Θεραπεία: Συνεργασία με τον γιατρό και εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας

Καλημέρα και καλή εβδομάδα!

Θα ήθελα να θίξω σήμερα ένα σοβαρό θέμα που αφορά την θεραπευτική διαδικασία που σχετίζεται με την καλή συνεργασία με τον γιατρό αλλά και την εμπιστοσύνη που θα πρέπει να δείχνουμε στον εαυτό μας.

Οι περισσότεροι από εμάς σε κάποια στιγμή της θεραπευτικής διαδικασίας είτε δεν εμπιστευόμαστε τον γιατρό είτε αποφασίζουμε μόνοι μας να κάνουμε ιατρική. Την ίδια στιγμή δεν εμπιστευόμαστε και τους εαυτούς μας ότι υπάρχουν ακόμη αποθέματα δυνάμεων.

Αποτέλεσμα, να βρισκόμαστε σε σύγχυση και να μην μπορούμε να κάνουμε βήμα. Αυτό όμως δεν ισχύει γενικότερα και με τις σημερινές συνθήκες ζωής? Δεν δείχνουμε εμπιστοσύνη ούτε στους άλλους ούτε όμως και στον ίδιο μας τον εαυτό. Ο αυτοπροσδιορισμός μας είναι χαμένη υπόθεση και ο ρόλος μας στην ζωή υποβαθμίζεται.

Τι πρέπει να κάνουμε? Ασφαλώς όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρό πρόβλημα υγείας, όλα τα υπόλοιπα χάνουν την σημασία τους. Τι σημαίνει όμως αυτό? Μήπως ότι πρέπει να τα παρατήσουμε και να χαθούμε στον λαβύρινθο των απαισιόδοξων σκέψεων? Όχι.

Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση αν κάτι δεν πάει καλά με την υγεία μας να τα βάζουμε με τον γιατρό που μας παρακολουθεί ούτε όμως και με τον εαυτό μας. Από την μια ο γιατρός δεν είναι παντογνώστης και από την άλλη λίγο - πολύ και εμείς ενίοτε ξεφεύγουμε. Η ασφαλής οδός αφορά την εμπιστοσύνη σε αυτόν που έχουμε επιλέξει να μας παρακολουθεί αλλά και στον εαυτό μας, με δεδομένο ότι ο άνθρωπος έχει απεριόριστες δυνάμεις.

Ο αυτοπροσδιορισμός, με λίγα λόγια, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, η θέληση για ζωή και πάνω απ΄όλα οι αισιόδοξες σκέψεις όχι μόνο για το πρόβλημα υγείας μας αλλά και την πορεία της ίδια της ζωής που μπορεί να αλλάξει, όλα αυτά είναι βασικοί παράγοντες που βοηθούν στην ψυχική μας ευφορία και ισορροπία.

Εξάλλου, με τον καιρό τίποτε δεν μένει ίδιο, ακόμη και η υγεία μας. Εμείς όμως είμαστε υποχρεωμένοι να τηρούμε βασικά πράγματα για το σώμα και την ψυχή. Σε εμάς εναπόκειται η λύση του όλου προβλήματος.

Συμφωνείτε?