Αγγλικός όρος
fat embolism
Ορισμός
Εμβολισμός προκαλούμενος από σφαιρίδια λίπους, που αποφράσσουν τα αιμοφόρα αγγεία. Συμβαίνει συχνά μετά
από κάταγμα μακρών και πυελικών οστών, μερικές φορές μετά από έγχυση λιπωδών διαλυμάτων και μπορεί να προκαλέσει διάχυτη ενδαγγειακή πήξη, μεταξύ
άλλων σοβαρών προβλημάτων.
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ: Τα ευρήματα περιλαμβάνουν διέγερση, ανησυχία, παραλήρημα, σπασμούς, κώμα, ταχυκαρδία,
ταχύπνοια, δύσπνοια, συρίττουσα αναπνοή, αιμόφυρτα πτύελα και πυρετό, ειδικά τις πρώτες 24- 48 ώρες μετά τον τραυματισμό, οπότε και είναι πιο συχνή η
εμφάνιση των λιπωδών εμβόλων. Μπορεί να εμφανισθούν πετέχειες στο στοματικό βλεννογόνο, στους επιπεφυκότες, στο στήθος και στις μασχάλες.
Αιμορραγίες στον αμφιβληστροειδή μπορεί να γίνουν αντιληπτές κατά τη βυθοσκόπηση. Οι εργαστηριακές εξετάσεις μπορεί να αναδείξουν υποξαιμία, χαμηλή
αιμοσφαιρίνη, λευκοκυττάρωση, θρομβο-κυττοπενία, αυξημένη λιπάση ορού και σφαιρίδια λίπους στα ούρα και στα πτύελα.
ΠΕΡΙΘΑΛΨΗ
ΑΣΘΕΝΟΥΣ: Τα κατάγματα των μακρών οστών πρέπει να ανατάσσονται άμεσα. Οι περιορισμένες κινήσεις και ο ήπιος χειρισμός των καταγμάτων πριν την
ανάταξη μπορεί να βοηθήσουν στην αποφυγή διαφυγής σφαιριδίων λίπους. Οι ασθενείς που βρίσκονται σε κίνδυνο (δηλ. αυτοί με κατάγματα μακρών οστών,
σοβαρή κάκωση των μαλακών μορίων, τραυματισμό σε ήπαρ με λιπώδη διήθηση ή πολλαπλές κακώσεις) εκτιμώνται για συμπτώματα λιπώδους εμβολής. Οι
ακτινογραφίες θώρακος εξετάζονται για στοιχεία διάστικτης σκίασης των πνευμονικών πεδίων και διάταση της δεξιάς κοιλίας και το καρδιογράφημα του
ασθενούς εξετάζεται για ύπαρξη βαθέων κυμάτων S στην απαγωγή Ι, βαθέων κυμάτων Q στην απαγωγή ΠΙ και δεξιά απόκλιση του άξονα. Πρέπει να
παρακολουθείται συχνά η αναπνευστική και νευρολογική κατάσταση του ασθενούς για σημεία υποξαιμίας. Ο ασθενής τοποθετείται σε θέση κατά Fowler, σε
ορθοπνοϊκή ή όποια άλλη άνετη στάση για τη βελτίωση του αερισμού. Χορηγείται οξυγόνο σε υψηλή συγκέντρωση, ενώ σε περίπτωση που ο ασθενής δεν
μπορεί να διατηρήσει μερική πίεση οξυγόνου PaO2 πάνω από 60 mmHg ενώ λαμβάνει οξυγόνο 40% με μάσκα, γίνεται διασωλήνωση και
μηχανική υποστήριξη της αναπνοής. Θετική τελοεκπνευστική πίεση μπορεί να χρειαστεί για να διατηρηθούν οι λειτουργικές κυψελίδες διατεταμένες,
βελτιώνοντας έτσι τη λειτουργική υπολειπόμενη χωρητικότητα. Η ενδοφλέβια χορήγηση υγρών βοηθά στην αποφυγή του σοκ. Πρέπει να παρακολουθείται και
να καταγράφεται η χορήγηση και αποβολή υγρών για να αποφευχθεί η υπερφόρτωση με υγρά. Οι ασκήσεις με βαθιές εισπνοές και η σπιρομέτρηση με
ελατήριο για τη διάνοιξη των ατελεκτατικών περιοχών του πνεύμονα μπορεί να βελτιώσουν την πνευμονική χωρητικότητα και τον αερισμό. Χορηγούνται τα
κατάλληλα φάρμακα, που περιλαμβάνουν στεροειδή, ηπα-ρίνη και αγχολυτικά όπως η διαζεπάμη.
Κύριος όρος
embolism