Η αδιαφορία απέναντι στα άτομα εθισμένα σε ουσίες αλλά και τους κάθε είδους επαίτες - ασθενείς στα ΜΜΜ έχει ξεπεράσει κάθε όριο, την στιγμή μάλιστα...
Η αδιαφορία απέναντι στα άτομα εθισμένα σε ουσίες αλλά και τους κάθε είδους επαίτες - ασθενείς στα ΜΜΜ έχει ξεπεράσει κάθε όριο, την στιγμή μάλιστα που πολλά από αυτά τα άτομα χρειάζονται επείγουσα βοήθεια και άμεση περίθαλψη.
Η καχυποψία ότι η επαιτεία κρύβει απατεωνιά και ότι το πρόβλημα στην πραγματικότητα δεν υφίσταται, προκαλεί το χαρακτηριστικό γύρισμα της πλάτης και την αδιαφορία, που στην κυριολεξία δημιουργεί μια απόσταση στην επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν όλα διαφορετικά.
Το πρόβλημα δε ξεκινά από το ότι δεν υπάρχουν καν τα περιθώρια σκέψης για να σπεύσει κανείς σε βοήθεια, καθώς η επικρατούσα λογική σχετίζεται με το ότι όλοι λένε ψέμματα. Αυτό όμως προκαλεί ταυτόχρονα και μία αποστροφή για τους κάθε είδους επαίτες, πολλοί από τους οποίους είναι και ασθενείς.
Πριν από κάποιο καιρό βρέθηκα στο πολυιατρείο των Γιατρών του Κόσμου και διαπίστωσα ιδίοις όμμασι την τραγική κατάσταση με τους ανασφάλιστους, τους επαίτες, τους άνεργους και τους άστεγους. Η οργάνωση βέβαια καταβάλλει κάθε προσπάθεια για να αλλάξει την κατάσταση. Δεν φτάνει όμως. Το επίσημο κράτος απουσιάζει πανηγυρικά.
Μόνο η θλίψη μένει και η απορία πως από την αλληλεγγύη μεσούσης της κρίσης, φτάσαμε στην απόλυτη αδιαφορία. Ειδικά όταν πρόκειται για άτομα που είναι ταυτόχρονα και ασθενείς.