Σκωληκοειδίτιδα: Αρκεί η αντιβιοτική θεραπεία;

Πλεονεκτήματα αλλά και μειονεκτήματα έχει κάθε θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας, συντηρητική ή χειρουργική. Τα υπέρ και τα κατά τους θα πρέπει να γνωρίζουν οι ασθενείς για να μπορούν να αποφασίσουν μαζί με τον γιατρό τους ποια θα ακολουθήσουν, βάσει του ιατρικού τους προφίλ, αλλά των συνθηκών της ζωής τους. Η λήψη  αντιβιοτικών μπορεί να αποτελεί μια καλή επιλογή για μερικούς ασθενείς, αλλά όχι για όλους, σύμφωνα με τα αποτελέσματα μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine.

«Η χειρουργική αφαίρεση της σκωληκοειδούς απόφυσης είναι η συνήθης θεραπεία, παρόλο που η χρήση αντιβιοτικών έχει προταθεί ως εναλλακτική λύση πριν από 6 τουλάχιστον δεκαετίες. Στην Αμερική, για παράδειγμα, το 95% των περιστατικών αντιμετωπίζεται χειρουργικά», σημειώνει o δρ Αναστάσιος Ξιάρχος, ιδρυτικό μέλος και πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Επιστημονικής Εταιρείας Ορθοπρωκτικής Χειρουργικής, Ερευνητής & Διδάσκων στο Εργαστήριο Βιοπληροφορικής & Ανθρώπινης Ηλεκτροφυσιολογίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο.

Η μεγαλύτερη κλινική μελέτη που έγινε για την σύγκριση της έκβασης των ασθενών που λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή ή χειρουργική θεραπεία για την αντιμετώπιση της πάθησης είναι η CODA. Για τις ανάγκες της μελέτης, οι ερευνητές συνέλεξαν στοιχεία από 25 νοσοκομεία 14 πολιτειών των ΗΠΑ, στα οποία απευθύνθηκαν 1.552 ασθενείς με σκωληκοειδίτιδα, εκ των οποίων οι 414 είχαν κοπρόλιθο στη σκωληκοειδή απόφυση. Οι 776 ασθενείς αντιμετωπίστηκαν συντηρητικά και οι άλλοι 776 χειρουργικά (το 96% αυτών λαπαροσκοπικά).

Τα ευρήματα έδειξαν ότι τα αντιβιοτικά δεν είναι κατώτερα από την σκωληκοειδεκτομή για τις πρώτες 30 ημέρες. Το 29% αυτών που αρχικά έλαβαν αρχικά αντιβίωση υποβλήθηκε σε σκωληκοειδεκτομή μέσα σε 90 ημέρες, συμπεριλαμβανομένου του 41% των ασθενών με κοπρόλιθο και του 25% των ασθενών χωρίς κοπρόλιθο στη σκωληκοειδή απόφυση. Συγκριτικά με την ομάδα που χειρουργήθηκε εξ αρχής, στην ομάδα των αντιβιοτικών οι επιπλοκές ήταν πιο συχνές (8,1 έναντι 3,5 ανά 100 συμμετέχοντες), ενώ υψηλότερο ήταν και το ποσοστό των σοβαρών ανεπιθύμητων ενεργειών (4,0 έναντι 3,0 ανά 100 συμμετέχοντες).

Όπως διευκρινίζει ο δρ Ξιάρχος, Δ/ντής Χειρουργικής Κλινικής του Ομίλου Ιατρικού Αθηνών, Ιατρικό Περιστερίου, στη συγκεκριμένη μελέτη η αρχική θεραπεία με αντιβιοτικά φάνηκε να δημιουργεί υψηλότερο κίνδυνο στους ασθενείς με κοπρόλιθο στη σκωληκοειδή απόφυση.

«Η αντιμετώπιση με αντιβιοτικά είναι μια πρόσκαιρη λύση που μπορεί να δώσει λίγο χρόνο στον ασθενή να προγραμματίσει τη χειρουργική επέμβαση, η οποία είναι η μοναδική οριστική θεραπεία της σκωληκοειδίτιδας. Και αυτό διότι η αρχική θεραπεία με αντιβιοτικά μπορεί να είναι αρχικά επιτυχής, αλλά έχει ποσοστό αποτυχίας 25-30% σε ένα έτος. Για την οξεία σκωληκοειδίτιδα η σκωληκοειδεκτομή παραμένει η ενδεδειγμένη θεραπεία, η οποία θα πρέπει να εκτελείται το δυνατόν συντομότερο, προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές. Εξάλλου, η επέμβαση αυτή γίνεται λαπαροσκοπικά, με ειδικά εργαλεία και μέσω πολύ μικρών τομών. Ο πόνος είναι ελάχιστος μετεγχειρητικά, η νοσηλεία μόλις 24ωρη και η ανάρρωση ταχύτατη. Είναι καταφανή, λοιπόν, τα πλεονεκτήματα της σκωληκοειδεκτομής έναντι των κινδύνων που είναι πιθανό να διατρέξει ένας ασθενής  που λαμβάνει μόνο αντιβιοτική θεραπεία», καταλήγει ο δρ Αναστάσιος Ξιάρχος.