Χωρίς πρόσβαση στις υπηρεσίες Υγείας εκατομμύρια Έλληνες - Ένας στους οκτώ με ακάλυπτες ανάγκες

“Υγεία είναι η πλήρης φυσική, ψυχική και κοινωνική ευεξία και όχι μόνον η απουσία ασθένειας”. Ο ορισμός αυτός έχει εκδοθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) και είναι σε ισχύ από το 1946.

Πόσο συνεπής είναι η Ελλάδα στην τήρησή του; “Καθόλου”, είναι η απάντηση που προκύπτει αβίαστα από την ανάγνωση των στατιστικών στοιχείων. Στους Έλληνες δεν λείπει μόνον η “ψυχική και κοινωνική ευεξία”, αλλά πολύ πιο βασικά αγαθά που σχετίζονται με την Υγεία.

Σύμφωνα με πρόσφατη ανάλυση της Eurostat, η χώρα μας είναι (μαζί με την Εσθονία) τελευταία στην Ευρώπη σε κάλυψη των αναγκών περίθαλψης των πολιτών της. Το μειονέκτημα αυτό προκύπτει από τη φτώχεια, η οποία αποτελεί το βασικό χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας.

Το 35,6% του πληθυσμού της χώρας μας βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, με τον μέσο ευρωπαϊκό όρο να βρίσκεται στο 23,5%, όπως προκύπτει από το παρακάτω γράφημα.

Η ανέχεια δεν φέρνει μόνον γκρίνια, αλλά και δυσκολίες στην κάλυψη μίας σειράς ζωτικών αναγκών: το 29,1% του πληθυσμού δεν μπορεί να ζεστάνει το σπίτι του τον χειμώνα (8,7% στην Ευρωπαϊκή Ένωση) και το 22,4% ζει σε συνθήκες στέρησης (7,5% στην Ευρωπαϊκή Ένωση).

Μεγάλη ανησυχία προκαλεί η επίπτωσή της σε μία σειρά κρίσιμων δεικτών, όπως της πρόσβασης στις υπηρεσίες Υγείας. Μπορεί η κυβέρνηση να δηλώνει πως καλύπτει τους φτωχούς και ανασφάλιστους, αλλά οι ίδιοι οι πολίτες έχουν άλλη εκτίμηση.

Το 12,3% του ελληνικού πληθυσμού ηλικίας άνω των 16 ετών δηλώνει πως έχει ακάλυπτες ανάγκες στον τομέα της περίθαλψης (έτος 2015).

Από το παρακάτω γράφημα προκύπτει πως το ποσοστό είναι τεράστιο σε σχέση με όσα ισχύουν στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες και συγκρίνεται μόνο με εκείνο της Εσθονίας (12,7%).

Ενδεικτικό του αδιεξόδου που αντιμετωπίζουν τα ελληνικά νοικοκυριά είναι πως ο μέσος ευρωπαϊκός όρος ακάλυπτων ιατρικών αναγκών είναι μόλις 3,2% και πολύ πιο υψηλός από τον αντίστοιχο άλλων χωρών του ευρωπαϊκού “Νότου”, όπως η Ιταλία (7,2%), η Πορτογαλία (3%) και η Ισπανία (0,6%).

Μεγαλύτερη είναι η ανησυχία από την παρατήρηση πως η κατάσταση επιδεινώνεται σταθερά στα χρόνια της κρίσης. Το ποσοστό των Ελλήνων που είχαν ακάλυπτες υγειονομικές ανάγκες το 2010 ήταν μόλις 5,5%, έφτασε στο 7,5% το 2011, στο 8% το 2012 και στο 10,9% το 2014.

Σύμφωνα με πρόσφατο ρεπορτάζ του Iatronet, το 3% των ελληνικών νοικοκυριών απειλούνται με καταστροφικές δαπάνες για περίθαλψη μέλους τους.

Στόχος

Βασικός στόχος των Ηνωμένων Εθνών για βιώσιμη ανάπτυξη είναι η “έλλειψη φτώχειας” και ο τερματισμός της σε όλες τις εκδηλώσεις της τα επόμενα 15 χρόνια. Στο πλαίσιο αυτό, ορίζεται ως στόχος ένα βασικό βιοτικό επίπεδο και οφέλη κοινωνικής προστασίας για όλους.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η στόχευση αφορά την ελάφρυνση της πολυδιάστατης φτώχειας και τη διασφάλιση της ικανοποίησης των βασικών αναγκών των πολιτών.

Τα στοιχεία, πάντως, συνηγορούν στο ότι η Ελλάδα αδυνατεί πλέον να συμμετάσχει στις παραπάνω επιδιώξεις, με την κατάσταση να επιδεινώνεται ή να βελτιώνεται ελάχιστα.

Η φτώχεια, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η ανέχεια και η διαβίωση με κακές συνθήκες τείνουν να γίνουν καθημερινότητα για όλο και μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού.

Καλή Ανάσταση!