Πολύ σπάνια, στους ασθενείς που λαμβάνουν στατίνη, αναπτύσσεται αυτοάνοση νεκρωτική μυοπάθεια που επιμένει και επιδεινώνεται μετά την απόσυρση του φαρμάκου. Η ανίχνευση του ειδικού αντισώματος έναντι της 3-hydroxy-3-methyglutaryl-coenzyme A reductase (anti-HMGCR), θέτει τη διάγνωση και κατευθύνει στην κατάλληλη θεραπεία.
Οι στατίνες ανήκουν στα πιο συχνά συνταγογραφούμενα φάρμακα, ωστόσο ένα ποσοστό ασθενών (5-20%) διακόπτει την αγωγή λόγω μη ανεκτών ανεπιθύμητων ενεργειών. Οι πιο συχνές από αυτές αφορούν μυοσκελετικά συμπτώματα, που συνήθως υποχωρούν με την απόσυρση του φαρμάκου. Πρόσφατα έχει περιγραφεί μια νέα μορφή αυτοάνοσης νεκρωτικής μυοπάθειας, που σχετίζεται με τη λήψη στατίνης και δεν υποχωρεί με τη διακοπή της.
Αναφέρεται η περίπτωση ασθενούς (γυναίκα, 76 ετών) η οποία εμφάνισε κεντρομελική αδυναμία και αυξημένα μυϊκά ένζυμα μετά από μακροχρόνια λήψη στατίνης. Ωστόσο, 6 μήνες μετά τη διακοπή του φαρμάκου, η ασθενής επανελέγχεται εξαιτίας της επιδείνωσης των παραπάνω κλινικο-εργαστηριακών ευρημάτων.
Η βιοψία μυός έδειξε εκφύλιση και νέκρωση μυϊκών ινών και το Ηλεκτρομυογράφημα (ΗΜΓ) στοιχεία φλεγμονώδους μυοπάθειας. Υπήρξε σημαντική βελτίωση μετά την έναρξη θεραπείας με μεθυλπρεδνιζολόνη και αζαθειοπρίνη.
Η διάγνωση αυτοάνοσης νεκρωτικής μυοπάθειας επιβεβαιώθηκε με την ανίχνευση αντισωμάτων έναντι της HMGCR στον ορό της ασθενούς. Η παρουσίαση του περιστατικού γίνεται λόγω της σπανιότητας της πάθησης και της διαφορετικής διαγνωστικής και θεραπευτικής προσέγγισης, σε σχέση με τις συνήθεις αυτοπεριοριζόμενες μυϊκές διαταραχές που σχετίζονται με τη λήψη στατίνης.
Διαβάστε επίσης και το άρθρο: H νεκρωτική αυτοάνοσος μυοπάθεια δεν είναι αποτέλεσμα θεραπείας με στατίνες
Πηγές:
jneurology.gr
{{dname}} - {{date}}
{{body}}
Απάντηση Spam
{{#subcomments}} {{/subcomments}}