Η πρόσβαση στις παραλίες των Ατόμων με Αναπηρίες

Μπήκαμε αισίως στο καλοκαίρι και ενώ όλοι ψάχνουν εναγωνίως την κατάλληλη παραλία για να κάνουν τα μπάνια τους, κάποιοι άλλοι υποφέρουν για να απολαύσουν την καλοκαιρινή ξεγνοιασιά. Μιλώ για τα άτομα με αναπηρίες που για να κάνουν το μπάνιο τους, πρέπει να περάσουν έναν ακόμη Γολγοθά. Με παραλίες χωρίς πρόσβαση και πρόνοια για τα άτομα αυτά, με οργανωμένες πλαζ που το μόνο που κάνουν είναι να απομυζούν τους φτωχούς, με ανύπαρκτες υποδομές και οργάνωση που εξαντλείται απλά στον καφέ και τα παγωτά, οι ελληνικές παραλίες εξακολουθούν να παραμένουν απρόσιτες για τα άτομα με Αναπηρίες. Πουθενά ειδικές ράμπες και πλακόστρωτο πρόσβασης στο νερό, πουθενά προσωπικό που να βοηθά τους ανθρώπους αυτούς, που ακόμη και αυτές τις μέρες ταλαιπωρούνται απίστευτα. Η πρόσβαση λοιπόν για τα άτομα με Αναπηρίες είναι όχι μόνο ανύπαρκτη αλλά πολλές φορές εμποδίζεται ηθελημένα και από τους αρτιμελείς, κατά τα άλλα συνανθρώπους μας. Όπως πέρυσι που κάποιοι κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν για την παρουσία ειδικής ράμπας σε παραλία της Αττικής. Η Πολιτεία δεν πρέπει να λυπάται τα άτομα με Αναπηρίες αλλά είναι υποχρέωσή της να τα προστατεύσει. Και επειδή ο υπουργός ανήκει σε αυτή την κατηγορία, καλό θα ήταν να προστρέξει το ταχύτερο δυνατόν να διορθώσει κατά δύναμιν τα πράγματα.. Στην ψυχαγωγία και διάσκέδαση έχουν δικαίωμα όλοι, μην το ξεχνάμε. Όπως και σε όλη τη ζωή άλλωστε, ασχέτως αν κάποιοι το λησμονούν.