Καλοκαιράκι μπαίνει. 1η Ιούνη σήμερα και η εποχή που για πολλούς σημαίνει ξεγνοιασιά και ξεκούραση, εισέρχεται με γοργούς ρυθμούς. Μετά από μία...
Καλοκαιράκι μπαίνει. 1η Ιούνη σήμερα και η εποχή που για πολλούς σημαίνει ξεγνοιασιά και ξεκούραση, εισέρχεται με γοργούς ρυθμούς. Μετά από μία περιπετειώδη άνοιξη, συλλαμβάνω τον εαυτό μου να θέλει να ξεδώσει και να βγει στους δρόμους, με τις απαραίτητες βέβαια προφυλάξεις.
Ολο αυτό το διάστημα της καραντίνας βίωσα περίεργες καταστάσεις - δεν μπορώ να πω ότι φοβήθηκα, όμως πραγματικά αισθάνθηκα ότι πράγματι κάτι καινούργιο συμβαίνει, κάτι που δεν είχε ξανασυμβεί στο παρελθόν.
Τώρα που βγήκαμε από την καραντίνα, διαπιστώνω πως οι άνθρωποι ενώ είναι διατεθειμένοι να υποχωρούν λόγω ανάγκης, εντούτοις αναζητούν τις παλιές καλές εποχές. Ποιες ήταν αυτές? Μα τότε που δεν γινόταν συζήτηση για το πως και με ποιο τρόπο θα συναντήσεις τους φίλους και γνωστούς σου, τότε που η αξία εστιαζόταν στο πως θα διέθετε κανείς τον ελεύθερό του χρόνο. ?Ομως μας είπαν πια ότι οι εποχές αυτές πέρασαν, πως βρισκόμαστε ενώπιον μιας νέας πραγματικότητας.
Αυτό που με φοβίζει περισσότερο δεν είναι το ίδιο μου το πρόβλημα υγείας που ασφαλώς και θέλει περισσότερη προσοχή τώρα, αλλά όλα αυτά που αναμένονται στην συνέχεια.
Θέλει να σκεφθούμε περισσότερο αυτά που επίκεινται μέχρι να βρεθεί το εμβόλιο κατά της COVID - 19, να αναλογιστούμε σε ποιες εποχές βρισκόμαστε. Αλλά πάνω απ΄όλα να συμβιβαστούμε με τα νέα δεδομένα που έχουν αλλάξει άρδην την καθημερινότητα. Αυτό με φοβίζει πιο πολύ.