Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την Τρίτη 30 Μαρτίου 2021, η διαδικτυακή επιστημονική ημερίδα (webinar)με τίτλο: «Νεοπλάσματα στην κοιλιακή χώρα», που διοργάνωσε ο Σύλλογος Καρκινοπαθών – Εθελοντών – Φίλων – Ιατρών Κ.Ε.Φ.Ι. Αθηνών και μεταδόθηκε ζωντανά μέσω της σελίδας του Συλλόγου στο Facebook.
Το προεδρείο της εκδήλωσης αποτελούνταν από τους κκ. Δημήτρη Κορκολή, Χειρουργό και Γιώργο Πισσάκα, Ογκολόγο Ακτινοθεραπευτή.
Η εκδήλωση άρχισε με χαιρετισμό από την Πρόεδρο του Κ.Ε.Φ.Ι., κα Ζωή Γραμματόγλου. Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. Ηλίας Αθανασιάδης, Παθολόγος-Ογκολόγος, ο οποίος αφιέρωσε την ομιλία του στον καρκίνο του στομάχου και του οισοφάγου. Ο κ. Αθανασιάδης επεσήμανε ότι οι συγκεκριμένοι καρκίνοι είναι συχνότεροι στις χώρες της ανατολικής Ασίας, αλλά χάρη σε προχωρημένα προγράμματα πρόληψης σε χώρες όπως η Ιαπωνία, έχουν αναπτυχθεί ειδικές μέθοδοι, χειρουργικές ή ενδοσκοπικές ώστε με έγκαιρη και αποτελεσματική επέμβαση να έχουν αυξηθεί σημαντικά τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών. Παράγοντες κινδύνου για τον καρκίνο του στομάχου και του οισοφάγου αποτελούν η παχυσαρκία, το κάπνισμα, το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού και η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, ενώ υπάρχουν και κληρονομικοί παράγοντες.
Στη συνέχεια η κα Άννα Μουσελίμη, ασθενής με καρκίνο, παρουσίασε την εμπειρία της αφότου διαγνώστηκε με αδενοκαρκίνωμα και καρκίνο της σκωληκοειδούς απόφυσης, νόσημα ιδιαίτερα σπάνιο, το οποίο αντιμετώπισε με εξαιρετική δύναμη και θάρρος.
Τη σκυτάλη πήρε ο κ. Αλέξανδρος Παπαλάμπρος, Καθηγητής Χειρουργικής, ο οποίος αναφέρθηκε στην αντιμετώπιση των ηπατικών μεταστάσεων του καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού. Παλιότερα δεν υπήρχε η δυνατότητα να αντιμετωπιστούν οι ηπατικές μεταστάσεις, οι οποίες είναι και η αιτία της θνησιμότητας από καρκίνο του παχέος εντέρου, χάρη στην πρόοδο της ιατρικής όμως, πλέον μπορούν να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά σε πολύ μεγάλο ποσοστό. Ο κ. Παπαλάμπρος επεσήμανε ότι ο ασθενής θα πρέπει να απευθύνεται σε χειρουργό εξειδικευμένο στις ηπατικές μεταστάσεις. Χάρη στην ανάπτυξη νέων χειρουργικών τεχνικών σε κάποιες περιπτώσεις αφαιρούνται τμηματικά οι μεταστάσεις, δίνοντας τη δυνατότητα στο ήπαρ να αναπτυχθεί εκ νέου και να μην οδηγηθεί ο ασθενής σε ηπατική ανεπάρκεια.
Η επόμενη παρουσίαση ήταν του κ. Γιώργου Θεοδωρόπουλου, Καθηγητή Χειρουργικής, ο οποίος ανέφερε ότι στον Δυτικό κόσμο ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο 3ος πιο θανατηφόρος καρκίνος. Το 60% των περιστατικών καρκίνου του παχέος εντέρου θεραπεύονται. Η ασθένεια ξεκινά από την εμφάνιση πολυπόδων στο έντερο και τα συμπτώματά της είναι η αλλαγές στη σύσταση και την εμφάνιση των κοπράνων, η εμφάνιση αίματος, είτε η ξαφνική πτώση του αιματοκρίτη που υποδηλώνει απώλεια αίματος στα κόπρανα. Με την κολονοσκόπηση γίνεται η πρώτη διάγνωση και ακολουθούν αξονική και μαγνητική τομογραφία για εντοπισμό μεταστάσεων. Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό, υπάρχει κίνδυνος κληρονομικότητας και είναι λόγος αυξημένης επαγρύπνησης. Σε ασθενείς κάτω των 50 ετών συνήθως δεν ευθύνεται η διατροφή, αλλά πρέπει να αναζητηθεί κληρονομικός παράγοντας κινδύνου.
Ακολούθησε η ομιλία της κας Μαρίας Θεοχάρη, Παθολόγου-Ογκολόγου, σχετικά με την ανοσοθεραπεία στην αντιμετώπιση του καρκίνου του νεφρού και της ουροδόχου κύστης. Η κα Θεοχάρη ανέφερε ότι η ανοσοθεραπεία έχει κάνει άλματα και έχει αποδειχτεί ότι αντιμετωπίζει αποτελεσματικά πολλά είδη καρκίνου. Ο καρκίνος της ουροδόχου κύστης είναι πολύ συχνότερος στους άντρες από ό,τι στις γυναίκες. Συχνότερο σύμπτωμα είναι η αιματουρία. Η ανοσοθεραπεία δεν έχει τις κλασικές παρενέργειες της τοξικής χημειοθεραπείας, αλλά διεγείρει το ανοσοποιητικό σύστημα και έχει διαφορετικού είδους παρενέργειες (λεύκη, δερματίτιδες, διάρροιες, κολίτιδες κλπ.). Παρόλα αυτά, φαίνεται ότι έχει πολύ θετικά αποτελέσματα στην επιβίωση των ασθενών, είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με ακτινοθεραπεία.
Η κα Μαρία Αγγελική Καλογερίδη, Ακτινοθεραπεύτρια-Ογκολόγος, αναφέρθηκε στον ρόλο της ακτινοθεραπείας στον καρκίνο του ορθού. Η ακτινοθεραπεία πριν από το χειρουργείο είτε μόνη της είτε σε συνδυασμό με την χημειοθεραπεία, διαπιστώνεται ότι καταλήγει στον περιορισμό των όγκων και τη μεγαλύτερη επιτυχία του χειρουργείου. Ανάλογα με την εκάστοτε περίπτωση, επιλέγεται είτε το βραχύ είτε το μακρό σχήμα ακτινοθεραπείας και αντίστοιχα επιλέγεται ο κατάλληλος χρόνος για το χειρουργείο. Η κα Καλογερίδη επεσήμανε ότι η χορήγηση της ακτινοθεραπείας και χημειοθεραπείας προεγχειρητικά φαίνεται να υπερτερεί της χορήγησής τους μετεγχειρητικά.
Ο κ. Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης, Καθηγητής Χειρουργικής, παρουσίασε τα πολλαπλά οφέλη της λαπαροσκοπικής και της ρομποτικής χειρουργικής. Χάρη στα νεότερα μηχανήματα γίνονται πιο αποτελεσματικές επεμβάσεις, με λιγότερες παρενέργειες και με μεγαλύτερη σιγουριά για την καλή αιμάτωση των ιστών, ελαχιστοποίηση λοιμώξεων, ελαχιστοποίηση διασποράς όγκου και μικρότερη κόπωση του χειρουργού, ώστε να επιτυγχάνει καλύτερη απόδοση ακόμα και σε ένα πολύωρο χειρουργείο.
Η κα Σοφία Βαϊοπούλου, Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, μίλησε για τον ρόλο της διατροφής τόσο προληπτικά όσο και κατά τη διάρκεια της θεραπείας του καρκίνου. Η κα Βαϊοπούλου ανέφερε ότι η παχυσαρκία είναι νόσος που αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο νόσησης από διάφορα είδη καρκίνου. Προστατευτικά δρουν η αυξημένη κατανάλωση φυτικών ινών, η διατροφή πλούσια σε φρούτα και λαχανικά, η άσκηση και η διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους, ενώ παράγοντες κινδύνου είναι η αυξημένη κατανάλωση κόκκινου κρέατος, κορεσμένων λιπαρών, αλκοόλ, αλατιού και παστών τροφών. Η κα Βαϊοπούλου αναφορικά με τη θεραπεία, τόνισε πως είναι απαραίτητη η διατροφική υποστήριξη του ασθενή, ώστε να αποφευχθεί η καρκινική καχεξία και να ενισχυθεί ο ασθενής μέσω της διατροφής, ειδικά μερικές μέρες πριν από κάποιο χειρουργείο.
Η επιστημονική ημερίδα έκλεισε με την παρουσίαση του κ. Δημήτρη Μούγιου, Ψυχολόγου. Ο κ. Μούγιος αναφέρθηκε σε ένα θέμα ταμπού, τους ασθενείς που υποβάλλονται σε στομίες και τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την κατάσταση. Οι ασθενείς αυτοί συνήθως αναφέρουν δυσκολίες, όπως αισθήματα αβεβαιότητας και ανασφάλειας, κατάθλιψης, προβλήματα διαχείρισης της προσωπικής τους εικόνας και της ενδεχόμενης απόρριψης στον ερωτικό τομέα. Η ενημέρωση και εκπαίδευση για τον τρόπο περιποίησης της στομίας μπορεί να δώσει στον ασθενή μια αίσθηση ελέγχου, ενώ η ψυχολογική του υποστήριξη και η συναναστροφή του με άλλους ασθενείς που έχουν βιώσει παρόμοιες καταστάσεις, όπως και η εκπαίδευση του οικογενειακού περιβάλλοντος, βοηθούν τον ασθενή να διαχειριστεί τη νέα κατάσταση και να αντιμετωπίσει τη στομία ως πρόκληση και όχι ως ανυπέρβλητο εμπόδιο.
Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές