Οι 7 πιο καταστροφικές διατροφικές συνήθειες

Στον αγώνα για να χάσουμε κιλά, οφείλουμε να εστιάσουμε σε δύο πράγματα. Το πρώτο είναι να υιοθετήσουμε ένα πιο υγιεινό πρόγραμμα διατροφής, και το δεύτερο είναι να εξαλείψουμε τις ανθυγιεινές μας συνήθειες. Αν ξεστομίσατε ποτέ τη φράση “Ξέρω τι πρέπει να κάνω, αλλά δεν μπορώ να το πάρω απόφαση”, ο φταίχτης είναι λογικά αυτές οι κακές συνήθειες. Ας δούμε τις πιο συχνές από αυτές, και γιατί πρέπει να τις κόψουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Πίνουμε συχνά

Η κατανάλωση αλκοόλ λειτουργεί σαν ντόμινο: ύστερα από ένα ποτό, οι αναστολές μας ελαττώνονται και μας ανοίγει η όρεξη. Αυτό, σε συνδυασμό με τις έξτρα θερμίδες που περιέχουν τα ποτά, μας κάνει να καταναλώνουμε εκατοντάδες άχρηστες θερμίδες. Το κακό είναι ότι υποτιμάμε τις ποσότητες αλκοόλ που πίνουμε, μέχρι να αρχίσουμε να τις καταγράφουμε. Οι περισσότεροι που καταφέρνουν να ελαττώσουν το αλκοόλ, αρχίζουν να χάνουν κιλά άμεσα.

Τρώμε φαγητά “διαίτης”

Τα φαγητά “διαίτης” είναι φορτωμένα με πολλά αχρείαστα συμπληρώματα, καθώς και με κάθε είδους παράξενα συστατικά – τα ονόματα των οποίων είναι αδύνατο να προφέρουμε. Και, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν μπορούν ούτε να μας ικανοποιήσουν γευστικά, ούτε να μας χορτάσουν. Συνεπώς, πολλοί άνθρωποι που στρέφονται στα διαιτητικά προϊόντα νιώθουν αργότερα έντονη πείνα, και αυτό τους αναγκάζει να τσιμπολογούν μέσα στην μέρα, εν τέλει καταναλώνοντας πολύ περισσότερες θερμίδες από όσες θα έπαιρναν αν ετοίμαζαν ένα σωστό, υγιεινό γεύμα.

Τρώμε υπερβολικά πολλά υγιεινά φαγητά

Είναι ένα πολύ καλό βήμα όταν καταφέρουμε να μεταβούμε από τα επεξεργασμένα, παχυντικά φαγητά στα φρέσκα και υγιεινά, μα υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να το παρακάνουμε. Για παράδειγμα, αν τρώγαμε για πρωινό ένα κρουασάν και το αντικαταστήσουμε με βρώμη, είμαστε σε καλό δρόμο. Αν στη βρώμη προσθέσουμε και φρούτα, και πιούμε έναν ανάμεικτο χυμό, αυτό είναι υπερβολή. Οι “καλές” θερμίδες εξακολουθούν να είναι θερμίδες, οπότε πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με την υπερκατανάλωση.

Κόβουμε εντελώς γεύματα

Αυτό είναι ένα λάθος που κάνουν πολλοί. Το να περνάει αρκετός χρόνος χωρίς να φάμε τίποτα, φέρνει δύο πολύ δυσάρεστα αποτελέσματα: αρχικά, καίμε πολύ λιγότερες θερμίδες, για να διατηρήσουμε “καύσιμα”, και επιπλέον αυξάνουμε τις πιθανότητες να φάμε μεγάλες ποσότητες το βράδυ, που είμαστε λιγότερο ενεργοί, το σώμα μας δεν κάνει σωστή καύση και οι θερμίδες πηγαίνουν απευθείας στα κύτταρα του λίπους. Με λίγα λόγια, η οργάνωση του χρόνου είναι πολύτιμη. Είναι σωστό να τρώμε μεγάλα γεύματα πριν τις πιο δραστήριες ώρες της ημέρας (για παράδειγμα, στο πρωινό) και να φροντίζουμε να μην περνούν ποτέ πάνω από πέντε ώρες χωρίς να έχουμε φάει τίποτα.

Μετράμε θερμίδες

Η πρακτική του να μετράμε τις θερμίδες που καταναλώνουμε μπορεί να μας γυρίσει μπούμερανγκ, καθώς αυξάνει το στρες. Και το αυξημένο στρες κάνει το σώμα μας να παράγει περισσότερη κορτιζόλη, η οποία με τη σειρά της αυξάνει την πείνα – και ειδικά την πείνα για κάτι πλούσιο και γλυκό. Μάλλον είναι πολύ κακό για το τίποτα.

Απαξιώνουμε τα “καλά” λιπαρά

Είναι λάθος να σκεφτόμαστε ότι όλα τα λιπαρά μας παχαίνουν, ενώ – στην πραγματικότητα – το να τρώμε τα σωστά λιπαρά είναι μια πολύ έξυπνη στρατηγική για να χάσουμε κιλά. Πέρα από το ότι τα περισσότερα “καλά” λιπαρά έχουν αντιφλεγμονώδη δράση (η οποία προλαμβάνει πολλές παθήσεις, συμπεριλαμβανομένης και της παχυσαρκίας), είναι εξαιρετικά στο να ικανοποιούν τα αισθήματα πείνας. Καθυστερούν το άδειασμα του στομαχιού, κάνοντάς μας να νιώθουμε χορτάτοι περισσότερη ώρα, και έχει αποδειχθεί ότι τα φυτικά λίπη, όπως αυτά στο ελαιόλαδο, στο αβοκάντο και τους ξηρούς καρπούς, ενισχύουν τη δράση ορμονών που καταπιέζουν την όρεξη. Και τα καλά δεν σταματούν εδώ: δυναμώνουν, επίσης, τον μεταβολισμό και έχουν αντιοξειδωτική δράση.

Τρώμε… συναισθηματικά

Το να τρώμε για συναισθηματικούς λόγους είναι ίσως από τα μεγαλύτερα εμπόδια για μια σωστή διατροφή. Βαρεμάρα, στρες, οργή, ακόμα και ευτυχία, όλα αυτά τα συναισθήματα είναι συνδεδεμένα με το φαγητό, σαν ανταμοιβή ή παρηγοριά. Ακόμα χειρότερα, το μοτίβο του να “τρώμε” τα αισθήματά μας είναι αποδεκτό από την κοινωνία – μέχρι που ενθαρρύνεται από την ποπ κουλτούρα. Και είναι πολύ δύσκολο να ξεπεραστεί, αλλά όχι και αδύνατο.

Επιμέλεια: Θοδωρής Διάκος