Ο κίνδυνος φλεβικής θρομβοεμβολής παραμένει αυξημένος  2-4 μήνες μετά τη χειρουργική επέμβαση καρκίνου, με την αύξηση του κινδύνου να διαφέρει μεταξύ των διαφόρων τύπων καρκίνου. Αυτό προκύπτει από μελέτη στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι από 43.000 ασθενείς, τα αποτελέσματα της οποίας παρουσιάστηκαν τώρα στο "JAMA Network Open".

"Οι κίνδυνοι και τα οφέλη της προφύλαξης από τη θρόμβωση μετά από χειρουργική επέμβαση για τον καρκίνο συζητούνται", γράφουν οι ερευνητές με επικεφαλής τον Johan Björklund από το Τμήμα Μοριακής Ιατρικής και Χειρουργικής του Ινστιτούτου Καρολίνσκα της Στοκχόλμης.

"Χρειάζονται μελέτες για τον ακριβέστερο προσδιορισμό του κινδύνου θρόμβωσης μετά από χειρουργική επέμβαση καρκίνου".

Σε μια αναδρομική μελέτη μητρώου, συμπεριελήφθηκεν δεδομένα από το σύνολο του σουηδικού πληθυσμού το χρονικό διάστημα μεταξύ 1998 - 2016. Όλοι οι ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μείζονα χειρουργική επέμβαση για καρκίνο αντιστοιχήθηκαν σε αναλογία 1 προς 10 με Σουηδούς χωρίς καρκίνο της ίδιας ηλικίας, φύλου και τόπου διαμονής.

Οι καρκίνοι ήταν της ουροδόχου κύστης, του μαστού, του εντέρου ή του ορθού, των γυναικείων αναπαραγωγικών οργάνων, των νεφρών ή του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος, του πνεύμονα, του προστάτη και του στομάχου ή του οισοφάγου.

Αυξημένος ο κίνδυνος για όλους τους τύπους καρκίνου

Συνολικά 432.218 ασθενείς με καρκίνο συγκρίθηκαν με 4.009.343 άτομα από την ομάδα ελέγχου που δεν είχαν καρκίνο. Ο αθροιστικός ενός έτους κίνδυνος πνευμονικής εμβολής ήταν αυξημένος στους ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για όλους τους τύπους καρκίνου.

Η διαφορά στον κίνδυνο σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου για τους ουρολογικούς όγκους ήταν καρκινώματα της ουροδόχου κύστης 2,69 ποσοστιαίες μονάδες, καρκινώματα των νεφρών και του ανώτερου ουροποιητικού συστήματος 1,38 ποσοστιαίες μονάδες και καρκίνος του προστάτη 0,57 ποσοστιαίες μονάδες.

Στην περίπτωση των γαστρεντερικών όγκων, το ποσοστό ήταν 1,57 ποσοστιαίες μονάδες για τον καρκίνο του παχέος εντέρου και 2,13 ποσοστιαίες μονάδες για τα καρκινώματα του στομάχου ή του οισοφάγου.

Για τις γυναικολογικές επεμβάσεις, η διαφορά κινδύνου ήταν 1,32 ποσοστιαίες μονάδες, για τον καρκίνο του μαστού 0,59 ποσοστιαίες μονάδες και για τον καρκίνο του πνεύμονα 2,61 ποσοστιαίες μονάδες.

Ο ειδικός για την αιτία λόγος κινδύνου (HR) για πνευμονική εμβολή στη σύγκριση ασθενών μετά από χειρουργική επέμβαση καρκίνου και αντίστοιχων ελέγχων, έφθασε στο μέγιστό του λίγο μετά την έξοδο από το νοσοκομείο. Μετά από 60-90 ημέρες, σταθεροποιήθηκε.

30 ημέρες μετά τη χειρουργική επέμβαση, ο HR για πνευμονική εμβολή ήταν 10 έως 30 φορές υψηλότερος από ό,τι στην ομάδα σύγκρισης - για όλους τους τύπους καρκίνου εκτός από τον καρκίνο του μαστού (καρκίνος του παχέος εντέρου: HR 9,18 [95% CI 8,03-10,50], καρκίνος του πνεύμονα: HR 25,66 [95% CI 17,41-37,84], καρκίνος του μαστού: HR 5,18 [95% CI 4,45-6,05).

Οι αυξημένοι κίνδυνοι μειώθηκαν και πάλι, όμως - με εξαίρεση τον καρκίνο του προστάτη - δεν έφτασαν ποτέ στο επίπεδο της ομάδας σύγκρισης. Οι ερευνητές παρατήρησαν παρόμοια αποτελέσματα για την βαθιά φλεβική θρόμβωση όπως και για την πνευμονική εμβολή.

Τα αυξημένα ποσοστά πνευμονικής εμβολής και φλεβικής θρόμβωσης κατά τους 2-4 μήνες μετά την επέμβαση για καρκίνο οφείλονται πιθανότατα στον υποκείμενο καρκίνο, αλλά και στις επικουρικές θεραπείες, θεωρούν οι ερευνητές.

Τα αποτελέσματα αυτά υπογραμμίζουν τη σημασία της ατομικής αξιολόγησης του κινδύνου φλεβικής θρομβοεμβολής και της ανάγκης θρομβοπροφύλαξης σε ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική επέμβαση για διάφορους τύπους καρκίνου.

Ειδήσεις υγείας σήμερα
Εορταστικές ημέρες διατροφής: Δες το αλλιώς
Κίρρωση ήπατος: Όσα πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί υπάρχει τόσο στρες στις γιορτές