δήλωσε ο ερευνητής, ότι όταν ένα φάρμακο δεν εμποδίζει επεισόδια κοιλιακής ταχυκαρδίας, η κατάλυση οδηγεί σε καλύτερα αποτελέσματα έναντι της αύξησης των φαρμάκων.

Τώρα, ξέρουμε ότι η κατάλυση είναι λογική επιλογή για αγωγή πρώτης γραμμής, πρόσθεσε.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν 416 ασθενείς σε 3 χώρες. Ολοι είχαν αναφέρει επαναλαμβανόμενα επεισόδια κοιλιακής ταχυκαρδίας και είχαν εμφυτεύσιμους απινιδωτές. Σε μία ομάδα συνταγογραφήθηκε αντιαρρυθμιστικό φάρμακο και η άλλη υποβλήθηκε σε κατάλυση.

Παρακολουθήθηκαν για 4,3 χρόνια κατά μέσον όρο.

Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε κατάλυση ήταν κατά 25% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν ή να έχουν επεισόδιο κοιλιακής ταχυκαρδίας που να χρειαστεί απινίδωση.

Σε αυτά περιλαμβάνονταν η ύπαρξη 3 τουλάχιστον επεισοδίων σε μια ημέρα και όσοι δεν διαγνώστηκαν από τη συσκευή και χρειάστηκαν περίθαλψη σε νοσοκομείο.

Η μελέτη ήταν πολύ μικρή για να δείξει στατιστικά σημαντικό αποτέλεσμα σε κάθε σημαντική παράμετρο είπε ο Sapp, αλλά ασθενείς που υποβλήθηκαν στην κατάλυση χρειάστηκαν λιγότερες απινιδώσεις για κοιλιακή ταχυκαρδία, είχαν λιγότερα επεισόδια 3 ή περισσότερων τέτοιων επεισοδίων την ημέρα και λιγότερα επεισόδια που διέφευγαν του απινιδωτή.

Επι του παρόντος η κατάλυση συχνά ‘’κρατείται’’ ως θεραπεία τελευταίας καταφυγής, όταν αντιαρρυθμικά φάρμακα αποτυγχάνουν ή δεν είναι ανεκτά. Τώρα μάθαμε, είπε ο ερευνητής, ότι αποτελεί εύλογη επιλογή για θεραπεία πρώτης γραμμής.

Η μελέτη δεν καθόρισε ποιοι ασθενείς και χαρακτηριστικά θα μπορούσαν να ωφεληθούν περισσότερο από τη μια η την άλλη αγωγή.

Τα αποτελέσματα δεν αφορούν ασθενείς των οποίων η ουλή στην καρδιά προκαλείται από κάτι άλλο εκτός μιας αποφραγμένης αρτηρίας.

Παρατηρήθηκε επίσης ότι παρά αυτές τις αγωγές, το ποσοστό επεισοδίων κοιλιακής ταχυκαρδίας παρέμενε σχετικά υψηλό.

Πηγές:
New England Journal of Medicine