Μαδρίτη: Ξενύχτια στην καρδιά της

της Ηρώς Κουνάδη

«Δεν πιστεύω ότι αρέσει σε κανέναν αυτή η πόλη την πρώτη φορά που τη βλέπει» γράφει ο Χέμινγουεϊ για τη Μαδρίτη στο Θάνατος το Απομεσήμερο. Και πιθανότατα έχει δίκιο. Η πρωτεύουσα της Ισπανίας, μια πόλη τριάμισι εκατομμυρίων κατοίκων στην καρδιά της Ιβηρικής χερσονήσου, δεν συγκαταλέγεται στις πιο φωτογενείς πόλεις της Ευρώπης. Είναι, όμως, σίγουρα ανάμεσα στις πιο ζωντανές, τις πιο ανήσυχες, εκείνες με τον περισσότερο χαρακτήρα και τη μεγαλύτερη αγάπη για τις τέχνες και την καλή ζωή. Γι’ αυτά είναι που οι επισκέπτες της καταλήγουν να την αγαπάνε.

Από την μία, είναι η ζωντάνια της, η αέναη κίνησή της και το γεγονός ότι σφύζει από ζωή 24 ώρες το 24ωρο, επτά ημέρες την εβδομάδα. Από την άλλη, είναι ο πολιτισμικός της πλούτος, τα αμέτρητα μουσεία της και το γεγονός πως - όταν μιλάμε για τέχνη - στη Μαδρίτη συνεχώς κάτι συμβαίνει. Και τέλος, είναι πάνω απ’ όλα ο καθαρά υποκειμενικός αλλά σοβαρότατος λόγος να αγαπήσεις μια πόλη: ότι εδώ πέρασες καλά. Και σε αυτό το τελευταίο λίγοι μπορούν να προβάλλουν υπολογίσιμα αντεπιχειρήματα.

Μια πόλη που της άρεσε να διασκεδάζει

Το party vibe της Μαδρίτης μπορείς να το αισθανθείς στον αέρα, όχι μόνο όταν πέσει η νύχτα, όπως στην Αθήνα, αλλά κάθε ώρα και στιγμή της ημέρας. Από το πρώτο διάλειμμα του γραφείου για την παγκόσμια πατέντα που ονομάζεται «δεύτερο πρωινό» (segundo desayuno) γύρω στις 11 το πρωί, μέχρι τη βραδινή τους έξοδο, οι κάτοικοι της ισπανικής πρωτεύουσας κατακλύζουν τα μπαρ για να πιουν, να φάνε tapas και, κυρίως, να συζητήσουν και να διασκεδάσουν.

Νούμερο ένα παγίδα για τον επισκέπτη της πόλης είναι να δελεαστεί τόσο από tapas bars, café, εστιατόρια και club που να ξεχάσει να αναζητήσει το άλλο πρόσωπο της πόλης - αυτό της ιστορίας, της κουλτούρας, του sightseeing για το οποίο τόσο φημίζονται οι δυτικοευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Θυμίστε το στον εαυτό σας τη δεύτερη φορά που θα τον πιάσετε να «λιώνει» επί ώρες σε κάποιο συμπαθητικό μπαράκι: τη Μαδρίτη αξίζει να την περπατήσετε.

Περπατώντας στις γειτονιές της Μαδρίτης

Όλες οι περιηγήσεις ξεκινούν από την Puerta del Sol, ή Πύλη του Ήλιου, που αποτελεί το «σημείο μηδέν» της Μαδρίτης και ολόκληρης της χώρας. Πλαισιωμένη από μαγαζιά και café, η κεντρική πλατεία με το σχήμα του μισοφέγγαρου περιλαμβάνει αρκετά σημεία ενδιαφέροντος, μεταξύ των οποίων το μπρούτζινο άγαλμα του εμβλήματος της πόλης (μια αρκούδα και μια φραουλιά) και το Casa de Correos, που χρονολογείται από το 1760, και έχει υπάρξει ταχυδρομείο, Υπουργείο Εσωτερικών, υπόγεια φυλακή κατά τη δικτατορία του Franco και, τελευταία, έδρα της τοπικής αυτοδιοίκησης. Η Calle Mayor που ξεκινά από εδώ οδηγεί απευθείας στην καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης. Με τα στενά δρομάκια του, τα μεγαλειώδη κτίρια και τις όμορφες πλατείες, το ιστορικό κέντρο αποτελεί δικαιολογημένα ένα από τα πλέον αγαπημένα σημεία των επισκεπτών της πόλης. Η καρδιά του χτυπά στην Plaza Mayor (φωτό, επάνω) τη φημισμένη «κλειστή» πλατεία του, που χρονολογείται από το 1617, και έχει υπάρξει αγορά, υπαίθριο θέατρο, αρένα ταυρομαχιών και χώρος εκτελέσεων των θυμάτων της Ιεράς Εξέτασης. Σήμερα η πλατεία φιλοξενεί υπαίθρια café που προσφέρονται για ατελείωτες ώρες χαλάρωσης στη σκιά των υπέροχων κτιρίων που την πλαισιώνουν.

Άλλα σημεία ενδιαφέροντος στην περιοχή είναι η κλειστή αγορά του San Miguel που προμηθεύει Μαδριλένιους και τουρίστες με τρόφιμα και είδη σπιτιού από το 19ο αιώνα μέχρι σήμερα, το μπαρόκ Palacio de Santa Cruz του 17ου αιώνα που σήμερα στεγάζει το Υπουργείο Εξωτερικών, η βασιλική του San Miguel, εμπνευσμένη από το ιταλικό μπαρόκ ρεύμα και η ατμοσφαιρική Plaza de la Villa γύρω από την οποία συνωστίζονται μερικά από τα παλαιότερα κτίρια, μαζί με το δημαρχείο της πόλης. Καθώς θα περιπλανιέστε στα στενά δρομάκια του ιστορικού κέντρου, είναι μάλλον απίθανο να μην προσέξετε τους δεκάδες πλανόδιους καλλιτέχνες που δίνουν σε αυτό το σημείο της πόλης το ιδιαίτερο χρώμα του, με τις απίθανες ιδέες χάρη στις οποίες προσελκύουν το ενδιαφέρον των περαστικών. Κάποιος φτιάχνει πολύχρωμα τασάκια από αλουμινένια κουτάκια αναψυκτικών, άλλος παίζει κλασσική μουσική χαϊδεύοντας γυάλινα ποτήρια, άλλος παριστάνει τον Δον Κιχώτη με τη χάλκινη πανοπλία του. Και κάπου εκεί (ξανα)σκέφτεσαι ότι, αν η τι άλλο, αυτή η πόλη έχει κέφι.

Στο πιο μοντέρνο κομμάτι της περιοχής, την παράσταση κλέβουν η Plaza de España, με το γιγάντιο άγαλμα του Miguel de Cervantes να επιβλέπει από ψηλά τους έφιππους ήρωές του Δον Κιχώτη και Σάντσο Πάντσα, και η πολύβουη Gran Via, μια από τις κεντρικότερες αρτηρίες της πόλης, πλαισιωμένη από μοναδικής αισθητικής κτίρια μπαρόκ, art nouveau και art deco που την κάνουν να μοιάζει με πασαρέλα αρχιτεκτονικής.

Η Μαδρίτη των μουσείων

Όταν χορτάσουμε ιστορία και αρχιτεκτονική, κατευθυνόμαστε ανατολικά του ιστορικού κέντρου, προς την πλευρά της πόλης που οι ταξιδιωτικοί οδηγοί αναφέρουν ως «Μαδρίτη των Βουρβόνων». Η περιοχή είναι γνωστή για τα τρία διασημότερα μουσεία της Μαδρίτης, αν όχι ολόκληρης της Ευρώπης: το Prado, το Thyssen-Bornemisza και το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης Reina Sofia. Η Μάγια του Goya, η Guernica του Picasso, και αμέτρητα ακόμη έργα δημιουργών όπως οι Van Gogh, Rubens, El Greco, Caravaggio και Dali που φιλοξενούνται στις αίθουσές τους αποτελούν από μόνα τους λόγο επίσκεψης στην ισπανική πρωτεύουσα. Η περιοχή οριοθετείται από την Puerta de Alcala, τη γρανιτένια πύλη της πόλης που είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή με το νυχτερινό φωτισμό της και το φημισμένο Paseo del Prado, τον πανέμορφο πεζόδρομο που ξεκινά από το ομώνυμο μουσείο στην Plaza de Canovas del Castillo για να καταλήξει σε μια από τις ομορφότερες πλατείες της πόλης, την Plaza de Cibeles. Δύο μοναδικής αισθητικής σιντριβάνια με περίτεχνα αγάλματα του Ποσειδώνα και της Κυβέλης κοσμούν τις δυο πλατείες αποτίνοντας φόρο τιμής στην ελληνική μυθολογία. Περπατώντας στο Paseo del Prado θα έχετε, επίσης, την ευκαιρία να θαυμάσετε τη La Bolsa, το ισπανικό χρηματιστήριο, το ξενοδοχείο Ritz και το βοτανικό κήπο.

Shopping και πικνίκ

Για window shopping (ελληνιστί… χάζεμα βιτρινών) κατευθυνόμαστε βόρεια της Puerta de Alcala, στην Calle de Serrano, όπου βρίσκονται συγκεντρωμένα τα καλύτερα –και σαφώς ακριβότερα– καταστήματα της Μαδρίτης. Οι διασημότεροι σχεδιαστές της χώρας έχουν εδώ τα κεντρικά καταστήματά τους, ενώ ονόματα όπως Versace, Gucci και Chanel φιλοξενούνται στις μπουτίκ της κάθετης Calle de Jose Ortega y Gasset. Η περιοχή ονομάζεται Salamanca και είναι μια ωραία βόλτα ακόμα και αν δεν έχετε το budget για να ψωνίσετε εδώ. Υπολογίστε τουλάχιστον ένα απόγευμα για το πάρκο υπερπαραγωγή που ακούει στο όνομα Parque del Buen Retiro –ή απλά Retiro– ακριβώς πίσω από την Puerta de Alcala. Ιδιωτικός κήπος της βασιλικής οικογένειας από το 1632 έως τον 18ο αιώνα, οπότε και η είσοδος επετράπη στο «καταλλήλως ενδεδυμένο κοινό», το καταπράσινο Retiro σήμερα συγκεντρώνει καθημερινά αμέτρητους ντόπιους και τουρίστες, που έρχονται για να θαυμάσουν το μεγαλειώδες νεοκλασικό Palacio de Velazquez και το Palacio de Cristal, να κάνουν βαρκάδα στη λίμνη, να περπατήσουν, να εμπνευστούν ή απλώς να χαλαρώσουν. Απομακρυνόμαστε από το κέντρο της πόλης και περνάμε το Rio Manzanares, το ποτάμι που τη διασχίζει, για να χαζέψουμε και να αγοράσουμε τα πάντα –από αντίκες και είδη σπιτιού μέχρι ρούχα και βιβλία– στην υπαίθρια αγορά του El Rastro στο Lavapies, να τριγυρίσουμε στις ατμοσφαιρικές γειτονιές La Latina και Malasaña, με τα στενά δρομάκια και τα μικρά, παρεΐστικα μπαρ και να ρίξουμε μια ματιά στο γιγάντιο άγαλμα του Κολόμβου στην ομώνυμη Plaza de Colon.

Πού θα φάτε (και θα πιείτε)

• Sobrino de Botin (Calle Cuchilleros 17): Κατέχει το Ρεκόρ Γκίνες του παλαιότερου εστιατορίου στον κόσμο (λειτουργεί αδιάκοπα από το 1725) και σερβίρει εξαίσιο ψητό αρνάκι και χοιρινό ψημένο στον παλιό ξυλόφουρνο.
• Casa Lucio (Cava Baja 35): Η top διεύθυνση για παραδοσιακές καστιλιάνικες γεύσεις. Πληρέστατη λίστα κρασιών από κάθε γωνιά της Ιβηρικής, για να δοκιμάσετε όσα αντέχετε.
• Café Gijon (Paseo Recoletos 21): Το θρυλικό café που άνοιξε τις πόρτες του το 1888 σερβίρει, μεταξύ άλλων, εκπληκτική paella θαλασσινών και μπακαλιάρο με μηλίτη.
• Casa Labra (Calle Tetuan 12): Από τα παλαιότερα tapas bars της Μαδρίτης, το Casa Labra άνοιξε τις πόρτες του το 1860. Δοκιμάστε οπωσδήποτε κροκέτες μπακαλιάρου.
• Juana la Loca (Plaza de la Puerta de Moros 4): Αυθεντική μαδριλένικη κουζίνα και tapas που κλέβουν την καρδιά και το μυαλό -μην χάσετε την tortilla με καραμελωμένα κρεμμύδια.
• Delic (Plaza de la Paja): Άκρως καλοκαιρινό café bar με πανέμορφη ταράτσα και γευστικότατα tapas που ξεφεύγουν από την παραδοσιακή φιλοσοφία των υπολοίπων για να υιοθετήσουν ένα exotic touch.
• Cafe la Palma (Calle La Palma 62): Ζωντανή κουβανέζικη μουσική και ολονύχτιο ξεφάντωμα το έχουν κατατάξει στις πρώτες θέσεις των αγαπημένων στεκιών των ντόπιων.
• Kapital (Calle Atocha 125): Επτά ολόκληροι όροφοι για να διαλέξετε τη μουσική που προτιμάτε. Κι αν δεν έχετε διάθεση για χορό, πιάνετε θέση στην ταράτσα για κοκτέιλ με θέα τον έναστρο ουρανό.

Πού θα μείνετε

• Pension Antonio: Όμορφα, χρωματιστά δωμάτια με δωρεάν wi-fi, σε απόσταση δεκάλεπτου περπατήματος από την Gran Via. Οι τιμές τους κυμαίνονται στα 40€ το δίκλινο.
• Hostal JQ Madrid 1: Μοντέρνα δωμάτια με παροχές που περιλαμβάνουν δωρεάν wi-fi και ντους με υδρομασάζ, σχεδόν δίπλα στην Plaza Mayor. Οι τιμές τους κυμαίνονται στα 35€ το δίκλινο.
• Hostal Palacios: Μόλις 500 μέτρα μακριά από την Puerta del Sol, προσφέρει όμορφα φωτεινά δωμάτια με δωρεάν wi-fi σε τιμές που κυμαίνονται στα 40€ το δίκλινο.
• Hotel Santander: Λιτά αλλά περιποιημένα δωμάτια, στο κέντρο της πόλης, σε απόσταση περπατήματος από την Puerta del Sol και την Gran Via. Οι τιμές τους κυμαίνονται στα 65€ για το δίκλινο δωμάτιο.
• Urban Sea Hotel Atocha 113: Ντιζάιν δωμάτια πολύ κοντά στο Πάρκο Retiro, σε τιμές που κυμαίνονται στα 67€ το δίκλινο.