Ο 55χρονος Γιώργος Βασιλειάδης (φωτογραφία) από τη Θεσσαλονίκη είναι τον τελευταίο 1,5 χρόνο πρόεδρος του Πανελλήνιου Συλλόγου Μεταμοσχευμένων Μυελού των Οστών. Μέσα από τις δράσεις του Συλλόγου προσπαθεί να διαδώσει το μήνυμα για την αύξηση των δοτών στην Ελλάδα, για την βελτίωση της ιατρικής και νοσηλευτικής φροντίδας των ασθενών στα μεταμοσχευτικά κέντρα, καθώς και για την μετεγχειρητική τους αποκατάσταση.

Πίσω από την δραστηριοποίησή του κρύβεται μια συγκινητική ιστορία ζωής, την οποία μοιράζεται μιλώντας στο iatronet.gr: Το 2020, έπειτα από δεκαετή μάχη με το λέμφωμα, ξανακέρδισε τη ζωή του χάρη στο μόσχευμα που του χάρισε, ανήμερα των γενεθλίων του, η 18χρονη κόρη του. "Εμείς οι ίδιοι, είμαστε το φάρμακο για έναν συνάνθρωπό μας", λέει ο 55χρονος, προσθέτοντας πως το 60% των ασθενών δεν είναι τυχεροί όπως ο ίδιος ώστε να βρουν συμβατό μόσχευμα από συγγενή τους.

Οι δύο μεταμοσχεύσεις

Ο κ. Βασιλειάδης διαγνώστηκε με λέμφωμα τον Μάρτιο του 2010 και ένα χρόνο μετά υποβλήθηκε σε αυτόλογη μεταμόσχευση, με συλλογή και έγχυση των δικών του αιμοποιητικών κυττάρων. Τα πρώτα χρόνια φαινόταν πως πήγαινε καλά, αλλά δυστυχώς το 2015 η νόσος επανήλθε. Χρειάστηκε να κάνει νέα χημειοθεραπευτικά σχήματα, να συμμετάσχει και σε κλινική μελέτη μεγάλης φαρμακευτικής εταιρίας για μια δραστική ουσία που στη συνέχεια πήρε έγκριση, αλλά η νόσος πάλι έδωσε το "παρών". Έχοντας εξαντλήσει κάθε θεραπευτική δυνατότητα, οι γιατροί της Αιματολογικής Κλινικής του νοσοκομείου "Γ. Παπανικολάου" της Θεσσαλονίκης αποφάσισαν πως μόνη λύση ήταν η μεταμόσχευση μυελού των οστών. Αυτή τη φορά, θα γινόταν αλλογενής μεταμόσχευση, με αιμοποιητικά κύτταρα από άλλον συμβατό δότη.

"Ήμουν διπλά τυχερός, γιατί η μεγάλη μου κόρη αφενός ενηλικιώθηκε εκείνο το διάστημα και μπορούσε να γίνει δότρια, αφετέρου ήταν συμβατή", λέει στο iatronet.gr και προσθέτει: "Η συμβατότητα βέβαια ήταν 50%, ήταν από τις δύσκολες μεταμοσχεύσεις και μου δίνανε 35% πιθανότητες να φύγω κατά τη διαδικασία. Δόξα τω Θεώ πήγαν όλα καλά".

Η διαδικασία εξελίχθηκε ως μια ανταλλαγή δώρων ζωής μεταξύ πατέρα και κόρης, στις ημέρες των γενεθλίων τους: "Στα δικά μου γενέθλια - 21 Οκτωβρίου του 2020 - έδωσε η κόρη μου το μόσχευμα, ενώ στα δικά της γενέθλια - στις 7 Νοεμβρίου - εγώ το έλαβα. Και να θέλει κανείς να το πετύχει δεν θα μπορέσει με τόση ακρίβεια", λέει με συγκίνηση και προσθέτει: "Τα έφερε έτσι η ζωή, ώστε να της χρωστάω τη ζωή μου. Χάρη σε αυτήν υπάρχω".

Εμείς είμαστε το φάρμακο

Κάθε ένα από τα μέλη του Συλλόγου Μεταμοσχευμένων έχει να διηγηθεί και μια ξεχωριστή ιστορία ζωής. Πολλοί έχουν συναντήσει τους άγνωστους δότες που τους χάρισαν ζωή και έχτισαν μαζί τους σχέσεις σχεδόν συγγενικές. "Ο νόμος δίνει τη δυνατότητα 2 χρόνια μετά τη μεταμόσχευση, εφόσον όλα έχουν πάει καλά και φυσικά με τη συναίνεση και των δύο, ο λήπτης να συναντήσει τον δότη", εξηγεί ο πρόεδρος του Συλλόγου και προσθέτει: "Μια κοπέλα μέλος μας συνάντησε τη δότρια στη Γερμανία, ένας άλλος στο Ισραήλ, κάποιος τρίτος σε ένα άλλο μέρος της Ελλάδας. Γίνονται φίλοι, σχεδόν συγγενείς".

Ο ίδιος στέλνει το μήνυμα της ευαισθητοποίησης του πληθυσμού, με στόχο να συμβάλλει στην περαιτέρω αύξηση των δοτών, που χάρη στις δράσεις των Συλλόγων "Χάρισε Ζωή" και "Όραμα Ελπίδας", των πέντε μεταμοσχευτικών κέντρων και άλλων φορέων έχουν φτάσει τα τελευταία χρόνια στις 220.000 στην Ελλάδα.

"Πρέπει να καταλάβουμε ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε το φάρμακο για τη θεραπεία ενός συνανθρώπου μας, παιδιού ή ενήλικα, ο οποίος για να φτάσει στο σημείο να αναζητήσει μόσχευμα δεν έχει άλλη ελπίδα θεραπείας", τονίζει για να συμπληρώσει: "Θέλει μόνο λίγο σάλιο που λαμβάνεται με μια μπατονέτα από τον εθελοντή δότη, 18 ως 45 ετών. Τα δεδομένα μπαίνουν σε μια παγκόσμια βάση. Αν βρεθεί συμβατός ενημερώνεται και αν θέλει δίνει το μόσχευμα μέσα από μια επίσης ανώδυνη διαδικασία, που μοιάζει με την αιμοληψία".

Τα προβλήματα των ληπτών

Η διαδικασία δεν είναι εξίσου ανώδυνη για τον λήπτη του μοσχεύματος, ο οποίος υποβάλλεται σε ισχυρές χημειοθεραπείες με στόχο την καταστροφή του μυελού των οστών του και μπαίνει σε ανοσοκαταστολή, προκειμένου να λάβει τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα του δότη που θα του χαρίσει ζωή.

"Για μεγάλο χρονικό διάστημα, δεν έχουμε ανοσοποιητικό σύστημα και κινδυνεύουμε από οτιδήποτε μέχρι να αποκτήσουμε νέο, ενώ υπάρχει  ο κίνδυνος της μη αναγνώρισης και απόρριψης, με σοβαρές συνέπειες", σημειώνει ο κ. Βασιλειάδης, για να προσθέσει πως για αρκετούς ακολουθεί μια περίοδος με άλλα προβλήματα, ορθοπαιδικά, ψυχολογικά, νεφροπάθειες και άλλα.

Άλλα προβλήματα προς επίλυση σχετίζονται με την υποδομή και τη στελέχωση ορισμένων από τα μεταμοσχευτικά κέντρα, ζητήματα που προκύπτουν κατά τη διαδικασία της μεταμόσχευσης και στη συνέχεια κατά την αποθεραπεία.

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος Μεταμοσχευμένων Μυελού των Οστών θέλει να δυναμώσει τη φωνή του με στόχο την συλλογική διεκδίκηση επίλυσης των παραπάνω ζητημάτων με τις κατάλληλες νομοθετικές ή άλλες ρυθμίσεις.

"Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 2008 και έχει σήμερα περίπου 500 μέλη, παρόλο που οι μεταμοσχευμένοι στην Ελλάδα είναι μερικές χιλιάδες. Πολλοί ασθενείς θέλουν να αφήσουν πίσω το πρόβλημα όταν το ξεπερνούν και δεν θέλουν να το θυμούνται", επισημαίνει ο κ. Βασιλειάδης, προσθέτοντας πως η εγγραφή νέων μελών θα ενδυναμώσει τη φωνή της διεκδίκησης.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο ΠΑΣΜΜΟ με ανακοίνωσή του καλεί τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε μεταμόσχευση μυελού των οστών/αρχέγονων αιμοποιητικών κυττάρων και χιμαιρικών υποδοχών αντιγόνου (CAR T Cells) να εγγραφούν ως μέλη, χωρίς να πληρώσουν το κόστος εγγραφής (10 ευρώ) μέχρι και τις 31 Μαρτίου, όταν θα γίνει και η Γενική Συνέλευση.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Ο Χρίστος Λιάπης υπογράφει το βιβλίο του ''Λαβωμένος Ίαμβος''
Συνάντηση πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας με τον υπουργό Υγείας της Σαουδικής Αραβίας
Goody's-Everest: Επέκταση στο εξωτερικό με 9 νέα σημεία έως το τέλος του 2024