Οποιος αγάπησε το κατοικίδιό του σαν μέλος της οικογένειάς του ξέρει ότι η θλίψη όταν φύγει ο χνουδωτός φίλος του μπορεί να είναι απελπιστική.

Όμως, συχνά αποτελεί πρόκληση να βρει άλλους που να κατανοούν και να στηρίζουν την αίσθηση απώλειας που νιώθει.

Οι ειδικοί, Michelle Crossley και Colleen Rolland, έχοντας νιώσει και οι ίδιες αυτή τη θλίψη, έγραψαν μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Human-Animal Interactions.

Η Rolland ειδικεύεται στη θλίψη από την απώλεια κατοικίδιων αλλά όταν αυτή η θλίψη προκαλεί συναισθήματα παιδικής θλίψης ή άλλων τραυμάτων παραπέμπει ανθρώπους σε ειδικό ψυχικής υγείας.

Η απώλεια ενός κατοικίδιου είναι ένα είδος απώλειας που δεν έχει αναγνωριστεί ευρέως ή δεν έχει λάβει προσοχή από την κοινωνία, σύμφωνα με τις συγγραφείς.

Η θλίψη μπορεί να γίνει περιπλεγμένη και ενώ είναι σημαντική για κάποιους η κοινωνία δεν την αναγνωρίζει ως τέτοια ούτε θεωρείται ότι χρειάζεται κοινωνική στήριξη.

Η σύμβουλους Crossley, δήλωσε οτι το να δώσουμε φωνή σε κάποιον που νιώθει αυτού του είδους τη θλίψη είναι ένας τρόπος που οι σύμβουλοι μπορούν να βοηθήσουν στην απώλεια.

Σύμφωνα με στατιστικά στοιχεία του 2018, το 57% των αμερικανικών νοικοκυρών έχουν κατοικίδιο. Περίπου το 80% όσων ρωτήθηκαν θεωρούν ότι τα κατοικίδιά τους είναι μέλη της οικογένειας και το 17% τους θεωρεί συντροφιά.

Η κοινωνία δυσκολεύεται γενικά να μιλά για τον θάνατο και τη θλίψη, είπε η Crossley.

Μέρος αυτού που κάνει πιο δεμένο κάποιον με τα ζώα είναι το πώς μεγάλωσαν με αυτά, υποθέτει.

Ορισμένοι έχουν νοοτροπία ότι τα κατοικίδια μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν ενώ οι άνθρωποι όχι. Αυτό ενδεχομένως οδηγεί όσους έχουν ισχυρούς δεσμούς με ζώα να μη μιλούν για τη σχέση τους με αυτά και τα αισθήματα απώλειας που νιώθουν, γιατί ενδεχομένως μπορεί να γίνουν στόχος πειραγμάτων, δήλωσε η Crossley.

Η Rolland σημείωσε ότι σύμβουλοι ενδεχομένως μπορούν να χρησιμοποιήσουν διαφορετικές στρατηγικές σε περιπτώσεις που ένας άνθρωπος είναι παιδί που θεωρούσε το ζώο έμπιστο φίλο ή μια χήρα που θεωρούσε το ζώο την τελευταία σύνδεση με τον αγαπημένο σύζυγο ή κάποιος με αναπηρίες που έχει συντροφιά του κατοικίδια.

Πηγές:
Human-Animal Interactions.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Περιεμμηνόπαυση: Ερωτήσεις που πρέπει να κάνετε στον γυναικολόγο σας
ECDC: Σημαντική αύξηση κρουσμάτων συγκυτιακού ιού - Ποιους απειλεί ο RSV
Διοικητές νοσοκομείων: Παράδοξα και αντιφάσεις ενός διαγωνισμού