Έως και το 2% των ενηλίκων στην Ευρώπη, τη Βόρεια Αμερική και το Ισραήλ πιθανότατα έχουν καρδιακή ανεπάρκεια και διατρέχουν υψηλό κίνδυνο θανάτου και πρόσθετες σοβαρές επιπλοκές, αναφέρουν πρόσφατες εκτιμήσεις που βασίζονται σε ψηφιακά αρχεία Υγείας για 11 χώρες και δημοσιεύονται στη διαδικτυακή έκδοση του περιοδικού Heart.

Ο υψηλός επιπολασμός της πάθησης, οι σχετικοί κίνδυνοι για την υγεία, συμπεριλαμβανομένης της στεφανιαίας νόσου και της χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας, και το κόστος – ανθρώπινο και  οικονομικό – δικαιολογούν την επείγουσα δράση, λένε οι ερευνητές.

Η καρδιακή ανεπάρκεια επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αλλά ο αριθμός των περιπτώσεων αναμένεται να αυξηθεί καθώς ο πληθυσμός γερνά και η διάγνωση βελτιώνεται, επισημαίνουν οι ερευνητές.

Η αντιμετώπιση της καρδιακής ανεπάρκειας κοστίζει, με την Ευρώπη και τις ΗΠΑ να διαθέτουν το 1% - 2% των ετήσιων προϋπολογισμών τους για την υγειονομική περίθαλψη για την αντιμετώπισή του.

Λίγες μελέτες έχουν χρησιμοποιήσει τόσο ψηφιακούς ιατρικούς φακέλους όσο και δεδομένα εθνικού μητρώου για να αξιολογήσουν τον αντίκτυπο της καρδιακής ανεπάρκειας. Και όσοι το έχουν κάνει, έχουν βασιστεί σε ιδιαίτερα επιλεγμένες ομάδες ασθενών, πράγμα που σημαίνει ότι τα ευρήματα είναι απίθανο να είναι γενικά αντιπροσωπευτικά, λένε οι ερευνητές.

Για να το ξεπεράσουν αυτό, σχεδίασαν τη μελέτη καρδιακής ανεπάρκειας της Καρδιονεφρικής και Μεταβολικής νόσου (CaReMe) για να εκτιμήσουν τον επιπολασμό, τα βασικά δυσμενή αποτελέσματα και το κόστος της πάθησης για 11 χώρες.

Αυτές ήταν: Σουηδία, Νορβηγία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βέλγιο, Γερμανία, Ελβετία, Ιταλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ισραήλ και Καναδάς.

Οι ερευνητές συνόψισαν και συγκέντρωσαν τα δεδομένα των επιμέρους συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης για περισσότερα από 600.000 άτομα με διαγνωσμένη καρδιακή ανεπάρκεια στις συμμετέχουσες χώρες μεταξύ 2018 και 2020.

Η καρδιακή ανεπάρκεια ορίστηκε ευρέως ως οποιαδήποτε εγγεγραμμένη διάγνωση καρδιακής ανεπάρκειας και ορίστηκε αυστηρά ως η απαίτηση εισαγωγής στο νοσοκομείο για την πάθηση. Η μέση ηλικία των ασθενών, χρησιμοποιώντας τον ευρύ ορισμό, ήταν 75 έτη, εκ των οποίων το 45% ήταν γυναίκες.

Περίπου το 42% των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν διατηρήσει το κλάσμα εξώθησης της αριστερής κοιλίας, το οποίο συμβαίνει όταν ο κάτω αριστερός θάλαμος της καρδιάς (αριστερή κοιλία) δεν μπορεί να γεμίσει σωστά με αίμα (διαστολική φάση), μειώνοντας έτσι την ποσότητα του αίματος που αντλείται πίσω στο σώμα.

Σχεδόν οι μισοί (49%) ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια είχαν ισχαιμική καρδιακή νόσο. Το 44% είχε αρρυθμία (κολπική μαρμαρυγή) και λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο (34,5%) είχε διαβήτη.

Μεταξύ των 170.000 ατόμων με καρδιακή ανεπάρκεια των οποίων μετρήθηκε η νεφρική λειτουργία, τα μισά άτομα (49%) είχαν μέτρια έως σοβαρή χρόνια νεφρική νόσο.

Τα επεισόδια ασθένειας αναφέρθηκαν σωρευτικά ανά 100 έτη ασθενών - με άλλα λόγια, το ποσοστό των ασθενών που είχαν ένα ετήσιο επεισόδιο - και το σωρευτικό κόστος νοσοκομειακής περίθαλψης υπολογίστηκε για κάθε άτομο για έως και 5 χρόνια.

Με βάση τα δεδομένα, οι ερευνητές υπολόγισαν ότι ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας μεταξύ των ενηλίκων ήταν 2% κατά την εφαρμογή του γενικού ορισμού και 1% κατά την εφαρμογή του αυστηρού ορισμού, και στις 11 χώρες και σε περισσότερους από 32 εκατομμύρια ανθρώπους.

Ο υψηλότερος επιπολασμός (ευρύς ορισμός) ήταν στην Πορτογαλία (λίγο κάτω από 3%). Ο χαμηλότερος ήταν στο Ηνωμένο Βασίλειο (σχεδόν 1,5%).

Οι κίνδυνοι ετήσιας εισαγωγής στο νοσοκομείο ήταν υψηλότεροι για εκείνους με καρδιακή ανεπάρκεια και χρόνια νεφρική νόσο (19%) και χαμηλότεροι για εκείνους με άλλες καρδιαγγειακές παθήσεις, όπως καρδιακή προσβολή (3%), εγκεφαλικό επεισόδιο (2%) και περιφερική αρτηριακή νόσο (1 %). Το ετήσιο ποσοστό θνησιμότητας ήταν 13%.

Αυτά τα στοιχεία υποδεικνύουν ότι η προληπτική θεραπεία θα πρέπει πρωτίστως να επικεντρωθεί στη διακοπή της περαιτέρω επιδείνωσης της καρδιακής ανεπάρκειας και της νεφρικής λειτουργίας, λένε οι ερευνητές.  

Το κόστος της νοσοκομειακής περίθαλψης—διαθέσιμο για 6 χώρες και 462.825 ασθενείς— ήταν υψηλότερο για εκείνους με καρδιακή και νεφρική νόσο και υψηλότερο από εκείνα που προέρχονται από στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό.

Αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης και οι ερευνητές υπογραμμίζουν αρκετούς περιορισμούς στα ευρήματά τους, συμπεριλαμβανομένου του ότι μπορεί να μην είναι εφαρμόσιμοι σε άλλες φυλές ή άτομα με διαφορετικούς πόρους ή πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη.

Ο επιπολασμός της καρδιακής ανεπάρκειας δεν ήταν διαθέσιμος για 3 από τις 11 χώρες, ούτε ήταν δυνατό να ληφθεί υπόψη η μη αναφερόμενη και μη διαγνωσμένη καρδιακή ανεπάρκεια. Και η μελέτη επικεντρώθηκε μόνο στα αποτελέσματα που απαιτούσαν νοσοκομειακή περίθαλψη, προσθέτουν.

Αλλά τα ευρήματά τους δείχνουν την ανάγκη για επείγουσα δράση, λένε. « Το καρδιονεφρικό φορτίο, οι κίνδυνοι και το κόστος σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια υπογραμμίζουν την επείγουσα ανάγκη για βελτιωμένη διαχείριση κινδύνου και έναν τομέα που οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής πρέπει να δώσουν προτεραιότητα κατά τον σχεδιασμό της υγειονομικής περίθαλψης για ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια», καταλήγουν .

Πηγές:
news-medical.net

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές
Δωμάτιο Snoezelen - Μία καινοτόμος θεραπευτική παρέμβαση για ασθενείς με άνοια